Νικόλαος Μαυρογένης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Διόρθωση ανακατευθύνσεων |
|||
Γραμμή 7:
Το [[1770]] ξέσπασε η επανάσταση ([[Ορλωφικά]]) στην [[Μάνη]], υποκινημένη από τους [[Ρωσία|Ρώσους]]. Ο Χασάν πασάς έσπευσε αμέσως με τον στόλο του για να καταστείλει το κίνημα. Τα [[Ψαρά]] ήταν από τα πρώτα νησιά που επαναστάτησαν στον Τουρκικό ζυγό με αποτέλεσμα μετά την αποτυχημένη έκβαση της εξέγερσης να βρεθούν σε δυσμενή θέση. Ο Χασάν πασάς είχε σκοπό να καταστρέψει το νησί αλλά τελευταία στιγμή επενέβη ο Νικόλαος Μαυρογένης και χάρη στην επιρροή που ασκούσε στον πασά τον απέτρεψε να πράξει τα χειρότερα.
Ένα άλλο περιστατικό που ανέδειξε τον Μαυρογένη ήταν η περίπτωση της [[Μάνη]]ς. Το [[1775]] ο Σουλτάνος τον έστειλε στην Μάνη να διαπραγματευτεί μια συμβιβαστική λύση σχετικά με την πληρωμή των φόρων. Αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης ήταν η συνθήκη που υπογράφτηκε μεταξύ Σουλτάνου και Μανιατών με την οποία η περιοχή της Μάνης υπαγόταν στον [[Καπουδάν πασάς|Καπουδάν-Πασά]]. Επίσης η [[Οθωμανική
==Ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας==
Με την προαγωγή του Χασαν πασά σε [[Μεγάλος Βεζίρης|μεγάλο βεζίρη]] το [[1786]], ο Νικόλαος Μαυρογένης αντικατέστησε τον [[Μιχαήλ Δράκος-Σούτσος|Μιχαήλ Δράκο Σούτσο]] στην ηγεμονία της Βλαχίας. Ο διορισμός του θεωρήθηκε επιτυχία του Χασάν πασά αφού οι Φαναριώτες με αρχηγό τον Τσελεμπή-Πετράκη<ref>Ήταν επόπτης του αυτοκρατορικού θησαυροφυλακίου.</ref> είχαν προσφέρει 4000 βαλάντια στον Σουλτάνο προσπαθώντας να του αλλάξουν την απόφαση. Κατά τη διάρκεια της τελετής επικύρωσης του διορισμού του ως πρίγκιπας της [[Βλαχία]]ς, συνέβη ένα πραγματικά τραγικό περιστατικό. Καθώς ο ηγεμόνας Νικόλαος πήγαινε στο ακροατήριο του Σουλτάνου, οι στρατιώτες της φρουράς τον πλησίασαν μεζί με τον κρατούμενο Τσελεμπή-Πετράκη, ο οποίος βρισκόταν σε άθλια κατάσταση λόγω των βασανιστηρίων, και τον έβαλαν να προσκυνήσει τα πόδια του αλόγου του πρίγκιπα. Ο Χασάν-πασάς, που ακολουθούσε, χωρίς να δώσει σημασία στις φωνές του Τσελεμπή-Πετράκη που εκλιπαρούσε για χάρη, φώναξε τον δήμιο για να τον αποκεφαλίσει. Κατά την έξοδο του πρίγκιπα από το αυτοκρατορικό ακροατήριο το πλήθος<ref>Οι απόψεις διίστανται για το συγκεκριμένο περιστατικό. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν, και συνεπώς κατηγορούν, ότι ο Νικόλαος Μαυρογένης ήταν πίσω από αυτή τη κίνηση με σκοπό τον εκφοβισμό των αντιπάλων του. Μια άλλη μερίδα ιστορικών πιστεύει ότι ο πρίγκιπας δεν ήξερε τίποτα για το συγκεκριμένο συμβάν.</ref> πέταξε στα πόδια του αλόγου του το κεφάλι του Τσελεμπή Πετράκη.
Γραμμή 25:
Ο Νικόλαος Μαυρογένης είναι αποδεδειγμένο ότι είχε κλίση προς τα γράμματα. Γνώριζε πολλές γλώσσες ενώ είχε γράψει και μερικά ποιήματα. Επίσης είναι γνωστός για τις δωρεές του στο Βουκουρέστι και στην Πάρα όπου διατηρούνται μέχρι και σήμερα τα συντριβάνια τα οποία ειχε δωρίσει.
==Κριτική για τη ζωή του==
Υπήρξαν πολλοί ιστορικοί που ύμνησαν τον πρίγκιπα. Οι σύγχρονοι όμως ιστορικοί πιστεύουν ότι όχι μόνο δεν είχε φιλικά αισθήματα προς τους Έλληνες, αλλά έτεινε προς τον μουσουλμανισμό. Ο [[Ρήγας Φεραίος|Ρήγας Βελεστινλής]] έγραψε στο χειρόγραφο ΄΄Φυσικής απάνθισμα΄΄ για τον Μαυρογένη τη φράση ότι ήταν «έκτρωμα της φύσης και ανάξιος ηγεμόνας της Βλαχίας», όμως τη φράση τη διέγραψε και αυτή δεν τυπώθηκε στο βιβλίο του που εκδόθηκε το 1790. Όλα αυτά έρχονται βέβαια σε πλήρη αντίθεση με τα λεγόμενα τού [[Θεόδωρος Μπλανκάρ|Μπλανκάρ]]. Γενικά οι παλιότεροι<ref>Thomas Hope, Nicolae Bălcescu</ref> ιστορικοί θεωρούσαν τον πρίγκιπα Μαυρογένη έξυπνο, ικανό και καλό ενώ οι σύγχρονοι ιστορικοί<ref>V. A. Urechia, Mihail Kogălniceanu, Alexandru Dimitrie Xenopo</ref> τον θεωρούν ανάξιο, δόλιο και μερικοί τον παρομοιάζουν με τον Καλιγούλα. Πρέπει βέβαια να τονίσουμε ότι κυρίως οι [[Ρουμανία|Ρουμάνοι]] ιστορικοί τον κατηγόρησαν, γεγονός που σημαίνει ότι η κριτική δεν μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενική.
{{Διαδοχή|'''[[Μολδαβία|Πρίγκιπας της Βλαχίας]]'''<br />[[Αρχείο:Stema aneniinoi.jpg|30px]]<br />[[1788]]-[[1790]]|[[Αλέξανδρος Υψηλάντης]]|[[Ρωσική κατοχή]]}}
==Παραπομπές και σημειώσεις==
| |||