Πολυτονική γραφή της ελληνικής γλώσσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11774)
Γραμμή 1:
{{Α-Ω}}
 
Η '''πολυτονική γραφή της Ελληνικής γλώσσας''' ή αλλιώς το '''πολυτονικό σύστημα γραφής της Ελληνικής γλώσσας''', χρησιμοποιεί μια ποικιλία τονικών σημείων, σε αντίθεση με το [[Μονοτονικό γραφή της ελληνικής γλώσσας|μονοτονικό σύστημα]]. Η πολυτονική [[ορθογραφία]] χρονολογείται από την [[Ελληνιστική περίοδος|Ελληνιστική περίοδο]]<nowiki/> του 4ου αιώνα π.Χ., και βρισκόταν σε επίσημη χρήση στα κράτη της [[Ελλάδα|Ελλάδας]]ς και [[Κύπρος|Κύπρου]] και τους δημόσιους οργανισμούς τους έως και το 1982, οπότε και καθιερώθηκε το μονοτονικό σύστημα, το οποίο είναι αρκετά πιο απλό από το πολυτονικό και διατηρεί μόνο δύο κύρια σημεία: την οξεία και τα διαλυτικά.
 
Η πολυτονική ορθογραφία είναι το πρότυπο σύστημα ορθογραφίας για τα [[Αρχαία ελληνική γλώσσα|αρχαία]] και [[Μεσαιωνική ελληνική γλώσσα|μεσαιωνικά]] ελληνικά. Οι τόνοι της [[οξεία (ορθογραφία)|οξείας]] ( '''´''' ), της [[βαρεία (ορθογραφία)|βαρείας]] ( '''`''' ), και της [[περισπωμένη (ορθογραφία)|περισπωμένης]] (&nbsp;'''~'''&nbsp;) υποδηλώνουν διαφορετικούς τύπους [[τονισμός|τονισμού]] στην προφορά των λέξεων. Το [[πνεύμα (ορθογραφία)|πνεύμα]] της [[Δασεία|δασείαςδασεία]]ς (&nbsp;&#x1FFE;&nbsp;) υποδηλώνει την παρουσία του δασέως φθόγγου {{IPA|/h/}} πριν το γράμμα στο οποίο τοποθετείται, ενώ το πνεύμα της [[ψιλή|ψιλής]]ς (&nbsp;&#x1FBF;᾿&nbsp;) υποδηλώνει την απουσία δασύτητας.<ref name=":0">{{Cite web|url = http://www.scribd.com/doc/141560933/%CE%9D%CE%B5%CE%BF%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%93%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%A4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7-%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%A5%CE%A4%CE%9F%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%9F-1941-%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CF%8D%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B7-2002|title = Νεοελληνική Γραμματική (της Δημοτικής) Τριανταφυλλίδη ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ-1941-Ανατύπωση-2002|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref>
 
Ο μουσικός τόνος της αρχαίας Ελληνικής έχει αντικατασταθεί στη σύγχρονη [[Ελληνική γλώσσα]] από ένα δυναμικό τονισμό, και ο δασύς φθόγγος {{IPA|/h/}} έχει εκλείψει, έτσι τα περισσότερα διακριτικά σημεία του πολυτονικού δεν έχουν φωνητική αξία, και απλώς καταδεικνύουν την αρχαία ελληνική φωνολογία.
 
Η μονοτονική ορθογραφία είναι πλέον το επίσημο σύστημα για τα σύγχρονα Ελληνικά, σε χρήση από το κράτος, τους περισσότερους εκδοτικούς οίκους και ΜΜΕ, και τη δημόσια εκπαίδευση (με εξαίρεση το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών). Περιέχει ένα μόνο τόνο (&nbsp;'''&#x0384;΄'''&nbsp;) για να υποδηλώσει τον τονιζόμενο φθόγγο, και το σύμβολο των [[Διαλυτικά (ορθογραφία)|διαλυτικών]] ( '''¨''' ) για την παρουσία [[φθόγγος|διφθόγγου]] (π.χ. ''παϊδάκια'' όπου το α και ι αποτελούν δίφθογγο /ai/, και ''παιδάκια'' όπου το αι /e/ είναι απλό δίψηφο φωνήεν. Ο τόνος και τα διαλυτικά μπορούν επίσης να συνδυαστούν στο ίδιο γράμμα, π.χ. ''ταΐζω''.<ref name=":0" />
 
