Βαλεντίν Βολόσινοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 9:
Γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του [[1920]] στη [[ΕΣΣΔ|Σοβιετική Ένωση]], το βιβλίο του Βολόσινοφ ''Μαρξισμός και Φιλοσοφία της Γλώσσας'' (μεταγραφή: ''Marksizm i Filosofiya Yazyka'') προσπαθεί να ενσωματώσει τον κλάδο της [[Γλωσσολογία|γλωσσολογίας]] στο Μαρξισμό.
Η κύρια έμπνευση του βιβλίου δεν προέρχεται,
Για το Βολόσινοφ, η γλώσσα είναι το μέσο της ιδεολογίας και δεν μπορεί να διαχωριστεί από την ιδεολογία. Η ιδεολογία, όμως, δεν πρέπει να γίνει κατανοητή με την κλασική μαρξιστική έννοια σαν ένα απατηλό νοητικό φαινόμενο που εμφανίζεται σαν αντανάκλαση μιας «πραγματικής» υλικής οικονομικής βάσης. Η γλώσσα, σαν ένα κοινωνικά κατασκευασμένο σύστημα [[σημείο (σημειωτική)|σημείων]], είναι αυτή που επιτρέπει στη [[συνείδηση]] να εμφανιστεί και είναι καθεαυτή μια υλική πραγματικότητα. Εξαιτίας αυτής της άποψης ότι η γλώσσα είναι το ιδιαίτερο ανθρώπινο χαρακτηριστικό, ο Βολόσινοφ υποστήριζε ότι η μελέτη της λεκτικής αλληλεπίδρασης είναι κλειδί για την κατανόηση της [[Κοινωνική ψυχολογία|κοινωνικής ψυχολογίας]]. Ο Βολόσινοφ υποστήριξε επιπλέον την κατανόηση των ψυχολογικών μηχανισμών μέσα σε ένα πλαίσιο ιδεολογικής λειτουργίας στο βιβλίο του ''Φροϋδισμός: Μια μαρξιστική κριτική''
|