Νικόλαος Δημητρακόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Προσθ.
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Προσθ.
Γραμμή 10:
Τα πρώτα βασικά μέτρα που έλαβε ο Ν Δημητρακόπουλος στο μεγαλόπνοο πρόγραμμά του για την ανύψωση της δικαιοσύνης ήταν α) το ζήτημα των αποδοχών των δικαστικών, β) η κάθαρση του χώρου από φερόμενους ως "ανάξια στοιχεία", γ) η σύγκρουσή του με το επαναστατικό ρεύμα της εποχής που απαιτούσε μεταξύ άλλων την κατάργηση της ισοβιότητας των δικαστών και δ) την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης από κάθε παρεμβατισμό με επακόλουθο την ισόνομη εφαρμογή των νόμων.
# <u>Αποδοχές των δικαστικών</u>. Επί του ζητήματος των αποδοχών τους ο Δημητρακόπουλος απέδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα, χωρίς να αναμένει πρώτοι οι δικαστές να υποβάλλουν σχετικό αίτημα. Υποστηρίζοντας την ανάγκη της αύξησής των διευκρίνιζε: «''τούτο απαιτείται προς κρείττονα συγκρότησιν της δικαιοσύνης της χώρας και όχι χάριν των υπηρετούντων προσώπων''», συμπληρώνοντας για τις απαιτούμενες προς τούτο δαπάνες «''ή πρέπει εκ παντός τρόπου και δι΄ οιουδήποτε μέσου οι προς κάλυψιν των δαπανών τούτων πόροι να ευρεθώσι, ή πρέπει το Κράτος να αποβάλη πάντα λόγον ύπαρξης.''»<ref>Δημητρακόπουλος "Πολιτικά" τομ.Α΄ , σελ.53</ref> Έτσι κατόρθωσε να εισάγει στη Βουλή και να ψηφιστεί νόμος με προβλεπόμενη σταδιακή αύξηση των αποδοχών κατά 50% εντός μιας τριετίας.
# <u>Κάθαρση της Δικαιοσύνης</u>. Ως προς το ζήτημα αυτό, επτά μήνες από της ανάληψης των καθηκόντων του σε ομιλία του στη Βουλή τόνιζε: «''Όσαι πειθαρχικαί ποιναί επεβλήθηασαν κατά το επτάμηνον τούτο διάστημα, ίσως ουδ΄ επί μίαν δεκαετίαν εν τω παρελθόντι ενεργήθησαν. Δεν περιωρίσθην εις συμβολαιογράφους και κλητήρας και ειρηνοδίκας. Εξετάθην εις πρωτοδίκας, εις εισαγγελείς, και προέδρους Πρωτοδικών, εις εφέτας και εισαγγελείς Εφετών''».<ref>Δημητρακόπουλος "Πολιτικά" τομ.Α΄ , σελ.393</ref> Πράγματι κατά το έτος 1911 διώχθηκαν 1 Αρεοπαγίτης, 1 Πρόεδρος και 1 Εισαγγελέας Εφετών, 16 Εφέτες, 12 Πρόεδροι Πρωτοδικών, 12 Εισαγγελείς Πρωτοδικών, 20 Πρωτοδίκες, 8 γραμματείς Πρωτοδικών, 101 Ειρηνοδίκες, 12 Πταισματοδίκες, 60 γραμματείς Ειρηνοδικείου και 10 Πταισματοδικείου, 44 δημόσιοι κατήγοροι, 176 δικαστικοί κλητήρες, 129 συμβολαιογράφοι, και 3 δικηγόροι.<ref>Πετρακάκος σ. 438</ref><br. Στους παραπάνω αριθμούς δεν περιλαμβάνονται πολλοί ακόμα άλλοι που υποχρεώθηκαν σε εθελουσία έξοδο με σχετικό προς τούτο νόμο που προώθησε ο Δημητρακόπουλος υπερθεματίζοντας γενικότερο αίτημα απομάκρυνσης των "''αναξίων στοιχείων''", αποφεύγοντας έτσι τον χαρακτηρισμό δικαστικών, μετά από υποβολή παραίτησης εξασφαλίζοντας όμως συνταξιοδοτικό δικαίωμα στους έχοντες συμπληρώσει 15ετή συντάξιμη υπηρεσία, ακόμα και στους απομακρυνόμενους λόγω ανεπάρκειας.
# <u>Ισοβιότητα των δικαστικών</u>. Η ισοβιότητα των δικαστικών προβλεπόταν από το Σύνταγμα του 1064. Το επαναστατικό όμως ρεύμα της εποχής απαιτούσε την άμεση κατάργηση ή τουλάχιστον την αναστολή της. Ο Δημητρακόπουλλος όμως υπέρμαχος αυτής με την ρητορική του δεινότητα που έφθασε σε κορυφαίες στιγμές του πολιτικού του βίου, κατάφερε κυριολεκτικά να μεταστρέψει τα πνεύματα και να απορριφθεί τελικά η πρόταση αναστολής. Ακόμα και την αναστολή της ισοβιότητας, ο Δημητρακόπουλος τη θεωρούσε ολέθριο λάθος που όχι μόνο θα κλόνιζε την υπόληψη και την υπόσταση του δικαστικού σώματος, αλλά και θα ματαίωνε οποιαδήποτε προσπάθεια ανόρθωσης της δικαιοσύνης και που θα βάραινε την ελληνική πολιτεία για μεγάλο χρονικό διάστημα, αντίθετα από εκείνο που ποθούσε το Έθνος. Σημείωνε σχετικά στους περίφημους εκείνους λόφους του:<br>«''Ιλιγγιώ ενώπιον της αποπείρας του να έλθη το ύπατον τούτο συνέδριον και να είπη: από της επικυρώσεως του πρακτικού της παρούσης συνεδριάσεως παύω πάντας τους Αρεοπαγίτας. Πρέπει έκαστος εξ ημών -ουτως εγώ τουλάχιστον φρονώ- να σταθμίσει μεγάλως και μετά εξαιρετικής περισκέψεως και τους λόγους και την ψήφον αυτού. Πρόκειται περί ζητήματος επί του οποίου οι ψήφοι και αι γνώμαι θα παραμείνωσιν εις τους επιγιγνομένους μνημεία αιώνια των όρων, υπό τους οποίους έκαστος εννοεί και αντιλαμβάνεται της ασκήσεως των πολιτικών αυτού καθηκόντων, μνημείον των γνωμών τας οποίας έχει επί των δημοσίων πραγμάτων.''»<ref>Δημητρακόπουλος "Πολιτικά" τομ.Α΄ , σελ.392</ref> Τον λόγο του αυτόν κανείς δεν μπόρεσε να αντικρούσει και η πρόταση αναστολής απορρίφθηκε.
# <u>Ισοβιότητα των δικαστικών</u>.
# <u>Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης</u>.