Ντιέγκο Γκαρσία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
{| id="toc" style="margin: 0 0 0.5em 1em; width:250px; float:right; border-collapse: collapse;" border="1"
|-
| colspan="2" | [[Αρχείο:Flag of CSSC.svg|60px]][[Αρχείο:Flag of the British Indian Ocean Territory.svg|60px]] [[Αρχείο:Flag of the United Kingdom.svg|60px]] [[Αρχείο:Flag of the United States.svg|60px]]
|-
| colspan="2" style="text-align:center;" | ''' Ντιέγκο Γκαρσία '''
Γραμμή 23:
| Κοινή στρατιωτική βάση Η.Β. - [[Η.Π.Α.]]
|-
| '''Έκταση (χμχλμ²)'''
| 30
|-
Γραμμή 30:
|}
 
Η '''Ντιέγκο Γκαρσία''' είναι μια ατόλλη που βρίσκεται στην καρδιά του [[Ινδικός Ωκεανός|Ινδικού Ωκεανούωκεανού]], περίπου 1.600 χμχλμ. νότια των νοτίων ακτών της [[Ινδία|Ινδίας]]ς και της [[Σρι Λάνκα|Σρι Λάνκας]]. Η Ντιέγκο Γκαρσία είναι η μεγαλύτερη ατόλλη σε χερσαία έκταση στο [[Τσάγκος Αρχιπέλαγος]]. Είναι τμήμα του [[Βρετανικό Έδαφος Ινδικού Ωκεανού|Βρετανικού Εδάφους Ινδικού Ωκεανού]], ενός Βρετανικού υπερπόντιου εδάφους.
 
Από την βίαιη ερήμωση του Ντιέγκο Γκαρσία στα χρόνια που προηγήθηκαν του 1973, χρησιμοποιείται ως στρατιωτική βάση από τις [[Ηνωμένες Πολιτείες]] και το [[Ηνωμένο Βασίλειο]]. Το Ντιέγκο Γκαρσία φιλοξενεί μια από τις τρεις κεραίες εδάφους (οι άλλες βρίσκονται στο [[Κουατζαλέιν]] και την [[Νήσος Αναλήψεως|Νήσο Αναλήψεως]]) που βοηθούν στην λειτουργία του Συστήματος Παγκόσμιας Θέσης (GPS).
 
Η ατόλλη καλύπτεται από άφθονη τροπική βλάστηση, με λίγα σημάδια να έχουν απομείνει από τις φυτείες κόπρας και καρύδας που κάποτε την κάλυπταν. Το νησί έχει μήκος 60 χμχλμ., με μέγιστο υψόμετρο τα 7 μ., και σχεδόν περικλείει μια λιμνοθάλασσα μήκους 19 χμχλμ. και πλάτος έως και τα 8 χμχλμ. Τα βάθη στην λιμνοθάλασσα φτάνουν έως και τα 30 μ., ενώ πολυάριθμες κεφαλές κοραλλιών εκτείνονται ως την επιφάνεια της και αποτελούν κίνδυνο για την ναυσιπλοΐα. Ρηχοί ύφαλοι περιβάλλουν το νησί από την πλευρά του ωκεανού αλλά και εντός της λιμνοθάλασσας. Η περιοχή του περάσματος και του αγκυροβολίου έχει εκβαθυνθεί, ενώ η παλαιά λεκάνη περιστροφής (των πλοίων) μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί εάν το βάθος της επαρκεί για το πλοίο.
 
