Μαργαρίτα Τυδώρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Κοινοβούλιο της Σκωτίας επικύρωσε την Μαργαρίτα ως αντιβασιλέα, αν και αντιπολιτευόμενες παρατάξεις προσπάθησαν ανεπιτυχώς να προωθήσουν για τη θέση τον Ιωάννη Στιούαρτ, 2ο δούκα του Όλμπανυ και τρίτο στη διαδοχή μετά τους γιους της Μαργαρίτας. Η Μαργαρίτα κατάφερε αργότερα να συμφιλιώσει ([[1514]]) τις αντιμαχόμενες πλευρές ([[Αγγλία]], [[Γαλλία]] και Σκωτία). Προσπαθώντας να ενισχύσει τη θέση της βρήκε σύμμαχο την ισχυρότατη οικογένεια των Ντάγκλας και συγκεκριμένα τον Αρχίβαλδο Ντάγκλας, 6ο κόμη του Άνγκους, τον οποίο όμως ακόμα και ο θείος του κληρικός και ποιητής Γκάβιν Ντάγκλας είχε πει "άμυαλο ανόητο". Παντρεύτηκαν μυστικά στις [[6 Αυγούστου]] στο [[Περθ (Σκωτία)|Περθ]] με αποτέλεσμα η Μαργαρίτα να χάσει τα δικαιώματά της στην κηδεμονία των γιων της αλλά και το συμβούλιο να την αποκηρύξει από την αντιβασιλεία. Τη θέση της κατέλαβε ο Ιωάννης Στιούαρτ, ο οποίος έφτασε στην [[Σκωτία]] τον Μάιο του [[1515]] και εγκαταστάθηκε επίσημα στην θέση του αντιβασιλέα 2 μήνες αργότερα. Ο αδελφός της Ερρίκος την πίεζε επίμονα να επιστρέψει στην Αγγλία αλλά η Μαργαρίτα πάντοτε αρνείτο γιατί διεκδικούσε τα δικαιώματα του γιου της στον θρόνο της Σκωτίας. Έκανε επίσκεψη στην [[Αγγλία]] χωρίς τον σύζυγό της, όπου ο αδελφός της την υποδέχθηκε ενθουσιωδώς και το [[1517]] μάταια πήγε για τελευταία φορά στην [[Σκωτία]] διεκδικώντας την αντιβασιλεία. Οι σχέσεις της με τον σύζυγο της ήρθαν σε κρίση ([[1518]]) λόγω απιστίας του συζύγου της αλλά εν τω μεταξύ ο Άνγκους είχε κερδίσει την υποστήριξη του αδελφού της Ερρίκου που τον θεωρούσε πολύτιμο σύμμαχο και έτσι το διαζύγιο καθυστέρησε να έρθει. Ο Άνγκους κατηγορήθηκε για προδοσία ([[1522]]) στάλθηκε αιχμάλωτος στην [[Γαλλία]], απ' όπου δραπέτευσε ([[1524]]) για να επιστρέψει στο [[Λονδίνο]]. Έχοντας την υποστήριξη του κουνιάδου του Ερρίκου βάδισε προς το [[Εδιμβούργο]] ελπίζοντας να κάμψει την αντίσταση της συζύγου του που είχε συμμαχήσει με τον αντιβασιλέα δούκα του Όλμπανι εναντίον του. Η σύζυγος του αποφάσισε να τον αντιμετωπίσει δυναμικά παρά τις συστάσεις του αδελφού της, αλλά τον δέχτηκε τελικά ύστερα από αφόρητες πιέσεις ([[1525]]). Ο συζυγός της ανέλαβε την εξουσία περιορίζοντας τη δύναμη της Μαργαρίτας με αποτέλεσμα ο νεαρός βασιλιάς Ιάκωβος να ενηλικιωθεί με μίσος για την οικογένεια των Ντάγκλας. Τελικά η Μαργαρίτα πέτυχε από τον πάπα [[Πάπας Κλήμης Ζ'|Κλήμη Ζ']] τον Μάρτιο του [[1527]] να της εξασφαλίσει το διαζύγιο με τον Ντάγκλας, ο οποίος διατήρησε την κηδεμονία του νεαρού Ιακώβου ως το [[1528]]. Πίεζε συνεχώς τον γιο της για συμμαχία με την Αγγλία κάτι που κατόρθωσε να πετύχει όσο τουλάχιστον ζούσε. Πέθανε από οξύ [[εγκεφαλικό επεισόδιο]] στο κάστρο Μέθβεν στις 18 Οκτωβρίου 1541.

 

{{Authority control}}