Εκστρατεία του Καυκάσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Geoandrios (συζήτηση | συνεισφορές)
Geoandrios (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 109:
Ο κύριος στόχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν η ανάκτηση των εδαφών της στον [[Καυκασία|Καύκασο]]. Οι περιοχές αυτές είχαν κτηθεί από τους Ρώσους μετά τον [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877-1878)|Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1877-1878)]]. Οι στρατηγικοί στόχοι της Εκστρατείας του Καυκάσου για τις οθωμανικές δυνάμεις ήταν να ξαναπάρουν το [[Αρτβίν]], το [[Αρνταχάν]], την [[Καρς]] και το λιμάνι του [[Μπατούμι]]. Μια επιτυχία σε αυτή την περιοχή θα σήμαινε μια εκτροπή των ρωσικών δυνάμεων σε αυτό το μέτωπο σε σχέση με το πολωνικό μέτωπο και το μέτωπο της [[Γαλικία]]ς.<ref name=caven>{{cite book |last=Hinterhoff |first=Eugene |title=Persia: The Stepping Stone To India |series=Marshall Cavendish Illustrated Encyclopedia of World War I |volume=4 |publisher=Marshall Cavendish Corporation |year=1984 |location=New York |isbn=0-86307-181-3 |pages=499–503 }}</ref> Η εκστρατεία στον Καύκασο θα μπορούσε να έχει διασπαστικές συνέπειες για τις ρωσικές δυνάμεις. Το σχέδιο είχε τη συμπάθεια της [[Γερμανική Αυτοκρατορία|Γερμανικής Αυτοκρατορίας]]. Η Γερμανία προμήθευσε τα απαραίτητα πολεμοφόδια και η [[Τρίτη στρατιά (Οθωμανική Αυτοκρατορία)|3η Οθωμανική Στρατιά]] το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να επιτευχθεί η επιθυμητή διάσπαση.<ref name="Pollard">{{cite book |authorlink=A. F. Pollard |first=A. F. |last=Pollard |title=A Short History of the Great War |chapter=The first winter of the war |location=London |publisher=Methuen |year=1920 |isbn= |pages= }}</ref> Ο [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανός]] υπουργός Πολέμου [[Ισμαήλ Εμβέρ|Ισμαήλ Εμβέρ Πασάς]] ήλπιζε πως η επιτυχία της κίνησης αυτής, θα μπορούσε να διευκολύνει το άνοιγμα της οδού προς την [[Τιφλίδα]] και ακόμα παραπέρα σε μια εξέγερση των [[Καυκάσιοι|Καυκασίων]] μουσουλμάνων.<ref name="caven"/> Ο οθωμανικός στρατηγικός στόχος ήταν να διακοπεί η ρωσική πρόσβαση στους πόρους [[Υδρογονάνθρακες|υδρογονανθράκων]] ([[Πετρέλαιο|πετρέλαιο]], [[Φυσικό αέριο|φυσικό αέριο]] κ.α.) από την [[Κασπία Θάλασσα]].<ref name="oilfactor">{{cite book |title=The Encyclopedia Americana |year=1920 |volume=28 |page=403 }}</ref>
 
Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, είδε το μέτωπο του Καυκάσου ως δευτερεύον σε σχέση με το [[Ανατολικό Μέτωπο (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)|Ανατολικό Μέτωπο]], στο οποίο και είχε δεσμεύσει το περισσότερο ανθρώπινο δυναμικό της και τους πόρους της. Η Ρωσία είχε κατακτήσει την πόλη [[Καρς]], το 1877, από τους Τούρκους κατά τη διάρκεια του [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877-1878)|Ρωσοτουρκικού πολέμου (1877-1878)]] και φοβόταν μια εκστρατεία στον Καύκασο που θα είχε ως στόχο την ανακατάληψη της Καρς και του λιμανιού του Βατούμι από τους [[Τούρκοι|Τούρκους]]. Τον Μάρτιο του 1915 ο [[Ρώσος]] υπουργός Εξωτερικών [[Σεργκέι Σαζόνοφ]] δήλωσε σε μια συνάντηση με το [[Βρετανός|Βρετανό]] πρεσβευτή [[Τζωρτζ Μπιουκάναν (διπλωμάτης)|Τζωρτζ Μπιουκάναν]] και το [[Γάλλος|Γάλλο]] πρεσβευτή [[Μωρίς Παλαιολόγος|Μωρίς Παλαιολόγο]] ότι η μόνιμη μεταπολεμική διευθέτηση απαιτούσε την πλήρη ρωσική κατοχή της [[Κωνσταντινούπολη|πρωτεύουσας]] της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τα στενά του [[Βόσπορος|Βοσπόρου]] και των [[Δαρδανέλλια|Δαρδανελίων]], της [[Θάλασσα του Μαρμαρά|Θάλασσας του Μαρμαρά]], τη νότια [[Θράκη]] μέχρι τη γραμμή Αίνου-Μηδείας, καθώς και τμήματα της [[Διαμέρισμα Μαύρης Θάλασσας (Τουρκία)|τουρκικής ακτής]] της [[Μαύρη Θάλασσα»Μαύρης Θάλασσαας]] στην Ανατολία μεταξύ του Βοσπόρου, του ποταμού [[Σαγγάριος|Σαγγάριου]] και απροσδιόριστο σημείο κοντά στον κόλπο του [[Ιζμίτ]] (Νικομήδεια) ]].<ref>{{cite book |first=Ronald Park |last=Bobroff |title=Roads to glory – Late Imperial Russia and the Turkish Straits |location=London |publisher=I.B. Tauris |year=2006 |isbn=1-84511-142-7 |page=131 }}</ref> Το ρωσικό τσαρικό καθεστώς προέβλεπε να αντικατασταθεί ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Βόρειας Ανατολίας και της Κωνσταντινούπολης με [[Κοζάκοι|Κοζάκους]] έποικους.<ref>{{cite book |first=R. G. |last=Hovannisian |title=Armenia on the Road to Independence, 1918 |publisher=University of California Press |location=Berkeley and Los Angeles |year=1967 |isbn= |page=59 }}</ref>
 
Το σύμμαχο με τη Ρωσία [[Αρμενικό εθνικό απελευθερωτικό κίνημα]] (Armenian national liberation movement) ζήτησε τη δημιουργία της [[Ηνωμένη Αρμενία|Ηνωμένης Αρμενίας]] (United Armenia), ενός δηλαδή αρμενικού κράτους, το οποίο να περιλαμβάνει τόσο τα εδάφη που απελευθερώθηκαν ως μέρος του [[Κυβερνείο του Εριβάν|Κυβερνείου του Εριβάν]] (Erivan Governorate), την περιοχή του [[Καραμπάχ]] (Karabakh) της Ρωσίας και την [[Δυτική Αρμενία]] (Western Armenia). Μέχρι το τέλος του πολέμου, η [[Αρμενική Επαναστατική Ομοσπονδία]] (Armenian Revolutionary Federation) απέτυχε τελικά σε αυτόν τον στόχο, κατορθώνοντας μόνο να ενσωματώσει τμήματα του Κυβερνείου του Εριβάν στην [[Πρώτη Δημοκρατία της Αρμενίας]] (η οποία αποτελεί τώρα το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης της σύγχρονης [[Αρμενία|Δημοκρατίας της Αρμενίας]].