Κίμων ο Μιλτιάδου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 6:
==Βιογραφία==
[[Αρχείο:AGMA Ostrakon Cimon.jpg|thumb|[[Όστρακο (αρχαιολογία)|Όστρακο]] με το όνομα του Κίμωνα. (Μουσείο Αρχαίας Αγοράς, Αθήνα.)]]
Δεδομένου ότι εξελέγη στρατηγός το [[476 π.Χ.]] και θα πρέπει να ήταν 30
Ο Κίμων ήταν ψηλός με πυκνά σγουρά μαλλιά και ωραίο πρόσωπο. Η μόρφωσή του δεν ήταν σπουδαία, γιατί στα κρίσιμα χρόνια της νεότητός του έχασε τον πατέρα του που θα του έδινε την σωστή κατεύθυνση. Ήξερε [[ιππασία]], [[ποίηση]] και έπαιζε [[λύρα]] (τυπική εκπαίδευση Αθηναίου γαιοκτήμονα της προπερσικής εποχής). Ήταν συμπαθητικός και ευπροσήγορος και κατείχε καλά την τέχνη να κερδίζει την αγάπη του κόσμου και με τα φυσικά του χαρίσματα, αλλά και με την ηγεμονική του γενναιοδωρία, όταν απέκτησε και πάλι δική του περιουσία. Ο [[Πλούταρχος]] μάλιστα αναφέρει ότι γκρέμισε τους φράκτες από τους κήπους του για να παίρνουν φρούτα οι συνδημότες του Λακιάδες κ.α<ref>Πλουτάρχου ''Βίοι Παράλληλοι'', Κίμων</ref>. Γινόταν συμπαθής με τη σεμνότητά του και έπειθε τους πολίτες με τη [[λογική]] παρά με την ευφράδεια του. Ήταν θαυμαστής της [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]] και σε όλη του την πολιτική σταδιοδρομία αγωνίσθηκε για να καθιερώσει την ειρηνική συνύπαρξη της Σπάρτης με την [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]].
Γραμμή 20:
Το [[475 π.Χ.|475]], η [[Σκύρος]], σημαντικότατο σημείο ελέγχου διακίνησης πλοίων στο [[Αιγαίο]], παραδόθηκε στη [[Αθηναϊκή συμμαχία|συμμαχία]], επειδή οι [[Δόλοπες]], οι οποίοι την είχαν καταλάβει κι επιδίδονταν στην πειρατεία, καταδικάστηκαν από τη [[Δελφική Αμφικτυονία]] σε αποζημίωση που δεν μπορούσαν να καταβάλουν. Ο Κίμων, για να εξασφαλίσει την κατοχή της, έδιωξε τους Δόλοπες και εγκατέστησε Αθηναίους κληρούχους. Ο Κίμων εκπλήρωσε το δελφικό χρησμό, σύμφωνα με τον οποίο τα οστά του [[Θησέας|Θησέα]] έπρεπε να μεταφερθούν από τους Αθηναίους από τη Σκύρο στην Αθήνα<ref>[http://foss.math.aegean.gr/~alex/Byz/Hellen/Kimon.htm Βιογραφία του Κίμωνα]</ref>. Σύμφωνα με το μύθο, Ο Κίμωνας παρατήρησε έναν αετό να χτυπάει με το ράμφος και να σκάβει με τα νύχια του σε ένα συγκεκριμένο σημείο, όπου έσκαψαν και βρήκαν τα οστά του Θησέα δίπλα στα όπλα του<ref>[http://web.archive.org/20110916095559/skyroson.gr/skyros/content/view/26/89/ Σκυρίων Μυθολογία, Θησέας]</ref>. Ο [[Πλούταρχος]] αναφέρει ότι ο Κίμων λέγεται ότι αναγνώρισε τα οστά του Θησέα από το μεγάλο τους μέγεθος <ref>{{ws|[[s:Θησεύς#36.1|Πλούταρχου, ''Βίοι Παράλληλοι'', Θησέας, 36]]}}</ref>. Με μεγάλες τιμές μεταφέρθηκαν στην Αθήνα, όπου για τη στέγασή τους ιδρύθηκε το [[Θησείο|Θησείον]] λίγες εκατοντάδες μέτρα ανατολικά της Αγοράς.
Το [[474 π.Χ.|474 ]]- [[472 π.Χ.]] η [[Κάρυστος]], η μόνη πόλη της [[Εύβοια|Εύβοιας]] που δεν
Το [[469 π.Χ.]] εμφανίσθηκε η πρώτη δυσαρέσκεια μέλους της συμμαχίας. Η [[Νάξος]], το ισχυρότερο νησί των [[Κυκλάδες|Κυκλάδων]], αποστάτησε. Οι λόγοι είναι άγνωστοι ως τώρα. Η Νάξος είχε, όπως και η Κάρυστος, δυνατό αριστοκρατικό κόμμα το οποίο οι Αθηναίοι δεν εμπιστεύονταν. Επίσης είχε παραβιαστεί ο όρκος της συμμαχίας και υπήρχε [[κίνδυνος]] ρήγματος της συμμαχίας. Ο Κίμων λοιπόν έδρασε σαν «αστυνόμος» της συμμαχίας, η Νάξος πολιορκήθηκε, συνθηκολόγησε και υποχρεώθηκε να περάσει στην τάξη των υποτελών συμμάχων, με βαρύτερο «φόρο».
|