Όσκαρ Α΄ της Σουηδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ {{Authority control}} |
μ clean up, αντικατέστησε: Κατηγορία:Οίκος Μπερναντότε → Κατηγορία:Οίκος των Μπερναντότ με τη χρήση AWB |
||
Γραμμή 43:
==Η βασιλεία του==
Διετέλεσε αντιβασιλιάς της Νορβηγίας το 1824 και το 1833. Ο πατέρας του τον υποπτευόταν ότι σχεδιάζει με τους φιλελεύθερους πολιτικούς αλλαγή των υπουργών, ίσως και την παραίτησή του. Μάλλον βοηθούσε ενεργά την αντιπολίτευση, όμως ήταν πασίγνωστο ότι αποδοκίμαζε τη δεσποτική συμπεριφορά του πατέρα του με τον οποίο απέφευγε να έρθει σε ρήξη. Ο φιλελευθερισμός του ήταν συγκρατημένος, όπως ανακάλυψε η αντιπολίτευση όταν έγινε ο ίδιος το 1844 βασιλιάς: δεν ήθελε να ακούσει για αλλαγή στο απαρχαιωμένο Σύνταγμα του 1809. Πάντως ένα από τα πρώτα μέτρα του ήταν η ελευθερία του Τύπου και εξέδωσε νόμο, που τα θήλεα τέκνα ήταν ίσα με τα άρρενα ως προς την κληρονομία, αν δεν υπάρχει διαθήκη. Θέσπισε επίσημα την ισότητα των δύο βασιλείων του και εισήγαγε τη νέα σημαία και το θυρεό της Ένωσης της Σουηδίας με τη Νορβηγία. Ίδρυσε το Νορβηγικό Τάγμα του Αγίου Όλαφ, δίνοντας έτσι στη Νορβηγία το δικό της Τάγμα. Στην ομιλία του προς το Κοινοβούλιο το 1857 δήλωσε ότι προώθησε την υλική ευημερία του βασιλείου περισσότερο από τους προκατόχους του.
Στις εξωτερικές υποθέσεις ήταν φίλος της Αρχής της Εθνικότητας, έτσι υποστήριξε τη Δανία εναντίον της Πρωσίας στον 1ο Πόλεμο του Σλεσβιχ μεταφέροντας Σουηδο-Νορβηγικά στρατεύματα στο Βόρειο Σλέσβιχ το 1848 και μεσολάβησε για την εκεχειρία του Μάλμε. Ήταν ένας από τους εγγυητές της ακεραιότητας της Δανίας (πρωτόκολο του Λονδίνου, 1852). Το 1850 καταπιάστηκε με τη δυναστική ένωση των τριών βασιλείων, αλλά ανέκυψαν τόσες δυσκολίες που η ιδέα εγκαταλείφθηκε. Αντέστρεψε την δουλοπρεπή προς τη Ρωσία πολιτική του πατέρα του: φοβούμενος μην απολέσει ένα τμήμα του Φιόρδ Βάραγκερ στη Ρωσία, έμεινε ουδέτερος στον Κριμαϊκό Πόλεμο και μετά σύναψε συμμαχία με τη Βρετανία και τη Γαλλία για τη διατήρηση της ακεραιότητας της χώρας του.
Του απονεμήθηκε το παράσημο του Χρυσού Δέρατος από την Ισπανία.
Γραμμή 60:
==Πηγές==
*Hjalmar Lagerqvist, Sveriges drottningar
*Cronholm, Neander N. (1902). A History of Sweden from the Earliest Times to the Present Day. ch 40 pp
*Lars O. Lagerqvist in Sverige och dess regenter under 1000 år (Sweden and Her Rulers for 1000 years) ISBN 91-0-075007-7 pp.
8Söderhjelm & Palmstierna in Oscar I, Bonniers, Stockholm 1944, p.
*Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Oscar I.". Encyclopædia Britannica 20 (11th ed.). Cambridge University Press
{{Authority control}}
{{DEFAULTSORT:Oσκαρ 01}}
[[Κατηγορία:Βασιλείς της Σουηδίας]]
[[Κατηγορία:
[[Κατηγορία:Οίκος
| |||