== Γεωγραφία ==
 
Η ατόλλη σχηματίζει έναν σχεδόν πλήρη δακτύλιο γης γύρω από την λιμνοθάλασσα, που ακολουθεί το 90 % της περιμέτρου της, με ένα μόνον άνοιγμα στο βορρά. Το κύριο νησί είναι το μεγαλύτερο από τα 65 νησιά που αποτελούν το Τσάγκος Αρχιπέλαγος. Εκτός από το κυρίως νησί, υπάρχουν τρεις μικρές νησίδες στην είσοδο της λιμνοθάλασσας στα βόρεια:
* Δυτικό Νησί, 0,034 χμχλμ²
* Μέσο Νησί, 0,06 χμχλμ²
* Ανατολικό Νησί, 0,1175 χμχλμ²
 
Η συνολική έκταση της ατόλλης είναι 171 χμχλμ², εκ των οποίων τα 30 χμχλμ² είναι η χερσαία έκταση, τα 17 χμχλμ² η έκταση του περιφερειακού υφάλου και τα 124 χμχλμ² η έκταση της λιμνοθάλασσας.
 
== Κλίμα ==
Γραμμή 49:
Η ετήσια βροχόπτωση κατά μέσον όρο είναι 260 εκατοστά, με την μεγαλύτερη βροχόπτωση να συμβαίνει από τον Οκτώβριο έως τον Φεβρουάριο, αν και ακόμα και τον ξηρότερο μήνα (Αύγουστος) κατά μέσο όρο είναι 10 εκατοστά. Η θερμοκρασία είναι γενικά κοντά στους 30 °C την ημέρα, και πέφτει στους 20 °C την νύκτα. Η υγρασία είναι μεγάλη καθ' όλο το έτος. Όμως τα σχεδόν συνεχή αεράκια (αύρες) κρατούν τις συνθήκες εύλογα άνετες.
 
Το Ντιέγκο Γκαρσία υπόκειται στον κίνδυνο τροπικών κυκλώνων. Η περιβάλλουσα τοπογραφία είναι χαμηλή και δεν παρέχει έναν εκτενή ανεμοθραύστη. Όμως από την δεκαετία του 1960, το νησί δεν έχει επηρεαστεί σοβαρά από κάποιον σφοδρό τροπικό κυκλώνα, αν και συχνά έχει απειληθεί. Ο μέγιστος άνεμος που έχει δεχτεί και συνδεόταν με κάποιον τροπικό κυκλώνα στην περίοδο 1970 - 2000 το Ντιέγκο Γκαρσία ήταν περίπου 40 κόμβοι (75 χμχλμ/ώρα).
 
Το νησί επηρεάστηκε σε κάποιον βαθμό από το τσουνάμι που προκλήθηκε το 2004 από σεισμό στον Ινδικό Ωκεανό. Προσωπικό Υπηρεσίας στον δυτικό βραχίονα του νησιού της ατόλλης ανάφεραν μόνον μια μικρή αύξηση στη δραστηριότητα των κυμάτων. Το νησί προστατεύεται σε μεγάλο βαθμό από την ευνοϊκή ωκεάνια τοπογραφία του. Περίπου 80 χμχλμ. ανατολικά της ατόλλης βρίσκεται η μήκους 650 χμχλμ. [[Τάφρος Τσάγκος]], ένα υποθαλάσσιο φαράγγι με βάθος περισσότερο από 4.900 μέτρα. Το βάθος της τάφρου και η βαθμίδωση του στην πλαγιά της ατόλλης και την ακτή της υφαλοκρηπίδας κάνουν πιο δύσκολο μεγάλα κύματα τσουνάμι να δημιουργηθούν προτού φτάσουν την ατόλλη από τα ανατολικά. Επιπρόσθετα, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι κοντά στην ακτή και μια πλατφόρμα με φύκια μπορεί να διέλυσαν το μεγαλύτερο μέρος της δυναμικής των κυμάτων. Μια βιολογική έρευνα που διεξήχθη στις αρχές του 2005 έδειξε τα αποτελέσματα διάβρωσης των κυμάτων του τσουνάμι στο Ντιέγκο Γκαρσία και άλλα νησιά του Αρχιπελάγους Τσάγκος. Μια έκταση της ακτογραμμής στην ανατολική πλευρά της ατόλλης μήκους 200 με 300 μέτρα επαληθεύτηκε ότι είχε πλημμυριστεί από τα κύματα του τσουνάμι. Αυτή είναι περίπου το 10% του ανατολικού βραχίονα της ατόλλης. Η βιολογική έρευνα αναφέρει ότι εκτός από την διάβρωση της ακτής, παράκτιοι θάμνοι και [[κοκοφοίνικας|κοκοφοίνικες]] μικρού και μεσαίου μεγέθους παρασύρθηκαν μακριά, κατά μήκος αυτής της έκτασης όπου έσπασαν τα κύματα.
 
