Προοδευτικό Μπλοκ (Ρωσία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Πολιτικά κόμματα στη Ρωσική αυτοκρατορία (με το HotCat) |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 13:
}}</ref> Η Αυτοκρατορική Δούμα διέκοψε τις εργασίες της από τον Τσάρο και δεν θα συνεδριάσει πάλι μέχρι τον Φεβρουάριο του 1916.
Μέχρι τις αρχές του 1916, ο [[Αλεξέι Κβοστόφ]] ήρθε σε συμβιβασμό με το Προοδευτικό Μπλοκ, βασιζόμενος στην μετριοπαθή φύση των αιτημάτων του. Η Δούμα συνεδρίασε στις 9 Φεβρουαρίου και αφού ο 76χρονος [[Ιβάν Γκορεμίκιν]], που αντιτίθετο στην σύγκληση της Δούμας, είχε καθαιρεθεί και αντικατασταθεί από τον [[
Τον Οκτώβριο του 1916 τα κόμματα της αντιπολίτευσης αποφάσισαν να επιτεθούν στον [[Μπορίς Στούρμερ]], την κυβέρνησή του και τις “Σκοτεινές Δυνάμεις”.<ref>Gytis Gudaitis (2005) Armeen Rußlands und Deutschlands im 1. Weltkrieg und in den Revolutionen von 1917 und 1918 : ein Vergleich. Thesis. Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt. p. 142.</ref> Για τους Οκτωβριστές και τους Καντέτ, τους φιλελεύθερους στο κοινοβούλιο, ο [[Γκριγκόρι Ρασπούτιν]], ο οποίος πίστευε στην απολυταρχία και την απόλυτη μοναρχία, ήταν ένα από τα κύρια εμπόδια. Την 1η Νοεμβρίου ([[Ιουλιανό ημερολόγιο | παλιό ημερολόγιο]]) η κυβέρνηση υπό τον [[Μπόρις Στούρμερ|Μπορίς Στούρμερ]] δέχτηκε επίθεση από τον Μιλιουκόφ στην [[Κρατική Δούμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας | Αυτοκρατορική Δούμα]]. Το [[Ρωσικό Προοδευτικό Κόμμα | Προοδευτικό Κόμμα]] έφυγε από το Μπλοκ αφού απαίτησε μια υπεύθυνη κυβέρνηση.<ref name=gov/> Ο [[Μπόρις Στούρμερ|Στούρμερ]] και ο [[Αλεξάντρ Προτοπόποφ]] (ο απρόσμενος διορισμός του θεωρήθηκε σαν πρόκληση σχεδιασμένη να διασπάσει το Μπλοκ) ζήτησαν μάταια την διάλυση της Δούμα. Ο [[Αλεξάντρ Γκουτσκόφ]] ανέφερε ότι πέντε μέλη του Προοδευτικού Μπλοκ, περιλαμβανομένου του [[Αλέξανδρος Κερένσκι | Κερένσκι]], του [[Αλεξάντρ Κονοβάλoφ|Αλεξάντρ Ιβανόβιτς Κονοβάλοφ]], του [[Νικολάι
Στην πορεία προς την [[Φεβρουαριανή επανάσταση της Αγίας Πετρούπολης (1917)| επανάσταση του Φεβρουαρίου 1917]], συχνά αμφισβητούνταν αν θα έπαιζε κρίσιμο ρόλο στην επιτυχία της εξέγερσης η υπόδειξη στον Τσάρο Νικόλαο Β΄ ότι θα πρέπει να δημιουργήσει “κυβέρνηση λαϊκής εμπιστοσύνης”. Ο Τσάρος, αντίθετα, έκανε μικρή προσπάθεια να κάνει πολιτικές μεταρρυθμίσεις ή να μετατοπιστεί στην συνταγματική μοναρχία που, ενδεχόμενα, θα μπορούσε να έχει σώσει την δυναστεία των [[Οίκος των Ρομάνοφ | Ρομανόφ]].<ref>{{cite web
|