Χημική ένωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
# [[Ένωση συναρμογής|Ενώσεις συναρμογής]], που περιέχουν [[δεσμός συναρμογής|ομοιοπολικούς δεσμούς συναρμογής]].
Πολλές χημικές ενώσεις έχουν μοναδική αριθμητική ταυτότητα που καθορίζεται από την Υπηρεσία Χημικών Περιλήψεων (''Chemical Abstracts Service''), γνωστή ως [[αριθμός CAS]] (''CAS number'').
 
Ο [[χημικός τύπος]] μιας ένωσης αποτελεί τρόπο έκφρασης πληροφοριών για τις αναλογίες ή και τον τρόπο σύνδεσης των ατόμων που αποτελούν τη συγκεκριμένη χημική ένωση, χρησιμοποιώντας καθορισμένους συμβολισμούς των χημικών στοιχείων ή και [[Χημική ρίζα|ομάδων]] αυτών, ή και αριθμητικών δεικτών, που επισημαίνουν τον αριθμό ή την αναλογία ατόμων στα μόρια της περιγραφώμενης ένωσης. Για παράδειγμα, H<sub>2</sub>O για το [[νερό]].
 
Μια χημική ένωση μπορεί να μετατραπεί σε διαφορετική χημική σύνθεση με την αλληλεπίδραση μιας ή περισσοτέρων άλλων χημικών ουσιών, ή και κάποιων άλλων συνθηκών, όπως κάποιων μορφών [[Ενέργεια|ενέργειας]]. Αυτή η διεργασία είναι γνωστή ως [[χημική αντίδραση]]. Σε αυτήν τη διεργασία διασπούνται, δημιουργούνται ή και ανασχηματίζονται χημικοί δεσμοί μεταξύ των ατόμων των εμπλεκόμενων χημικών ουσιών. Σχηματικά, οι χημικές αντιδράσεις μπορούν να περιγραφούν με μια ή περισσότερες στοιχειομετρικές [[Εξίσωση|εξισώσεις]], για παράδειγμα της γενικής μορφής AB + CD → AC + BD, όπου A, B, C, D διακριτά άτομα ή ομάδες αυτών και AB, CD, AC και BD διακριτές ενώσεις.
 
Τα καθαρά χημικά στοιχεία και οι [[αλλότροπα|αλλομορφές]] τους δεν θεωρούνται χημικές ενώσεις, ακόμη και αν αποτελούνται από πολλά άτομα, γιατί αυτά είναι πάντα του ίδιου χημικού στοιχείου, όπως για παράδειγμα H<sub>2</sub>, Ο<sub>3</sub>, P<sub>4</sub> και S<sub>8</sub><ref>Halal, John (2008), "Chapter 8: General Chemistry", Milady's Hair Structure and Chemistry Simplified (5 ed.), Milady Publishing, pp. 96–98, ISBN 1-4283-3558-7</ref>. Τα τελευταία ονομάζονται διατομικά χημικά στοιχεία, πολυατομικά ατομικά χημικά στοιχεία ή αλλομορφές χημικών στοιχείων.
Γραμμή 13 ⟶ 17 :
== Ευρύτεροι ορισμοί ==
 
