Κασετόφωνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Εκτός από το κασετόφωνο που εφηύρε πρώτη η Philips παρουσιάστηκαν και δυο ακόμη τεχνολογίες, η μία νωρίτερα (eight-track) και η άλλη πολύ αργότερα (μικροκασετόφωνο). Η σύγχρονη του κασετοφώνου ήταν το οκταζωνικό (eight-track) με ισχυρή παρουσία ως συσκευή αυτοκινήτου το οποίο είχε την δυνατότητα ανάγνωσης κασέταε με οκτώ κομμάτια ταυτόχρονα. Η κασέτα αυτη είχε περισσότερη πληροφορία αλλά όχι και απαραίτητα καλύτερη. Το ένα πχ κομμάτι είχε τα φωνητικά, το άλλο την κιθάρα, το άλλο τα ντραμς και το άλλο το μπάσο. Είχε την δυνατότητα επίσης να διαλέξεις κομμάτια και ήταν ουσιαστικά σε λούπα οπότε δεν χρειαζόταν να την γυρίσεις, για αυτό και ή χρήση της στα αυτοκίνητα. Πολύπολύ μεταγενέστερα εκαναν την εμφάνησή τους τα αναλογικά μικροκασετόφωνα για επαγγελματική χρήση (κυρίως από δημοσιογράφους) με μικρότερη μαγνητοταινία πλάτους 1/8 ιντσών, ταχύτητας 1 και 5/16 ips (3,33 εκατοστόμετρων ανά δευτερόλεπτο) σε περίβλημα διαστάσεων 5,5 Χ 3,3 Χ 0,7 εκατοστόμετρων. Και οι δύο τεχνολογίες είναι πλέον κατηργημένες, η μεν πρώτη ήδη από την εποχή που μεσουρανούσε το κλασικό κασετόφωνο (αρχές [[Δεκαετία 1980|δεκαετίας του 1980]]), η δε δεύτερη από τις πολύ πιο εύχρηστες ψηφιακές συσκευές.

Το κασετόφωνο είχε σημαντικά μειονεκτήματα όπως θορυβοτην χαμηλή ποιότητα ήχου λόγω θορύβου που εισήγαγε στο σήμα και, την σειριακή λογική εύρεσης των tracks, κομματιώντην αλλάμειούμενη καιποιότητα τηνσε εύκοληκάθε φθοράαντιγραφή και κακήεν αντίστασηγένει το γεγονός ότι ήταν αναλογική τεχνολογία και στονόχι χρόνοψηφιακή.