Κόμμα Φιλελευθέρων (Ελλάδα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 47:
====1936-1951====
Το [[1936]], μετά το θάνατο του Ελευθερίου Βενιζέλου, εκλέχθηκε στη διοικούσα επιτροπή του Κόμματος των Φιλελευθέρων, ο γιος του, [[Σοφοκλής Βενιζέλος]], ο οποίος κινούσε τα νήματα στην ηγεσία. Μετά το [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]], αρχηγός του κόμματος ανακηρύχθηκε ο [[Θεμιστοκλής Σοφούλης]], με υπαρχηγό τον Σοφοκλή Βενιζέλο. Το Φεβρουάριο του [[1946]], το Κόμμα Φιλελευθέρων διασπάσθηκε. Οι Φιλελεύθεροι ενώθηκαν εκ νέου το [[1947]] και ο Σοφοκλής Βενιζέλος έγινε εκ νέου υπαρχηγός και κατόπιν αρχηγός του κόμματος (Νοέμβριος [[1948]]). Από τον Αύγουστο του [[1950]] έως τον Οκτώβριο του [[1951]], ο Σοφοκλής Βενιζέλος σχημάτισε τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις, αρχικά σε συνεργασία με τον [[Κωνσταντίνος Τσαλδάρης|Κωνσταντίνο Τσαλδάρη]] και τον [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλο]], και κατόπιν σε συνεργασία με τον Γεώργιο Παπανδρέου και τον [[Νικόλαος Πλαστήρας|Νικόλαο Πλαστήρα]], ως πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών.
Τον Ιανουάριο του 1950, λίγο πριν τις Εκλογές της 5<sup>ης</sup> Μαρτίου 1950, το Κόμμα Φιλελευθέρων παρουσιάζει το πρόγραμμά του που τιτλοφορείται «Η Αυριανή Ελλάς»<ref>[http://repository.edik-archives.gr/content/documentfiles/26/02601/001_ocr.pdf «Η Αυριανή Ελλάς: Πρόγραμμα του Κόμματος των Φιλελευθέρων»], Αθήνα, Ιανουάριος 1950</ref>. Στο 30-σέλιδο πρόγραμμα πολλές από τις προτάσεις είναι πρωτοποριακές ακόμα και σήμερα και ορισμένες φορές το ζητούμενο των σύγχρονων προσπαθειών, όπως μεταξύ άλλων η πρόταση για την Παιδεία που αναφέρει λίγους μόλις μήνες από τη λήξη του Εμφυλίου, ότι το Κόμμα Φιλελευθέρων επιδιώκει «Διακομματική εκπαιδευτική πολιτική».
====1952-1961====
| |||