Στις 30 Νοεμβρίου 1983 ένας σεισμός μεγέθους 7 βαθμών της κλίμακας Ρίκτερ, 55 χμχλμ. βορειοδυτικά του νησιού, δημιούργησε ένα μικρό τσουνάμι με αποτέλεσμα την άνοδο των κυμάτων κατά 1,5 μέτρο στην λιμνοθάλασσα του Ντιέγκο Γκαρσία, προκαλώντας κάποιες ζημιές σε κτήρια, αποβάθρες και τον αεροδιάδρομο.
 
== Ιστορία ==
 
Πορτογάλοι εξερευνητές ανακάλυψαν το Ντιέγκο Γκαρσία στις αρχές του 16ου αιώνα. Το όνομα του νησιού πιστεύεται ότι προέρχεται από αυτό του καπετάνιου ή του αξιωματικού του πλοίου σ' αυτό το πρώιμο ταξίδι ανακάλυψης.
 
Τα νησιά παρέμειναν ακατοίκητα μέχρι τον 18ο αιώνα όταν οι Γάλλοι ίδρυσαν φυτείες κόπρας με την βοήθεια της εργασίας σκλάβων. Το Ντιέγκο Γκαρσία έγινε κτήση του Ηνωμένου Βασιλείου μετά τους Ναπολεόντιους πολέμους, και από το 1814 έως το 1965, ήταν εξαρτημένη περιοχή του [[Μαυρίκιος (κράτος)|Μαυρικίου]].
Γραμμή 65:
Μέχρι το 1971, το Ντιέγκο Γκαρσία είχε έναν ιθαγενή πληθυσμό 2.000 κατοίκων, που ήταν γνωστοί ως Τσαγκόσσιοι (ή Ιλόις), και αποτελούνταν από τους απογόνους εργατών από τις Ανατολικές Ινδίες ([[Ινδονησία]]) και Αφρικανών σκλάβων που είχαν εισαχθεί στο νησί τον 18ο και 19ο αιώνα για να εργαστούν στις φυτείες καρύδας και κόπρας. Ζούσαν σε τρεις οικισμούς:
* Ανατολικό Σημείο (ο κύριος οικισμός στην ανατολική περιφέρεια της ατόλλης)
* Μίννι Μίννι (4,5 χμχλμ. βόρεια του Ανατολικού Σημείου)
* Σημείο Μαριάννα (στην δυτική περιφέρεια της ατόλλης).
 
Οι νησιώτες αποχώρησαν δια της βίας προς τις [[Σεϋχέλλες]] και κατόπιν στον Μαυρίκιο εν μέσω ισχυρισμών για τις τακτικές λιμοκτονίας και εκφοβισμού από τις κυβερνήσεις των Η.Π.Α. και του Η.Β., συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας των σκύλων του νησιού από Αμερικανούς στρατιώτες. Από την εκδίωξη τους, οι Τσαγκόσσιοι συνεχώς διεκδικούν το δικαίωμα επιστροφής τους στο Ντιέγκο Γκαρσία. Τον Απρίλιο του 2006, σε 102 Τσαγκόσσιους επιτράπηκε να επισκεφθούν το Ντιέγκο Γκαρσία για μια εβδομάδα, για να παραστούν στους τάφους των προγόνων τους και να επισκεφθούν τις γενέτειρες τους.
 
