Τάκιτος (ιστορικός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 5464264 από τον 5.54.250.126 (Συζήτηση) |
|||
Γραμμή 39:
== Αποτίμηση ==
Ο Τάκιτος ήταν θαυμαστής των παραδοσιακών αριστοκρατικών ρωμαϊκών αρετών και εχθρός των νέων ηθών και της απολυταρχικής διακυβέρνησης της αυτοκρατορικής Ρώμης. Στον ''Agricola'', ενώ εγκωμιάζει τον εκπολιτισμό των Βρετανών από τον πεθερό του, καταλήγει ότι ο εκπολιτισμός αυτός οδηγεί στην διαστροφή τους κι ότι όλη αυτή η εισαχθείσα νωχέλεια, τα λουτρά και τα κομψά συμπόσια απάρτιζαν την δουλεία τους.<ref>''Agricola'', 21</ref>
Ο Τάκιτος θεωρεί τον ιστορικό σαν δικαστή που θα κρίνει τις πράξεις των πρωταγωνιστών της Ιστορίας, θα ανταμείψει και θα καταδικάσει.<ref>''Annales'', 3.65</ref> Δεν ήταν όμως πολύ καλός δικαστής γιατί στα Χρονικά και τις Ιστορίες του είδε τα πράγματα μόνο από την συγκλητική, την αριστοκρατική πλευρά, παραβλέποντας την παρακμή της τάξης αυτής και την μεταβολή των συνθηκών. Αγνόησε τα επιτεύγματα του Αυγούστου και καταδίκασε τον Τιβέριο επειδή εκμηδένισαν την ισχύ της Συγκλήτου και θεωρεί ότι οι ηγεμόνες που καταδίωξαν την αριστοκρατία κατάντησαν τους Ρωμαίους «ένα συρφετό που αγαπά τις αλλαγές και είναι πάντα έτοιμος να συνταχθεί με τον ισχυρότερο».<ref>''Historiae'', ΙΙΙ, 12, 64</ref> Ονομάσθηκε delator temporis acti, κατήγορος του παρελθόντος, και μαστίγωσε μια εκατοενταετηρίδα με τη γραφίδα του. Αλλά δεν μπορεί να αιτιολογηθεί από το έργο του, πώς αυτός ο εφιαλτικός αιώνας που περιγράφει, η ανηθικότητα, η καταπίεση και η διαφθορά, οδήγησαν στην θαυμαστή, όπως και ο ίδιος παραδέχεται <ref>''Agricola'', 3</ref> διακυβέρνηση των Αντωνίνων. Η ιδεολογική του στράτευση στην πλευρά της αριστοκρατίας ίσως παραμορφώνει την εικόνα της αυτοκρατορικής Ρώμης και η κριτική του στον Τιβέριο ίσως είναι αντανάκλαση των όσων βίωσε επί Δομιτιανού.<br />
Εκείνο που καθιστά μεγάλο ιστορικό τον Τάκιτο, είναι ότι υπήρξε μέγιστος λογοτέχνης. Η ζωηρότατη απεικόνιση των προσώπων, η γνώση της ψυχολογίας της πολιτικής εξουσίας και πάνω απ' όλα το λαμπρό του ύφος, η ζωντάνια και ο σαρκασμός του, η επιγραμματικότητά και το εξαιρετικά συμπαγές των εννοιών του τον κατατάσσουν στην πρώτη γραμμή των Λατίνων συγγραφέων.
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
|