Ροβέρτος του Δυρραχίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
'''Ροβέρτος του Δυρραχίου''' (1326 - 1356), 3ος γιος [[Ιωάννης της Γραυίνης|του Ιωάννη]], δούκα του Δυρραχίου, κόμη της Γκραβίνα και της Αγνής του Περιγκόρ.
 
ΑιχμαλωτισθείςΑφού αιχμαλωτίσθηκε στην πολιορκία της Αβέρσα (1350) από τον βασιλιά της Ουγγαρίας [[Λουδοβίκος Α' της Ουγγαρίας|Λουδοβίκο Α']], έμεινε αιχμάλωτος του για δύο χρόνια. Μετά την απελευθέρωσηαπελευθέρωσή του κατέφυγε με τοντο θείο του καρδινάλιο του Περιγκόρ στην [[Αβινιόν]], που είχε πουληθείπωληθεί στον πάπα από την [[Ιωάννα Α' της Νάπολης]].
 
Ο θείος του ήθελε να τον παντρέψει με την ανιψιά τουτού [[Τζιοβάνι Βισκόντι]], άρχοντα του [[Μιλάνο]]υ, αλλά στο ταξίδι του προς το Μιλάνο απήχθη από τον [[Ιάκωβος του Πεδεμοντίου|Ιάκωβο του Πεδεμοντίου]]. Η γυναίκασύζυγός του, [[Σίβυλλα των Μπω]], κατηγόρησε τον Ροβέρτο και την οικογένειαοικογένειά του ότι συμμετείχαν στον φόνο του ανιψιού της Ροβέρτου, κόμη του Αβελλίνο (είχε δολοφονηθεί με εντολή της συζύγου του Μαρίας της Νάπολης, που την είχε παντρευτείνυμφευτεί με την βία).
 
Απελευθερώθηκε (το 1355), αφού ορκίστηκεορκίσθηκε ότι δεν θα πάρει εκδίκηση από τους πρώην απαγωγείς του. Σπάζοντας τον όρκο του, πολιόρκησε το [[1355]] το φρούριο των Μπω, που ήταν η έδρα του [[Ραϊμόνδος Γ' των Μπω|Ραϊμόνδου]], αδελφού και διαδόχου του δολοφονημένου Ροβέρτου. Ο πάπας εξοργίστηκε και παρά την υπεράσπιση του θείου του δεν γλύτωσε τον αφορισμό. Πολιορκήθηκε και αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει.
 
Συνόδευσε τον καρδινάλιο στην [[μάχη του Πουατιέ]], που κρατώντας ουδετερότητα προσπάθησε να μεσολαβήσει ανάμεσα στις Αγγλικές δυνάμεις, που βρίσκοντανβρισκόταν υπό τις διαταγές του πρίγκηπα [[Εδουάρδος ο μαύρος πρίγκηψ|Εδουάρδου ήτου "μαύρου πρίγκηπα"]], και τις Γαλλικές δυνάμεις, που βρίσκοντανβρισκόταν υπό τις διαταγές του ίδιου του βασιλιά [[Ιωάννης Β' της Γαλλίας|Ιωάννη Β' της Γαλλίας]]. Σπάζοντας την ουδετερότητα πολέμησε στο πλευρό των Γάλλων, όπου και σκοτώθηκε στην μάχη. Η παραβίαση της ουδετερότητας εξόργισε τόσο πολύ τον Εδουάρδο, που έκαψε το πτώμα του σαν ένδειξη χλευασμού.
 
==Πηγές==