Αβραάμ Λίνκολν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 30:
Το [[1860]] έθεσε υποψηφιότητα για τον προεδρικό θώκο, τον οποίο και κέρδισε παρ' όλο που στις νότιες πολιτείες δεν κατόρθωσε να επιβληθεί. Στο μήνυμα προς τον αμερικανικό λαό, τον Μάρτιο του 1861, διακήρυξε πως προσωρινά η δουλεία θα συνεχιζόταν αλλά δεν θα επεκτεινόταν.<ref name="kathimerini.gr">[http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_esec1_1_21/09/2008_249109 Ρεπουμπλικανικό κόμμα], άρθρο της εφημερίδας "Η Καθημερινή"</ref> Οι νότιες πολιτείες όμως είχαν ήδη αποφασίσει για τις επόμενες κινήσεις τους. Οι πολιτείες του Νότου είχαν ήδη σχηματίσει δική τους κυβέρνηση με πρωτεύουσα το [[Ρίτσμοντ]] της [[Βιρτζίνια]]. Τον Απρίλιο του [[1861]] ξέσπασε ο [[Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος]]. Την [[1 Ιανουαρίου|Πρωτοχρονιά]] του [[1863]] υπέγραψε το περίφημο διάταγμα για τη χειραφέτηση των μαύρων, το οποίο μπήκε ως τροπολογία στο σύνταγμα το [[1865]].<ref name="Domi">Εγκυκλοπαίδεια Δομή, εκδοτικός οργανισμός Τεγόπουλου - Μανιατέα, λήμμα Λίνκολν Αβραάμ, τόμος 20, σελ.146</ref> Το [[1864]], ύστερα και από τις συνεχείς νίκες του στρατού, εκλέχτηκε για δεύτερη φορά πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών με ποσοστό 55%.
 
Γνώριζε τους αντιπάλους και τους εχθρούς του. Είχε κάποτε εκμυστηρευθεί ότι είχε δύο εχθρούς - στο εξωτερικό τον στρατό των Νοτίων και στο εσωτερικό τους τραπεζίτες δανειστές του κράτους. Και όμως στην ομιλία του μετά την ορκωμοσία της επανεκλογής του, στις 4 Μαρτίου 1865, ο Αβραάμ Λίνκολν διακήρυξε ότι δεν τρέφει ''«κακίες για κανέναν»,'' ότι ζητεί ''«ευσπλαχνία για όλους»'' και ότι επιθυμεί πάνω απ' όλα ''«ειρήνη ανάμεσά μας»''.
Στις [[14 Απριλίου]] [[1865]], ενώ βρισκόταν σε θεωρείο στο Θέατρο Φορντ της [[Ουάσιγκτον]], ο [[Τζον Γουίλκς Μπουθ]], ηθοποιός και φανατικός υποστηρικτής των Νοτίων, τον πυροβόλησε με μια σφαίρα στο κεφάλι, ενώ αμέσως μετά φώναξε στα λατινικά ''«Sic semper tyrannis!»'', δηλαδή ''«Έτσι πάντα στους τυράννους!»''.<ref name="tovima.gr">[http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=256450&dt=22/02/2009 Αβρααμ Λίνκολν], άρθρο της εφημερίδας "Το Βήμα"</ref> Ο Λίνκολν μεταφέρθηκε σε γειτονικό σπίτι σε κωματώδη κατάσταση, όπου και εξέπνευσε νωρίς το πρωί της [[15 Απριλίου|15ης Απριλίου]]. Ο δολοφόνος του κυνηγήθηκε από τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες και πολιορκήθηκε σε έναν αχυρώνα στη Βιρτζίνια μετά από 12 μέρες, όπου και τραυματίστηκε από πυροβολισμό των διωκτών του, πεθαίνοντας λίγο αργότερα.
 
Στις [[14 Απριλίου]] [[1865]], ενώ βρισκόταν σε θεωρείο στο Θέατρο Φορντ της [[Ουάσιγκτον]], ο [[Τζον Γουίλκς Μπουθ]], ηθοποιός και φανατικός υποστηρικτής των Νοτίων, τον πυροβόλησε με μια σφαίρα στο κεφάλι, ενώ αμέσως μετά φώναξε στα λατινικά ''«Sic semper tyrannis!»'', δηλαδή ''«Έτσι πάντα στους τυράννους!»''.<ref name="tovima.gr">[http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=256450&dt=22/02/2009 Αβρααμ Λίνκολν], άρθρο της εφημερίδας "Το Βήμα"</ref> Ο Λίνκολν μεταφέρθηκε σε γειτονικό σπίτι σε κωματώδη κατάσταση, όπου και εξέπνευσε νωρίς το πρωί της [[15 Απριλίου|15ης Απριλίου]]. Ο δολοφόνος του κυνηγήθηκε από τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες και πολιορκήθηκε σε έναν αχυρώνα στη Βιρτζίνια μετά από 12 μέρες, όπου και τραυματίστηκε από πυροβολισμό των διωκτών του, πεθαίνοντας λίγο αργότερα.Οπως αποδείχθηκε, ήταν μέλος σπείρας.
 
Πολλοί αμερικανοί ιστορικοί με βάση αστυνομικές καταθέσεις, τραπεζικούς λογαριασμούς και άλλα στοιχεία υποστηρίζουν ότι η σπείρα χρηματοδοτήθηκε από τραπεζίτες και μεγαλοκτηματίες.
 
Ο Λίνκολν ήταν παντρεμένος με την Μαίρη Τοντ και είχαν αποκτήσει 4 παιδιά.