Το τελικό βήμα στην παραγωγή είναι ο διαχωρισμός και ο καθαρισμός των PGMs σε ξεχωριστά μέταλλα.<ref name="octa" /> Αυτό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι της όλης διαδικασίαδιαδικασίας και συνδυάζει χημικές μεθόδους, αποστάξεις και τεχνικές ανταλλαγής ιόντων. Η βασική διαδικασία σε γενικές γράμμες είναι η εξής : Στα μεταλλεύματα των PGM μπορεί να συνυπάρχουν και [[χρυσός]] (Au) ή/και [[άργυρος]] (Ag) που πρέπει επίσης να απομακρυνθούν. Το μίγμα ή και το κράμα των μετάλλων, κατεργάζεται<ref name="Manous2">Μανουσάκης Γ.Ε. "Γενική και Ανόργανη Χημεία", Τόμος 2ος, Θεσσαλονίκη 1981</ref> με [[βασιλικό νερό]] στο οποίο διαλύονται ο [[λευκόχρυσος]] (Pt), το [[παλλάδιο]] (Pd) και ο Au. Τα άλλα μέταλλα δηλαδή [[ρουθήνιο]] (Ru), [[όσμιο]] (Os), ρόδιο (Rh), ιρίδιο (Ir) και Ag μένουν ως αδιάλυτα χλωριούχα σύμπλοκα. Στη συνέχεια αυτά τα αδιάλυτα διαλύονται σε τήγμα [[μόλυβδος|μολύβδου]] (Pb) και [[νιτρικό οξύ]] (HNO<sub>3</sub>) οπότε απομακρύνεται ο Ag και ο Pb με μορφή νιτρικού αργύρου (AgNO<sub>3</sub>) και μολύβδου (PbNO<sub>3</sub>). Τα αδιάλυτα που απομένουν είναι τα μέταλλα Ru, Os, Rh, Ir. Ακολουθεί σύντηξη με όξινο θειικό νάτριο (ΝaHSO<sub>4</sub>) και διάλυση στο νερό, οπότε απομονώνεται το διαλυτό θειικό ρόδιο(ΙΙΙ), Rh<sub>2</sub>(SO)<sub>3</sub>, ενώ τα άλλα μέταλλα (Ru, Os, Ir) μένουν αδιάλυτα, συντήκονται με [[υπεροξείδιο νατρίου]] (Na<sub>2</sub>O<sub>2</sub>) και πλένονται με νερό για να απομακρυνθούν τα μέταλλα Ru και Os ως ιόντα RuO<sub>4</sub><sup>2-</sup> και OsO<sub>4</sub><sup>2-</sup> αντίστοιχα. Το υπόλειμμα περιέχει [[οξείδιο]] του ιριδίου, IrO<sub>2</sub>, το οποίο διαλύεται σε [[βασιλικό νερό]] δίνοντας διάλυμα που περιέχει καθαρό χλωροϊριδικό αμμώνιο, (NH<sub>4</sub>)<sub>3</sub>IrCl<sub>6</sub>. Εξάτμιση μέχρι ξηρού και καύση κάτω από αέριο [[υδρογόνο]] δίνει καθαρό ιρίδιο.<ref name="webel" />
