Ελληνοκεντρισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Υπό την ευρεία έννοια, ελληνοκεντρισμός ονομάζεται η ιδεολογία και το πνευματικό και καλλιτεχνικό ρεύμα που δίνει προτεραιότητα στην ελληνική παράδοση, στην εθνική ταυτότητα και στην αδιάσπαστη ιστορική, γλωσσική, πολιτιστική (είτε ως λόγια είτε ως λαϊκή παράδοση) και φυλετική συνέχεια του Ελληνικού έθνους, σε αντίθεση με τον κοσμοπολιτισμό και τον ανεθνικό οικουμενισμό, αλλά και την ξενομανία και τον δυτικοστραφή, κυρίως, αρχοντοχωριατισμό της νεωτερικής κοινωνίας του καταναλωτισμού και της αλλοτρίωσης.
 
Με τον όρο Ελληνοκεντρισμός''ελληνοκεντρισμός'' αναφέρεται επίσης η πνευματική κίνηση των αρχών του 20ού αιώνα (Εμμανουήλ Χαιρέτης, Περικλής Γιαννόπουλος, Ίων Δραγούμης, Λορέντζος Μαβίλης κ.ά.) η οποία κατήγγειλε την εξάρτηση του ελληνικού κράτους και της κοινωνίας από την Δύση (εξάρτηση πολιτική και πολιτιστική, από την Βαυαροκρατία κυρίως και μετά) και εργάστηκε για την δημιουργία ενός νέου Ελληνικού πολιτισμού βασισμένου στην Ελληνική παράδοση.
 
Ελληνοκεντρισμός ονομάζεται, επίσης, η λογοτεχνική και καλλιτεχνική κίνηση της Γενιάς του 1930 αλλά και των εμπνευσμένων από αυτήν και τον προηγηθέντα ελληνοκεντρισμό του Γιαννόπουλου και του Δραγούμη, μεταγενέστερων καλλιτεχνών και διανοουμένων (Άγγελος Σικελιανός και Εύα Σικελιανού, Ιωάννης Συκουτρής, Πηνελόπη Δέλτα, Γιώργος Σεφέρης, Οδυσσέας Ελύτης, Γιάννης Ρίτσος, Ηλίας Βενέζης, Μ. Καραγάτσης, Λίνος Καρζής, Δημήτριος Ροντήρης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Νίκος Καββαδίας, Γεώργιος Θεοτοκάς, Φώτης Κόντογλου, Γιάννης Τσαρούχης, Δημήτρης Πικιώνης, Σίμων Καρράς, Αγγελική Χατζημιχάλη, Δώρα Στράτου, Χριστόδουλος Χάλαρης, Κώστας Καραβίδας, Γεώργιος Κονδύλης, Κώστας Παπαϊωάννου, Κωστής Μοσκόφ, Χρήστος Γιανναράς, Κώστας Ζουράρις, Θεόδωρος Ζιάκας κ.ά.)