Ρωσική Συντακτική Συνέλευση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Antonis flu (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 362:
Στις 7 Μαΐου 1918 ([[Γρηγοριανό ημερολόγιο | νέο ημερολόγιο]] από αυτό το σημείο και μετά) το Όγδοο Συμβούλιο του Σοσιαλ-Επαναστατικού Κόμματος συνήλθε στη Μόσχα και αποφάσισε να αρχίσει εξέγερση κατά των Μπολσεβίκων με στόχο την εκ νέου σύγκληση της Συντακτικής Συνέλευσης. Ενώ οι προετοιμασίες ήταν σε εξέλιξη, οι [[Τσεχοσλοβακικές Λεγεώνες]] ανέτρεψαν την εξουσία των Μπολσεβίκων στην [[Σιβηρία]], τα [[Ουράλια Όρη | Ουράλια]] και την περιοχή του [[Βόλγας | Βόλγα]], τέλη Μαΐου – αρχές Ιουνίου 1918 και η δραστηριότητα των Εσέρων στράφηκε εκεί. Στις 8 Ιουνίου 1918, πέντε μέλη της Συντακτικής Συνέλευσης σχημάτισαν την [[Πανρωσική Επιτροπή της Συντακτικής Συνέλευσης]] (Komuch) στη [[Σαμάρα (Ρωσία) | Σαμάρα]] και την ανακήρυξαν ως την νέα ανώτατη αρχή της χώρας.<ref>Jonathan D. Smele. Op. cit., p.32</ref>
 
Η Επιτροπή είχε την υποστήριξη των Τσεχοσλοβακικών Λεγεώνων και μπορούσε να επεκτείνει την εξουσία της σε μεγάλο μέρος της περιοχής Βόλγα-Κάμα. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος των περιοχών Σιβηρίας και Ουραλίων ελεγχόταν από ένα συνονθύλευμα εθνικών, Κοζάκικων, στρατιωτικών και φιλελεύθερων-δεξιών τοπικών κυβερνήσεων, οι οποίες συνεχώς συγκρούονταν με την Επιτροπή. Η Επιτροπή λειτούργησε ως τις 20 Σεπτεμβρίου 1918, αυξάνοντας τελικά σε 90 τα μέλη της Συντακτικής Συνέλευσης, όταν η λεγόμενη “Κρατική Συνδιάσκεψη” εκπροσωπώντας όλες τις αντι-Μπολσεβίκικες τοπικές κυβερνήσεις από τον Βόλγα ως τον Ειρηνικό Ωκεανό, σχημάτισαν τον συνασπισμό “Πανρωσική Ανωτάτη Αρχή” (γνωστή ως το “Διευθυντήριο της Ούφα”Ουφά”) με απώτερο σκοπό την εκ νέου σύγκληση της Συντακτικής Συνέλευσης όταν το επέτρεπαν οι περιστάσεις:
 
{{απόσπασμα|
Γραμμή 375:
"''Κάθε δυνατή βοήθεια στο Κογκρέσο των Μελών της Συντακτικής Συνέλευσης, που λειτουργεί ως νόμιμο όργανο του κράτους, στην ανεξάρτητη εργασία του της διασφάλισης της μετεγκατάστασης των μελών της Συντακτικής Συνέλευσης, επισπεύδοντας και προετοιμάζοντας την επανάληψη της δραστηριότητας της Συντακτικής Συνέλευσης με την παρούσα σύνθεσή της''".<ref name=2kai/>
 
Αρχικά, η συμφωνία είχε την στήριξη της Κεντρικής Επιτροπής των Σοσιαλ-Επαναστατών, η οποία απέστειλε δύο μέλη της δεξιάς της πτέρυγας, τον [[Νικολάι Αυξεντίεφ]] και τον [[Βλαντιμίρ Ζενζινόβ]], στο πενταμελές Διευθυντήριο της ΟύφαΟυφά. Ωστόσο, όταν ο [[Βίκτορ Τσερνόφ]] έφτασε στην Σαμάρα στις 19 Σεπτεμβρίου 1918, μπόρεσε να πείσει την Κεντρική Επιτροπή να αποσύρει την στήριξη από το Διευθυντήριο επειδή το θεώρησε πολύ συντηρητικό και την παρουσία των Εσέρων εκεί ελλιπή.<ref>Michael Melancon. "Chernov", in Critical Companion to the Russian Revolution 1914-1921, op.cit., p.137</ref> Αυτό έβαλε το Διευθυντήριο σε πολιτικό κενό και δύο μήνες αργότερα, στις 18 Νοεμβρίου 1918, καταλύθηκε από δεξιούς αξιωματικούς που κατέστησαν τον Ναύαρχο [[Αλεξάντερ Κολτσάκ]] τον νέο “ανώτατο άρχοντα”.
 
===Τελειωτική κατάρρευση===