Κάθε χημική ουσία που αποτελείται από δύο ή περισσότερα είδη ατόμων (δηλαδή από δύο ή περισσότερα χημικά στοιχεία) σε καθορισμένη στοιχειμετρική αναλογία μπορεί να χαρακτηριστεί ως χημική ένωση. Ο κανόνας αυτός είναι ευκολότερα κατανοητός όταν αναφέρεται σε χημικά καθαρές ουσίες.<ref name="Whitten">{{Citation|last=Whitten|first=Kenneth W.|last2=Davis|first2=Raymond E.|last3=Peck|first3=M. Larry|title=General Chemistry|place=Fort Worth, TX|publisher=Saunders College Publishing/Harcourt College Publishers|year=2000|edition=6th|page=|isbn=978-0-03-072373-5}}</ref><ref name="Brown p.6">{{Citation|last=Brown|first=Theodore L.|last2=LeMay|first2=H. Eugene|last3=Bursten|first3=Bruce E.|last4=Murphy|first4=Catherine J.|last5=Woodward|first5=Patrick|title=Chemistry: The Central Science, AP Edition|place=Upper Saddle River, NJ|publisher=Pearson/Prentice Hall|year=2009|edition=11th|pages=5–6|url=http://www.pearsonschool.com/index.cfm?locator=PSZ16f&PMDBSUBCATEGORYID=&PMDBSITEID=2781&PMDBSUBSOLUTIONID=&PMDBSOLUTIONID=6724&PMDBSUBJECTAREAID=&PMDBCATEGORYID=814&PMDbProgramId=52962|isbn=0-13-236489-1}}</ref><ref name="Hill p.6">{{Citation|last=Hill|first=John W.|last2=Petrucci|first2=Ralph H.|last3=McCreary|first3=Terry W.|last4=Perry|first4=Scott S.|title=General Chemistry|place=Upper Saddle River, NJ|publisher=Pearson/Prentice Hall|year=2005|edition=4th|page=6|url=http://www.pearsonhighered.com/educator/academic/product/0,3110,0131402838,00.html|isbn=978-0-13-140283-6}}</ref> Εννοείται ότι μια χημική ένωση μπορεί να μετατραπεί με χημική αντίδραση σε χημικά είδη με λιγότερα άτομα άνθρακα ανά μόριο.<ref name="Wilbraham p.36">{{Citation|last=Wilbraham|first=Antony|last2=Matta|first2=Michael|last3=Staley|first3=Dennis|last4=Waterman|first4=Edward|title=Chemistry|place=Upper Saddle River, NJ|publisher=Pearson/Prentice Hall|year=2002|edition=1st|page=36|isbn=0-13-251210-6}}</ref>
Υπάρχουν εξαιρέσεις στον παραπάνω ορισμό, αφού πολλά [[στερεό|στερεά]] [[ορυκτό|ορυκτά]] υλικά συνηθισμένα στη [[Γη]], όπως για παράδειγμα πολλά [[πυρίτιο|πυριτιούχα ορυκτά]] δεν έχουν απλούς χημικούς τύπους και στα οποία τα διάφορα χημικά στοιχεία που τα αποτελούν συνδέονται χημικά μεταξύ τους, αλλά όχι ακριβώς σε σταθερές αναλογίες. Αυτές οι [[κρύσταλλος|κρυσταλλικές ενώσεις]] ονομάζονται [[μη στοιχειομετρική χημική ένωση|μη στοιχειομετρικές χημικές ενώσεις]]. Η σύνθεσή τους ποικίλλει είτε εξαιτίας της παρουσίας ξένων στοιχείων παγιδευμένων μέσα στην κρυσταλλική τους δομή, είτε από το έλλειμμα ή το πλεόνασμα των συνηθισμένων συστατικών τους στοιχείων. Τέτοιες μη στοιχειομετρικές χημικές ενώσεις σχηματίζονται περισσότερο στο [[Γήινος φλοιός|φλοιό]] και στο [[Μανδύας (γεωλογία)|μανδύα]] της Γης.
 
Υπάρχουν, όμως, εξαιρέσεις στον παραπάνω ορισμό. Υπάρχουν μη στοιχειομετρικές ενώσεις, αφούμε πολλάσυνθέσεις που είναι αναπαράξιμες ανάλογα με τον τρόπο παραγωγή τους, δίνοντας σταθερές αλλά μη ακέραιες αναλογίες μεταξύ των χημικών στοιχείων που τις αποτελούν. Για παράδειγμα, στο [[υδρίδιο του παλλαδίου]] (PdH<sub>x</sub>, 0,02 < x < 0,58). Πολλά [[στερεό|στερεά]] [[ορυκτό|ορυκτά]] υλικά συνηθισμένα στη [[Γη]], όπως για παράδειγμα πολλά [[πυρίτιο|πυριτιούχα ορυκτά]] δεν έχουν απλούς χημικούς τύπους και στα οποία τα διάφορα χημικά στοιχεία που τα αποτελούν συνδέονται χημικά μεταξύ τους, αλλά όχι ακριβώς σε σταθερές αναλογίες. Αυτές οι [[κρύσταλλος|κρυσταλλικές ενώσεις]] ονομάζονται [[μη στοιχειομετρική χημική ένωση|μη στοιχειομετρικές χημικές ενώσεις]]. Η σύνθεσή τους ποικίλλει είτε εξαιτίας της παρουσίας ξένων στοιχείων παγιδευμένων μέσα στην κρυσταλλική τους δομή, είτε από το έλλειμμα ή το πλεόνασμα των συνηθισμένων συστατικών τους στοιχείων. Τέτοιες μη στοιχειομετρικές χημικές ενώσεις σχηματίζονται περισσότερο στο [[Γήινος φλοιός|φλοιό]] και στο [[Μανδύας (γεωλογία)|μανδύα]] της Γης. Οι χημικές ενώσεις έχουν μοναδική και καθορισμένη χημική δομή, που κρατιέται ενωμένη με καθορισμένη διάταξη χημικών δεσμών.
 
Άλλες χημικές ενώσεις, που θεωρούνται ως χημικά ταυτόσημες, μπορεί να περιέχουν ποσότητες από βαριά ή ελαφρά [[ισότοπο|ισότοπα]] των συστατικών χημικών στοιχείων τους, τα οποία αλλάζουν ελαφρά την κατά βάρος αναλογία των χημικών στοιχείων τους, διαφοροποώντας έτσι όσες ιδιότητες επηρεάζονται από αυτήν τη μεταβολή.
 
== Βασικές έννοιες ==