Ρόμπερτ Ντε Νίρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Αμερικανοί ηθοποιοί φωνής (άνδρες) (με το HotCat) |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 29:
Σε ηλικία 16 ετών έκανε περιοδεία με την ''Αρκούδα'' του [[Αντόν Τσέχωφ]]. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το [[1963]], ήρθε ο πρώτος μεγάλος ρόλος του Ντε Νίρο όταν εμφανίστηκε στο ''Τόπο στα Νειάτα (The Wedding Party)'' του Μπράιαν Ντε Πάλμα, που ήταν και η αρχή μιας πολύχρονης συνεργασίας με τον σκηνοθέτη. Η ταινία όμως δεν κυκλοφόρησε επίσημα πριν από το [[1969]]. Το μεγαλύτερο διάστημα της [[δεκαετία 1960|δεκαετίας του '60]] το πέρασε σε θεατρικά εργαστήρια και σε παραστάσεις εκτός του Μπρόντγουέι. Είχε ένα μικρό ρόλο στη Γαλλική ταινία του Μαρσέλ Καρνέ ''Τρία Δωμάτια στο Μανχάταν'' ([[1965]]) και επανασυνδέθηκε με τον Ντε Πάλμα για τα ''Greetings'' ([[1968]]) και ''Γεια σου Μαμα... Αμερική!'' ([[1970]]).
Κέρδισε τα βλέμματα πολλών όταν εμφανίστηκε στο ''Bang the Drum Slowly'' ([[1973]]) ενώ την ίδια χρονιά ξεκίνησε και η συνεργασία του με τον Μάρτιν Σκορσέζε όταν συμπρωταγωνίστησε με τον [[Χάρβεϊ Καϊτέλ]] στους [[Κακόφημοι Δρόμοι|Κακόφημους Δρόμους]]. Αυτό οδήγησε σε μια σειρά ταινιών μεταξύ τους όπως τα ''[[Ο Ταξιτζής]] ([[1976]])'', ''Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη ([[1977]])'', ''[[Οργισμένο
[[Αρχείο:Robert De Niro (press conference).jpg|thumb|Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο σε συνέντευξη τύπου το 1998 για προώθηση της ταινίας Wag The Dog, στα πλαίσια του [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου|Φεστιβάλ Βερολίνου]] εκείνης της χρονιάς]]Το [[1974]] συμμετείχε στο δεύτερο μέρος του θρυλικού ''[[Ο Νονός]]'' όπου και υποδύθηκε τον νεαρό Ντον Βίτο Κορλεόνε. Για αυτόν τον ρόλο κέρδισε [[Όσκαρ]] δεύτερου αντρικού ρόλου. Το [[1976]] εμφανίστηκε στο ''[[1900 (ταινία)|1900]]'' μαζί με τον [[Ζεράρ Ντεπαρντιέ]] ενώ δύο χρόνια αργότερα τον είδαμε στον ''[[Ο Ελαφοκυνηγός|Ελαφοκυνηγό]]''. Άλλος ένας σημαντικός ρόλος του Ντε Νίρο ήταν στο Once Upon a Time in America (1984) όπου υποδύθηκε τον Εβραίο γκάνγκστερ David 'Noodles' Aaronson. Φοβούμενος πως τέτοιοι ρόλοι έχουν αρχίσει να γίνονται στερεότυπα για αυτόν, από τα μέσα της δεκαετίας του '80 άρχισε να πρωταγωνιστεί σε πολύπλευρους κωμικούς ρόλους όπου και εκεί είχε επιτυχία. Επόμενες ταινίες του ήταν τα ''Καυτές Μαρτυρίες ([[1981]]), Μια Αγάπη Γεννιέται ([[1984]]), Μπραζίλ ([[1985]]), Η Αποστολή ([[1986]]), Οι Αδιάφθοροι ([[1987]]), Ο Διώκτης του Μεσονυκτίου ([[1988]]), Ένταση ([[1995]]), Ο Πρόεδρος, ένα ροζ Σκάνδαλο και ένας Πόλεμος ([[1997]]), Ρόνιν ([[1998]]), Ανάλυσέ το ([[1999]]), Ξανά Ανάλυσέ το ([[2002]]), Γαμπρός της Συμφοράς ([[2000]]), Πεθερικά της Συμφοράς ([[2004]])'', ''Το Κρυφτό ([[2005]])'' και ''[[Οδηγός Αισιοδοξίας]] (Silver Linings Playbook, 2012)''.
Γραμμή 114:
* ''Βασιλιάς για μια Νύχτα (The King of Comedy, 1983)'' - Rupert Pupkin
* ''Καυτές Μαρτυρίες (True Confessions, 1981)'' - Des Spellacy
* ''[[Οργισμένο
* ''[[Ο Ελαφοκυνηγός]] (The Deer Hunter, 1978)'' - Michael Vronsky
* ''The Godfather Saga (1977)'' (mini) TV Series - Young Vito Corleone
| |||