Μιχαήλ Β΄ Κομνηνός Δούκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{πηγές|15|05|2015}}{{πληροφορίες προσώπου}}
O '''Μιχαήλ Β΄ Κομνηνός Δούκας'''
==Η ζωή του==
Ο Μιχαήλ ήταν νόθος γιος του [[Μιχαήλ Α΄ Δούκας|Μιχαήλ Α΄ Αγγέλου]] της [[Ήπειρος|Ηπείρου]], εξορίστηκε μετά τον θάνατό του το 1215. Μετά την ήττα και την αιχμαλωσία του [[Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας|
Οι σχέσεις του Μιχαήλ Β΄ με την Νίκαια εξασφάλισαν την ουδετερότητά του κατά την κατάληψή της [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]] από τον Αυτοκράτορα της Νίκαιας [[Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης|Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη]] το 1246. Παρόλα αυτά, αναγκάσθηκε να παραδώσει το [[Δυρράχιο]] και τα [[Σέρβια]] στην Νίκαια το 1256. Η αλαζονεία του Αυτοκράτορα της Νίκαιας τον εξαγρίωσε και συμμάχησε τελικά με τον βασιλιά της Σικελίας [[Μανφρέδος της Σικελίας|Μανφρέδο]], ο οποίος κατέλαβε τελικά το Δυρράχιο. Επίσης συμμάχησε και με τον Φράγκο πρίγκηπα της Αχαΐας [[Γουλιέλμος Β΄ Βιλλεαρδουίνος|Γουλιέλμο Β΄ Βιλλεαρδουίνο]].
Οι τρεις αυτοί σύμμαχοι (Ήπειρος, Σικελία, Αχαΐα), εκστράτευσαν εναντίον της Νίκαιας και το 1259 συγκρούστηκαν οι δύο στρατοί τους στην πεδιάδα της [[Μάχη της Πελαγονίας|Πελαγονίας]]. Ο μετέπειτα Αυτοκράτορας [[Μιχαήλ Η΄|Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος]] που ήταν επικεφαλής των στρατευμάτων της Νίκαιας, ως ικανότατος στρατηγός, κατάφερε και νίκησε. Κατά την διάρκεια της μάχης ο συνασπισμός των τριών κρατών διασπάστηκε καθώς ο νόθος γιος του Μιχαήλ, [[Ιωάννης Α΄ Δούκας|Ιωάννης Δούκας Άγγελος]], που βρίσκονταν στο πεδίο της μάχης, αυτομόλησε στον εχθρό, μαζί με ένοπλα τμήματα που είχε την διοίκησή τους.
Μετά την ήττα ο Μιχαήλ Β΄ βρήκε καταφύγιο στα νησιά του Ιονίου και η Ήπειρος καταλήφθηκε προσωρινά από τον Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο. Όμως αντιμετώπισε τέτοια αντίσταση στην γη της Ηπείρου που τα στρατεύματά του τελικά αποσύρθηκαν. Ο Μιχαήλ Β΄ επανήλθε στην Ήπειρο με την βοήθεια του Μανφρέδου Χοχενστάουφεν. Το 1264 οι Βυζαντινοί πέτυχαν
==Οικογένεια==
|