Εκστρατεία του Καυκάσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Το "Επιτροπάτο της Υπερκαυκασίας", διοικούνταν από τον [[Γεωργιανός|Γεωργιανό]] [[Μενσεβίκος|Μενσεβίκο]], [[Νικολάι Τσχεΐτζε]] (Nikolay Chkheidze, 1864–1926). Αλλά το "Επιτροπάτο της Υπερκαυκασίας", δεν εμπόδισε την υποβάθμιση των δυνάμεων, στην περιοχή, σε ακόμα μικρότερες εθνικές δυνάμεις. Ενώ οι Αρμένιοι απέστειλαν εκπροσώπους στο "Επιτροπάτο της Υπερκαυκασίας", την ίδια στιγμή οι ηγέτες της Ανατολικής Αρμενίας στο [[Γερεβάν]] προσπάθησαν να συστήσουν Αρμενικό Σώμα Στρατού. Οι Αρμένιοι σχεδίαζαν να στηρίξουν την ύπαρξή τους βασιζόμενοι σε μια πολιτική στρατηγική υποστήριξης των Συμμάχων και της Ρωσίας και να θεσπίσουν τον εθνικό τους στρατό με την υποστήριξη της Ρωσίας.<ref>{{cite book |first=W. E. D. |last=Allen |first2=Paul |last2=Muratoff |title=Caucasian Battlefields: A History of Wars on the Turco-Caucasian Border, 1828–1921 |location=Nashville |publisher=Battery Press |year=1999 |page=458 |isbn=0-89839-296-9 }}</ref>

 

Ο Αρχηγός του Επιτελείου του Αρμενικού Σώματος ήταν ο στρατηγός Βικίνσκι (Vickinski). Οι δυο αυτές Μεραρχίες, που είχαν από τέσσερα συντάγματα η καθεμία, είχαν επίσης ως υποστήριξη τρία ακόμη τακτικά συντάγματα και ένα σύνταγμα εφεδρείας. Η συνολική δύναμη ήταν 32.000 στρατολογημένοι άνδρες. Εκτός από αυτές τις τακτικές στρατιωτικές δομές υπήρχε και οπλισμένη πολιτοφυλακή που είχε συγκροτηθεί από τον άμαχο πληθυσμό, της τάξης των 40.000 με 50.000 πολιτών. Μόνο στην περιοχή του [[Μπακού]] ο ρωσικός στρατός είχε αφήσει 160 κανόνια, 180 πολυβόλα όπλα και περί τα 160 εκατομμύρια φυσίγγια σε Αρμένιους εθελοντές.<ref>{{cite book |first=Antranig |last=Chalabian |title=General Andranik and the Armenian Revolutionary Movement |location=Southfield, MI |publisher= |year=1988 |isbn= |page=318 }}{{Self-published inline|date=April 2014}}</ref>