Τώρα, το Ντιέγκο Γκαρσία είναι το σπίτι μιας στρατιωτικής βάσης που χειρίζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο. Η βάση υπηρετεί ως σταθμός ανεφοδιασμού του πολεμικού ναυτικού και υποστηρικτικός σταθμός. Επίσης εξυπηρετεί ως το σπίτι της Δεύτερης Εμπρόθετης Ναυτικής Μοίρας Πλοίων, την μονάδα του πολεμικού ναυτικού που είναι υπεύθυνη για την ετοιμότητα των πλοίων του Προγράμματος Στρατιωτικής Εντολής Απονήωσης που είναι Εμπρόθετη στον Ινδικό Ωκεανό, ένα ζωτικής σημασίας προτέρημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Ντιέγκο Γκαρσία έχει επίσης μια αεροπορική βάση που υποστηρίζει τα μεγαλύτερα από τα σύγχρονα αεροσκάφη. Τα Β – 52, άλλα βομβαρδιστικά, και αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού παρατάχθηκαν στο Ντιέγκο Γκαρσία για να εκτελέσουν αποστολές υποστήριξης στον Πόλεμο του [[Ιράκ]]. Κατά την διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου το 1991, ήταν το σπίτι της 4300 Προσωρινής Βομβαρδιστικής Πτέρυγας, αποτελούμενη από βομβαρδιστικά Β – 52G, από την βάση Λόρινγκ AFB και άλλες βάσεις Β – 52G. Το Ντιέγκο Γκαρσία χρησιμοποιήθηκε επίσης στην υποστήριξη στρατιωτικών αποστολών στο [[Αφγανιστάν]] κατά την διάρκεια της Επιχείρησης Προώθησης της Ελευθερίας, και πάλι στο Ιράκ κατά την εισβολή του 2003. Υψηλής τεχνολογίας φορητά υπόστεγα για την υποστήριξη των βομβαρδιστικών Β – 2 κατασκευάστηκαν στο νησί πριν την εισβολή του 2003 στο Ιράκ. Τα Β – 52, Β – 1 και Β – 2 που παρατάχθηκαν στο Ντιέγκο Γκαρσία, εν αναμονή του δεύτερου Πολέμου στο Ιράκ έκαναν τους αρχικούς εναέριους βομβαρδισμούς στην Βαγδάτη στις 22 Μαρτίου 2003. Κάποια από αυτά τα βομβαρδιστικά έριξαν βόμβες καθοδηγούμενες με GPS και βόμβες καταστροφής οχυρών βάρους 1.905 κιλών καθοδηγούμενες με λέιζερ σε «επιθέσεις αποκεφαλισμού» στοχεύοντας να σκοτώσουν τον Σαντάμ Χουσσεΐν και άλλους αξιωματούχους του Κόμματος Μπάαθ. Το Ντιέγκο Γκαρσία είναι επίσης ο τακτικός τόπος ανάπτυξης για την θαλάσσια περίπολο P-3C Ορίων του Αμερικανού πολεμικού ναυτικού και αεροσκάφη καταπολέμησης υποβρυχίων.
 
Η βάση είναι τμήμα του Αμερικανικού Δικτύου Διαστημικής Παρακολούθησης, με έναν σταθμό τριπλού τηλεσκοπίου GEODSS, και είναι ο τόπος προσγείωσης εκτάκτου ανάγκης για το Διαστημικό Όχημα της NASA.
 
Ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε το Ηνωμένο Βασίλειο αναγνωρίζουν ότι το Ντιέγκο Γκαρσία υπόκειται στην Συνθήκη Ελεύθερης από Πυρηνικά Όπλα Ζώνης της Αφρικής, αν και το υπόλοιπο Αρχιπέλαγος Τσάγκος περιλαμβάνεται σε αυτήν, κάτι που υποδηλώνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και/ή το Ηνωμένο Βασίλειο θέλουν να διατηρήσουν την ελευθερία να διαθέτουν πυρηνικά όπλα εκεί.
 
Η συμφωνία μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών για την χρήση του νησιού από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως στρατιωτική βάση έγινε το 1966. Καθορίζεται ότι η συμφωνία ισχύει μέχρι το 2036, αλλά οποιαδήποτε από τις δύο κυβερνήσεις μπορεί να αποφασίσει να μη συμμετάσχει σ’ αυτήν το 2016.