Ερυμάνθιος κάπρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 20:
Στην περιοχή, λόγω του δάσους και της βελανιδιάς, από τους αρχαίους χρόνους ήταν ανεπτυγμένη η χοιροτροφία. Για να τιμήσουν τα ζώα είχαν φτιάξει τη [[Χρυσή Γουρούνα]] με τα δώδεκα χρυσά γουρουνόπουλα, που πολλοί [[αρχαιοκάπηλοι]] ψάχνουν ακόμα να βρουν. Το γουρούνι μέχρι και το 1960 ήταν η κυριότερη τροφή των κατοίκων. Το έσφαζαν την Τσικνοπέμπτη και έτρωγαν όλο το χρόνο, με την δημιουργία του νόστιμου παστού ([[τσιγαρίδες]]). Όταν φυσάει η θύελλα το χειμώνα στην περιοχή, ακόμη και σήμερα λέγεται ότι «μουγκρίζει ο κάπρος».
 
== ΠηγήΠηγές ==
{{commonscat}}
* ''Η αρχική έκδοση του άρθρου προέρχεται από την ιστοσελίδα του Κώστα Παπαντωνόπουλου [http://www.antroni.gr www.antroni.gr].''
* Χρήστος Καπράλος στο βιβλίο του «Αρκαδικοί θρύλοι»
 
 
{{άθλοι του Ηρακλή}}
{{Όντα Ελληνικής μυθολογίας}}
{{Portal bar|Ελληνική μυθολογία}}
 
[[Κατηγορία:Άθλοι του Ηρακλή]]