Εκάλη Κηφισιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η οικοδόμηση της μικρής κηπούπολης ανάγεται στο [[1922]] ως πρωτοβουλία του αρχιτέκτονα Σπήλιου Αγαπητού για τη δημιουργία ενός φυσιολατρικού αστικού συνοικισμού κοντά στο πεντελικό τοπίο. Η Εκάλη αναγνωρίζεται ως κοινότητα της [[Αττική]]ς και αργότερα της [[Ανατολική Αττική|Ανατολικής Αττικής]], μέχρι τις αρχές του [[21ος αιώνας|21ου αιώνα]] οπότε και ενσωματώνεται στο [[πολεοδομικό συγκρότημα|πολεοδομικό συγκρότημα των Αθηνών]]. Το [[2006]], έχοντας ξεπεράσει τους 5.000 κατοίκους, προάγεται σε Δήμο της [[Νομαρχία Αθηνών|Νομαρχίας των Αθηνών]].

 

Τα διοικητικά όρια του νεοσύστατου δήμου εκτείνονται από τα περιαστικά δάση της [[Νέα Ερυθραία|Νέας Ερυθραίας]] και το [[Καστρί (Νέα Ερυθραία)|Καστρί]] μέχρι τον κόμβο της [[Δροσιά Αττικής|Δροσιάς]] και την [[Διόνυσος Αττικής|Αναγέννηση Διονύσου]], ("Έφεδροι") σε απόσταση 19 χιλιομέτρων βορειοανατολικά των Αθηνών, 5 χιλιόμετρα από το μητροπολητικό κέντρο του [[Μαρούσι|Αμαρουσίου]] και 4 χιλιόμετρα από την πόλη της [[Κηφισιά]]ς. Η περιοχή καθίσταται προσβάσιμη από την Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας, ενώ σε τοπικό επίπεδο εξυπηρετείται από τη Λεωφόρο Θησέως που συνδέει τα βόρεια προάστια με τη βορειοανατολική Αττική. Οι δύο κεντρικοί άξονες συνδέονται με τη Λεωφόρο Πάρνηθος από την Πλατεία Βασιλέως Παύλου μέχρι την Έξοδο Εκάλης της Εθνικής Οδού.

 

Ο οικισμός καταλαμβάνει 4.332 στρέμματα στα οποία περιλαμβάνονται τόσο οικιστικές αλλά και δασικές εκτάσεις. Το πεντελικό τοπίο έχει προικίσει την πόλη με το Δάσος Φασίδερη το οποίο αποτελεί πνεύμονα πρασίνου του ευρύτερου συγκροτήματος. Επιπλέον, σχεδόν όλοι οι οδικοί άξονες καταλήγουν σε κόμβους πρασίνου, ενώ ποικίλα ρέματα κατεβαίνουν από το βουνό της Πεντέλης.