==Χρονικό==
Γραμμή 43:
Η χρήση του πολυτονικού συστήματος δε συνδέεται απαραίτητα και με τη χρήση της καθαρεύουσας, και συχνά συναντάται σε κείμενα γραμμένα στη δημοτική. Διάφοροι ιδιώτες, σύλλογοι, ιδρύματα, και εκδότες, συνεχίζουν την χρήση του πολυτονικού συστήματος -με ή χωρίς τη βαρεία-, αν και μια επίσημη επαναϋιοθέτηση του πολυτονικού συστήματος από το κράτος δε φαίνεται πιθανή, παρόλα αυτά όμως, επιτρέπεται η χρήση του πολυτονικού στον δημόσιο τομέα.<ref>{{Cite web|url = http://www.hellenicparliament.gr/Praktika/Synedriaseis-Olomeleias?sessionRecord=65bb359c-16ac-4d24-baa4-fd343f3232a1|title = Βουλή των Ελλήνων - Περίοδος: ΙΑ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: Ι΄ 14/10/2005 - Β 13β - Μαριέττα Γιανάκου Κουτσίκου}}</ref>
 
Η [[Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος]], καθώς και όσες ορθόδοξες εκκλησίες και πατριαρχεία ανά τον κόσμο χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα, συνεχίζουν τη χρήση της πολυτονικής ορθογραφίας, καθώς και τη χρήση της [[καθαρεύουσα|καθαρεύουσας]]ς μορφής της Ελληνικής γλώσσας, όπως και η καθημερινή εφημερίδα της [[Αθήνα|Αθήνας]]ς, [[Εστία (εφημερίδα)|Εστία]]. Αν και το πολυτονικό σύστημα δεν χρησιμοποιούνταν στην Αττική διάλεκτο, υπάρχει η άποψη πως τα σύγχρονα ελληνικά, ως συνέχεια των [[Μεσαιωνική ελληνική γλώσσα|μεσαιωνικών ελληνικών]] θα πρέπει να συνεχίσουν τις ορθογραφικές συμβάσεις τους.
 
Μερικά εγχειρίδια μάθησης αρχαίων ελληνικών εξακολουθούν να κάνουν χρήση των πνευμάτων, ενώ κάποια άλλα τα παραλείπουν και διατηρούν μόνο τους τόνους ώστε να απλοποιήσουν τη μάθηση.<ref>{{en}} {{cite book |last=Betts |first=G. |title=Teach Yourself New Testament Greek |publisher=Teach Yourself Books |location=London |year=2004 |ISBN=0-340-87084-2 }}</ref>
Γραμμή 123:
|[[File:Greek iota placement 06.svg|80px]]
|-
| colspan="3" |Διαφορετικοί τρόποι γραφής της [[υπογεγραμμένη|υπογεγραμμένης]]ς και [[προσγεγραμμένη|προσγεγραμμένης]]ς
|}
Η [[υπογεγραμμένη]] (ιώτα) — '''{{lang|grc|ᾳ}}''' — τοποθετείται κάτω από τα μακρά φωνήεντα [[Ήτα|η]], α και [[Ωμέγα|ω]] για να υποδηλώσει τους αρχαίους διφθόγγους '''ηι''', '''αι''' και '''ωι''', όπου το ιώτα δεν προφέρεται, π.χ. τῷ ἀνθρώπῳ, τῇ πολιτείᾳ, τῇ γλώσσῃ.<ref name=":0" />
Γραμμή 534:
|-
! style="font-family:sans-serif;font-size:50%" | [[Βαρεία]]
| <big>῝</big> || [[Ἃ]] || [[Ἓ]] || [[Ἣ]] || [[Ἳ]] || [[Ὃ]] || [[ Ὓ]] || [[Ὣ]] || [[ᾋ]] || [[ᾛ]] || [[ᾫ]] || &nbsp;
|-
!
Γραμμή 1.038:
:2.{{note|U1F00_grey}}Τα γκρίζα κελιά δεν περιέχουν τιμές
|}<noinclude>
[[CategoryΚατηγορία:Unicode charts|Greek Extended]]
</noinclude>