Η Παναγία των Παρισίων (ταινία, 1996): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 7:
| σεναριογράφος = Ταπ Μέρφι<br/>Αϊρίν Μέτσι<br/>Μπομπ Τζούντικερ<br/>Νόνι Γουάιτ<br/>Τζόναθαν Ρόμπερτς
| βασισμένο_σε = ''[[Η Παναγία των Παρισίων (Ουγκώ)|Η Παναγία των Παρισίων]]''<br/>του [[Βίκτωρ Ουγκώ|Βίκτωρος Ουγκώ]]
| ηθοποιοί = Τομ Χουλς<br/>[[Ντέμι Μουρ]]<br/>Τόνι Τζέι<br/>Κέβιν Κλάιν<br/>Πολ Καντέλ<br/>Τζέισον Αλεξάντερ<br/>Τσαρλς Κίμπουργκ<br/>Μαίρη Γουίκς<br/>[[Ντέιβιντ Όγκντεν
| αφηγητής =
| μουσική = Άλαν Μένκεν<br/>Στέφεν Σουόρτζ
Γραμμή 28:
Με παραγωγή που έγινε στην περίοδο γνωστή και ως [[Αναγέννηση της Ντίσνεϋ]], η ταινία θεωρείται ως μια από τις πιο σκοτεινές ταινίες κινουμένων σχεδίων της Ντίσνεϊ λόγω των ώριμων θεμάτων της, παρόμοιων θεμάτων ταινίων όπως ''Το Μαύρο Καζάνι'' (The Black Cauldron)<ref name="ReferenceA">{{cite news|title=I've Got a Hunch That This Is a New Disney Masterpiece|date=July 12, 1996|location=London, England|work=The Daily Mail|page=44}}</ref> και κυκλοφόρησε την ίδια περίοδο των '90s, όπου τα πρώτα επεισόδια της δημοφιλούς σειράς της Ντίσνεϊ ''Gargoyles'', με την ιδίου βαθμού "σκοτεινότητα", προβάλλονταν στην Αμερικανική τηλεόραση.
Σκηνοθέτες της ταινίας είναι οι Γκάρι Τρούσντεϊλ και Κίρκ Γουάις, οι οποίοι είχαν σκηνοθετήσει την ''[[Η Πεντάμορφη και το Τέρας (ταινία, 1991)|Πεντάμορφη και το Τέρας]]'', ενώ ο παραγωγός είναι ο Ντόν Χάν, παραγωγός τόσο της ''Πεντάμορφης και του Τέρατος'' όσο και του ''[[Ο Βασιλιάς των Λιονταριών|Βασιλιά των Λιονταριών]]''. Η σύνθεση των τραγουδιών της ταινίας ανήκει στον Άλαν Μένκεν και οι στίχοι στον Στέφεν Σβαρτζ. Στους χαρακτήρες της ταινίας δανείζουν τις φωνές τους οι Τομ Χουλς, [[Ντέμι Μουρ]], Τόνι Τζέι, Κέβιν Κλάιν, Πολ Καντέλ, Τζέισον Αλεξάντερ, Τσαρλς Κίμπουργκ, [[Ντέιβιντ Όγκντεν
''Η Παναγία των Παρισίων'' κυκλοφόρησε στις 21 Ιουνίου 1996 με θετικές κριτικές και εμπορική επιτυχία. Τα ακαθάριστα έσοδά της ξεπέρασαν τα $325 εκατομμύρια παγκοσμίως και ήταν η πέμπτη υψηλότερη κυκλοφορία με ακαθάριστα έσοδα του 1996. Έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής και Χρυσής Σφαίρας για Καλύτερη Μουσική. Μια πιο σκοτεινή προσαρμογή της ταινίας για το θέατρο γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Τζέιμς Λαπίν στο Βερολίνο με παραγωγό την εταιρία Disney Theatrical Productions. Η παράσταση είχε τον τίτλο ''Der Glöckner von Notre Dame'' και έπαιξε από το 1999 μέχρι το 2002. Μια συνέχεια της ταινίας κυκλοφόρησε κατευθείαν σε βίντεο το 2002 με τίτλο ''Η Παναγία των Παρισίων 2''.
Γραμμή 52:
*Πολ Καντέλ ως Κλοπίνος: Ο άτακτος αρχηγός των τσιγγάνων. Συστήνει την ιστορία στο κοινό, εξηγώντας πώς ο Κουασιμόδος, ο κωδωνοκρούστης της εκκλησίας, έφτασε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα.
*Τσαρλς Κίμπουργκ, Τζέισον Αλεξάντερ και Μαίρη Γουίκς ως Βίκτωρ, Ούγος και Λαβέρνα: Τα τρία κωμικά πέτρινα γκαργκόιλ τα οποία ζωντανεύουν και είναι οι καλύτεροι φίλοι του Κουασιμόδου και οι φύλακές του. Αυτή ήταν η τελευταία ταινία της Γουίκς. Μετά το θάνατό της, η Τζέιν Γουίδερς δάνεισε τη φωνή της στη Λαβέρνα για το σίκουελ της ταινίας, ''Η Παναγία των Παρισίων 2''.
*[[Ντέιβιντ Όγκντεν
[[Αρχείο:Panagia Parision - Titloi telous.jpg|thumb|right|Οι τίτλοι τέλους της ελληνικής μεταγλώτισης της ταινίας με τους Έλληνες που χάρισαν τις φωνές τους στους χαρακτήρες|300px]]
| |||