Ταοϊσμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Tinigrillion (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Αναίρεση έκδοσης 5628972 από τον 188.73.193.106 (Συζήτηση)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 112:
Ενώ οι παραπάνω φράσεις κατέληξαν τυποποιημένη μετάφραση, η λόγια άποψη τις θεωρεί γραμματικά και εννοιολογικά προβληματικές. Γραμματικά στη φράση δεν εμπεριέχεται άρθρο και θα μπορούσε να αναγνωσθεί εναλλακτικά ως «ένας δρόμος μπορεί να προφερθεί, (αλλά) δεν είναι αυτός ο διαρκής δρόμος. Ένα όνομα μπορεί να ονομαστεί, (αλλά) δεν είναι αυτό το διαρκές όνομα». Συνεπώς ο χαρακτήρας που σημαίνει «διαρκής» ή αιώνιος στην προκειμένη περίπτωση (常) χρησιμοποιείται φιλοσοφικά για να περιγράψει το ''ντάο'' που δε χρειάζεται αλλαγές σε διαφορετικές εποχές ή κοινωνίες και καθοδηγεί αξιόπιστα την ανθρώπινη συμπεριφορά. Ο Λάο Τσε αργότερα περιγράφει το ντάο ως «αντιστροφή» και τα κείμενα δίνουν έμφαση στα αντίθετα, π.χ. ανώτερο και κατώτερο, μαλακό και σκληρό, κ.λπ. Η έκδοση Μαγουάνγκντουϊ του κειμένου περιέχει παρόμοια εδάφια, (βλ: κεφ.1, 3, 40).
 
Έτσι όποιους όρους και αν χρησιμοποιούμε για να προσδιορίσουμε ένα ντάο, αυτό μπορεί να αντιστραφεί και παρόλαπαρ'όλα αυτά ακόμα να καθοδηγεί την ανθρώπινη συμπεριφορά. Ο άλλος όρος στον τίτλο (ο οποίος, μαζί με το «ντάο», διαμόρφωσε τον κινεζικό όρο για την ‘ηθική’) είναι το 'ντε' (ή 'τε'). Είναι το «εσωτερικό ντάο» και μπορεί να περιλαμβάνει την ικανότητά μας να μαθαίνουμε έναν τρόπο της ζωής, καθώς και το αποτέλεσμα της εκμάθησης ή της άσκησής του. Το Ντε ερμηνεύεται ως βιωμένος «δρόμος της ζωής» σε ένα ορθό πρότυπο συμπεριφοράς, για αυτό και η συνήθης μετάφρασή του είναι «αρετή» ή «τελειότητα». Άλλοι όροι ενσωματώθηκαν αργότερα στον φιλοσοφικό Ταοϊσμό, ανάμεσα στους οποίους συμπεριλαμβάνονται οι θεωρίες για το ''γιν και γιάνγκ'' (διαλεκτικός μονισμός) και τα πέντε στοιχεία (五行, γουξίνγκ), όπως επίσης και η έννοια του ''κι''. Ανήκοντας αρχικά σε αντίπαλες φιλοσοφικές σχολές, αυτά τα θέματα εισήχθησαν στον Ταοϊσμό μέσω του Χαν Κομφουκιανισμού, ο οποίος εστίαζε στους κοσμικούς κύκλους και τους οιωνούς για την καθοδήγηση της συμπεριφοράς των κυβερνητών κ.ο.κ. Αναμείχθηκαν με τον Ταοϊσμό ως παραδείγματα του φυσικού δρόμου με τον οποίο πρέπει να εναρμονίζεται κάθε ανθρώπινος δρόμος.
 
Ενώ οι ακαδημαϊκές αποδομήσεις της φράσης οδηγούν σε πολλή σύγχυση, υπάρχει επίσης μια πολύ απλούστερη μεταφορική ερμηνεία: Ο Δρόμος μοιάζει με το χορό. Μπορείς να μιλήσεις για το χορό, αλλά τα λεγόμενά σου για το χορό δεν είναι ο ίδιος ο χορός. Ούτε η περιγραφή σου διδάσκει πραγματικά κάποιον άλλο πώς να χορεύει εκτός και αν το δοκιμάσει ο ίδιος για τον εαυτό του. Αυτή η ερμηνεία μοιάζει με την παρατήρηση του Korzybski ότι «ο χάρτης δεν είναι η επικράτεια».