Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Κωνσταντίνος Ι. Δεσποτόπουλος''' ([[Σμύρνη]], [[8 Φεβρουαρίου]] [[1913]] - [[Αθήνα]], [[7 Φεβρουαρίου]] [[2016]])<ref>{{Cite web|title=Εκατό ετών ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος|publisher=Αντίβαρο|url=http://www.antibaro.gr/article/7343|date=13 Φεβρουαρίου 2013|accessdate=27.08.2013}}</ref><ref name="kathimerini">{{Cite web|url=http://www.kathimerini.gr/848589/article/epikairothta/ellada/apeviwse-o-ka8hghths-kwnstantinos-despotopoylos|title=Πέθανε ο καθηγητής Κωνσταντίνος Ι. Δεσποτόπουλος|lastauthor=Μιχάλης Κατσίγερας|first=Μιχάλης|date=7 Φεβρουαρίου 2016|website=kathimerini.gr|accessdate=7.0702.2016}}</ref> ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[φιλόσοφος]] και πολιτικός στοχαστής, αντιστασιακός, πανεπιστημιακός δάσκαλος, μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] και πρώην [[υπουργός]] Παιδείας.

Τελείωσε το Α΄ Γυμνάσιο Αθηνών με βαθμό απολυτηρίου «ακέραιο άριστα»,<ref name="bibl"/> όπως ο ίδιος τόνιζε συνήθως. Σπούδασε, ενώ εργαζόταν, νομικά στο [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστήμιο Αθηνών]], παρακολουθώντας παράλληλα μαθήματα φιλοσοφίας, ιστορίας και κοινωνιολογίας. Το 1939 αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Η διατριβή του, που είχε ως θέμα την «έννοια του δικαιώματος», βαθμολογήθηκε με «άριστα» παμψηφεί και, όπως ανέφερε η αρμόδια κριτική επιτροπή στην εισηγητική έκθεσή της, αποδείκνυε «την παρά τω συγγραφεί υπάρχουσαν εξαιρετικήν ιδιοφυΐαν».<ref name="Σταθοπ">[[#Σταθοπ|Σταθόπουλος (2016)]].</ref> <ref name="bibl">[[#bibl|Βιβλιοnet]].</ref> Ως νέος, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και ιδίως με το [[πετοσφαίριση|βόλεϊ]], παίζοντας στο Βύρωνα, αλλά και στην εθνική ομάδα.<ref>[[#Ρηγ|Ρήγος (2016)]].</ref> Στα φοιτητικά του χρόνια γνωρίστηκε και συνδέθηκε —έκτοτε— με στενή φιλία με τους λεγόμενους «νεοκαντιανούς» καθηγητές [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλο]], [[Κωνσταντίνος Τσάτσος|Κωνσταντίνο Τσάτσο]] και [[Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος|Ι.Ν. Θεοδωρακόπουλο]].<ref name="ΕΡΤ"/> Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, την περίοδο της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|μεταξικής δικτατορίας]], αλλά και κατόπιν, στα κατοχικά χρόνια, ο Δεσποτόπουλος κατηύθυνε έναν σπουδαστικό όμιλο συζητήσεων και προβληματισμού. Σε αυτόν είχε ενταχθεί —μεταξύ άλλων— και ο [[Κορνήλιος Καστοριάδης]], ο οποίος με την προτροπή του Δεσποτόπουλου, στάφηκε στη μελέτη του αρχαιοελληνικού φιλοσοφικού στοχασμού και, ιδίως, της σκέψης του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]].<ref>[[#ΚΙΔ1991|Δεσποτόπουλος (1991)]], σελ. 1333 και [[#ΚΙΔ1998|Δεσποτόπουλος (1998)]], σελ. 594.</ref> Η έκρηξη του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου Πολέμου]] τον βρήκε έφεδρο αξιωματικό στη [[Σύρος|Σύρο]], απ΄ όπου στάθληκε στο μέτωπο.<ref name="ΕΡΤ"/>

ΈχειΟ Δεσποτόπουλος έχει τιμηθεί πλείστεςπολλές φορές, ενώμεταξύ τοάλλων και από τους Προέδρους της Δημοκρατίας της Eλλάδας, Γαλλίας και [[Ιταλία]]ς.<ref name="bibl"/> Το [[1984]] εκλέχτηκε τακτικό μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]].,<ref>{{Cite web|title=Τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών κατά σειρά εκλογής|publisher=Ακαδημία Αθηνών|url=http://www.academyofathens.gr/ecPage.asp?id=436&nt=18&lang=1|accessdate=7.07.2016}}</ref> της οποίας το [[1993]] ανέλαβε πρόεδρος.<ref>{{Cite web|title=Πρόεδροι της Ακαδημίας Αθηνών από την ίδρυσή της|publisher=Ακαδημία Αθηνών|url=http://www.academyofathens.gr/ecportal.asp?id=211&nt=18|accessdate=7.07.2016}}</ref> Επίσης, ήταν επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και μέλος διαφόρων ξένων ακαδημιών. Έχει εκδώσει πάνω από 30 βιβλία σχετικά με φιλοσοφικά και ιστορικά θέματα. Διετέλεσε πρόεδρος της Στέγης Παναγιώτη Κανελλόπουλου<ref>{{cite journal|title=Μνήμη Παναγιώτη Κανελλόπουλου|journal=Νέα Εστία|year=(1996)|volume=140|pages=1378|url=http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=169479&code=8014|accessdate=14.02.2016}}</ref> και πρόεδρος και επίτιμος πρόεδρος της Εταιρίας Φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου.<ref>{{cite web|title=Μνήμη Κωνσταντίνου Δεσποτόπουλου|url=http://www.pkanellopoulos.gr/|publisher=Εταιρία Φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου|accessdate=14.02.2016}}</ref> Έχει εκδώσει πάνω από 30 βιβλία σχετικά με φιλοσοφικά, πολιτικά και ιστορικά θέματα.

Το 1990 προτάθηκε από τον [[Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου|Ενιαίο Συνασπισμό]] (όπου μετείχε και το [[ΚΚΕ]]) κατά την τέταρτη και πέμπτη ψηφοφορία για το αξίωμα του [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας|Προέδρου της Δημοκρατίας]]. Έλαβε 21 ψήφους κατά την διαδικασία της ψηφοφορίας στην [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή]], ερχόμενος πίσω από τους [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κωνσταντίνο Καραμανλή]] (πρόταση της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] που τελικά εξελέγη) και [[Ιωάννης Αλευράς|Ιωάννη Αλευρά]] (πρόταση του [[ΠΑΣΟΚ]]).<ref>{{Cite web|url=http://www.vernardakis.gr/uplmed/14_politique%20interior.pdf|title=H περίοδος Μαΐου 1990 - Οκτωβρίου 1993|author=[[Χριστόφορος Βερναρδάκης]]|page=1|website=vernardakis.gr|accessdate=20.02.2016}} Αναδημοσίευση του άρθρου «1990-1993. Εσωτερική πολιτική», από την ''Ιστορία των Ελλήνων'', τόμ. 14 (Αθήνα: Δομή, 2006).</ref>