Ροβέρτος του Τάραντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}

[[Image:Blason Philippe II de Tarente.svg|thumb|200px|Οικόσημο του Ροβέρτου του Τάραντος. Είναι συνδυασμός του οικοσήμου των Ανδεγαυών και αυτού της [[Λατινική Αυτοκρατορία|Λατινικής Αυτοκρατορίας]] της Κωνσταντινούπολης.]]

 

Μεγαλύτερος γιος του [[Φίλιππος Α΄ του Τάραντος|Φιλίππου Α΄ του Τάραντα]] και της τιτουλάριας Λατίνας Αυτοκράτειρας της Κωνσταντινούπολης [[Αικατερίνη Β' του Βαλουά|Αικατερίνης Β' του Βαλουά]]. Μετά το θάνατο του πατέρα του αναδείχθηκε νόμιμος κληρονόμος του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, λόγω όμως αντιρρήσεων εκ μέρους του θείου του [[Ιωάννης της Γραβίνας|Ιωάννη της Γραβίνης]] προέκυψε διαφορά για τα κληρονομικά δικαιώματα, η οποία λύθηκε το 1336 με τη μεσολάβηση του πλούσιου Φλωρεντινού Νικολάου Ατζαϊόλι, επιτρόπου των παιδιών του Φιλίππου. Σύμφωνα με το συμβιβασμό που ακολούθησε, ο Ιωάννης της Γραβίνης έλαβε τις κτήσεις των Ανδεγαυών στην Ήπειρο, παραχωρώντας στο Ροβέρτο τα δικαιώματα του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]] και της Παλατινής Κομητείας Κεφαλληνίας και Ζακύνθου. Από τότε ο Ροβέρτος ετιτλοφορείτο «Κύρης Ροβέρτος, χάριτι Θεού Αχαΐας και Τάραντος πρίγκηψ και Κεφαλληνίας Ζακύνθου κόμης Παλατινός». Λόγω του νεαρού της ηλικίας του, την εξουσία ασκούσε η μητέρα του Αικατερίνη μέχρι τον θάνατό της το 1346.