Ιατρικές ιδιότητες του σκόρδου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Andromeas (συζήτηση | συνεισφορές)
Andromeas (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 206:
 
===Ανοσοποιητικό Σύστημα===
Το 1944 ο χημικός [[Chester John Cavallito|Chester J.Cavallito]] διαπίστωσε ότι η αλλικίνη, το συστατικό του σκόρδου που ευθύνεται για την οσμή του, λειτουργεί ως αντιβιοτικό. Μελέτες ανακάλυψαν ότι το ωμό σκόρδο είναι πιο ισχυρό ακόμα και από την [[πενικιλίνη]] η την [[τερακυκλίνητετρακυκλίνη]]. Ενώ μπορεί να απενεργοποιήσει την ανάπτυξη βακτηρίων που έχουν αποκτήσει ανθεκτικότητα σε ένα ή σε περισσότερα από τα αντιβιοτικά όπως πενικιλίνη, στρεπτομυκίνη, χλωραμφαινικόλη, ερυθρομυκίνη, τετρακυκλίνη<ref name="autogenerated2001">Harris JC, Cottrell SL, Plummer S, et al. Antimicrobial properties of Allium sativum (garlic). Appl Microbiol Biotechnol. 2001;57:282-286.</ref>.
Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι το σκόρδο αποτελεί αντιβιοτικό ευρέος φάσματος ενάντια σε αμέτρητα μικρόβια που μεταδίδουν ασθένειες όπως αλλαντίαση (τροφική δηλητηρίαση), φυματίωση, διάρροια, σταφυλόκοκκο, δυσεντερία και τυφώδη πυρετό. Μία πιο πρόσφατη μελέτη αναφέρει 72 μολυσματικούς παράγοντες που καταστέλλονται με το σκόρδο. Το σκόρδο θεωρείται η πιο ισχυρή αντιμικροβιακή ουσία που είναι γνώστη: είναι [[αντιβακτηριακό]], [[αντιμηκιτιακό]], [[αντιπαρασατικό]] και [[αντιμικροβιακό]].
<ref>Adetumbi MA, Lau BH. Allium sativum (garlic)—a natural antibiotic. Med Hypotheses. 1983;12:227-237.</ref>