Πέτρος Β΄ της Σαβοΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Πέτρος Β' ''' ο ''Μικρός Καρλομάγνος'' (1203 - 15 Μαΐου 1268) ήταν κόμης της Σαβοΐας (1263-1268) και κόμης του Ρίτσμοντ (1241-1268). Ήταν ο 7ος υιός του [[Θωμάς Α΄ της Σαβοΐας|Θωμά Α']] κόμη της Σαβοΐας και της Μαργαρίτας κυρίας του Φωκινύ, κόρης του Γουλιέλμου Α' κόμη της Γενεύης.

Καθώς ήταν νεαρότεροςαπό υιόςτους νεαρότερους υιούς, άρχισε εκκλησιαστική σταδιοδρομία, γενόμενος ιερέας (canon) στη Λωζάννη με σκοπό να γίνει επίσκοπος. Αλλά το 1231 ήρθε ο νέος επίσκοπος και ο Πέτρος, που βαρέθηκε την εκκλησιαστική σταδιοδρομία, όταν το 1233 απεβίωσε ο πατέρας τους, απαίτησε μερίδιο από την κομητεία της Σαβοΐας. Αν και τον πατέρα τους τον είχε διαδεχθεί ο πρωτότοκος [[Αμεδαίος Δ΄ της Σαβοΐας|Αμεδαίος Δ']], τα αδέλφια του Αίμων και Πέτρος ζήτησαν τη διαίρεση της Σαβοΐας και το μερίδιό τους. Με τη μεσολάβηση του αδελφού τους Γουλιέλμου επισκόπου του Βαλένς, έγινε το 1234 στο Χιλόν συγκέντρωση των αδελφών, όπου συμβιβάσθηκαν με το να μην διαιρεθεί η Σαβοΐα, αλλά να πάρουν μία περιοχή στα σύνορα, ως υποτελείς του Αμεδαίου Δ', που θα τους βοηθούσε να την επεκτείνουν. Ο Πέτρος πήρε τη Γενεύη και νυμφεύθηκε την Αγνή κυρία του Φωκινύ.

[[File:Arms of the House of Savoy.svg|thumb|right|100px|O θυρεός του κόμη της Σαβοΐας]]

Η επιθυμία του για επέκταση τον έφερε σε σύγκρουση με τον αδελφό της μητέρας του Γουλιέλμο Β' κόμη της Γενεύης. Το 1236 ο υιός του Γουλιέλμου Β', Ροδόλφος, αιχμαλώτισε σε ενέδρα τον Πέτρο. Με την επέμβαση όμως του Αμεδαίου Δ' το 1237, ο Γουλιέλμος πλήρωσε 20.000 μάρκα και έδωσε το κάστρο του Αρλόντ. Το 1240 την επισκοπή της Γενεύης διεκδικούσαν ο αδελφός του Φίλιππος και ο Ιωάννης ντε Κοσοναί που υποστηριζόταν από τη Γενεύη· ο Πέτρος, αν και ε΄φερεέφερε 6.000 στρατιώτες, δεν κατάφερε να λύση την αντιδικία.

Συνέχισε να αποκτά τον έλεγχο των γύρω του περιοχών με χρήματα ή δύναμη: Το 1244 απέκτησε το κάστρο Γκουγιέρ από το Ροδόλφο και το έδωσε στον υιό του Ροδόλφου, τον Γουλιέλμο, που τον έκανε ''υποτελή του'' (δηλ. με αντάλλαγμα στρατιωτικές υπηρεσίες). Το 1244 ο Ιωάννης ντε Κοσσοναί αναγκάσθηκε να αναγνωρίσει την επικυριαρχία του Πέτρου και του Αμεδαίου Δ' σε σημαντικής έκτασης γαίες του. Εξακολουθούσε να αποκτά τον έλεγχο στρατηγικών πόλεων και εμπορικών οδών στις περιοχές του Βωντ, αποδίδοντάς τες στον υιό του κατόχου τουτους με αντάλλαγμα την υποτέλειά του. Ανακαίνισε τον πύργο του Χιλόν· το 1253 έγινε προστάτης της Βέρνης. Ένας ερευνητής θεωρεί πως τα γαλλικά ομιλούνται στη Δ. Ελβετία διότι ο Πέτρος έκανε αυτές τις εκτεταμένες κατακτήσεις στην περιοχή.

Συνόδευσε την Ελεονόρα, κόρη της αδελφής του Βεατρίκης, στην Αγγλία για τον γάμο της με τον [[Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας|ΕρρίκοςΕρρίκο Γ']]. Εκεί ο Ερρίκος Γ' τον έκανε κόμη του Ρίτσμοντ το 1241 δίνοντάς του την έκταση μεταξύ του Στράντ και του Τάμεση, όπου ο Πέτρος έκτισε το ανάκτορο Σαβόι το 1263. Την έκταση την κληροδότησε στην ανιψιά του Ελεονόρα· το ανάκτορο καταστράφηκε στην εξέγερση των αγροτών το 1381. Ο Ερρίκος Γ', που ήθελε να εισβάλλει στο Πουατιέ, τον έστειλε να βρει υποστηρικτές· το 1242 παραλίγο να συλληφθεί στο Πουατιέ, αλλά απέδρασε. ΠήγεΈπειτα πήγε στην αδελφή του Βεατρίκη στην Προβηγκία και διαπραγματεύθηκε το γάμο της κόρης της Σάντσια με το Ριχάρδο, αδελφό του Ερρίκου Γ'.

Το 1246 πήγε στη Σαβοΐα και επέστρεψε στην Αγγλία με την Αλίκη του Σαλούτζο, εγγονή του Αμεδαίου Δ', όπου την πάντρεψε με τον Εδμούνδο ντε Λασύ το 1247. Ο Ερρίκος Γ' του παραχώρησε επίσης το λιμάνι Μπόστον του Λίνκολν, το Ντόνιγκτον και το κάστρο Πεβενσέυ. Στην εμφύλια αντιπαράθεση, που ονομάστηκε ''2ος Πόλεμος των Βαρώνων'' (1264-67), πήρε το μέρος των βαρώνων εναντίον του Ερρίκου Γ' και τελικά έφυγε από την Αγγλία.

Το 1263 απεβίωσε ο υιός τού Αμεδαίου Δ', ο [[Βονιφάτιος της Σαβοΐας]] και έπρεπε να τον διαδεχθεί ο υιός του [[Θωμάς Β΄ του Πεδεμοντίου|Θωμά Β']] κόμη του Πεδεμοντίου, ο [[Θωμάς Γ΄ του Πεδεμοντίου|Θωμάς Γ']] κόμης του Πεδεμοντίου. Αλλά ο Πέτρος Β' διεκδίκησε τη Σαβοΐα ως νεότερος αδελφός του Αμεδαίου Δ' και του Θωμά Β' και έγινε κόμης. Έφερε πολλές ιδέες από τα ταξίδια του: έχτισε κάστρα πιο στρογγυλά από τα τετράγωνα που συνηθιζόταν στην Σαβοΐα· διαίρεσε την κομητεία σε διοικήσεις (bailis) και αυτές σε καστελανίες· ίδρυσε γραφείο λογιστών στο Σαμπερύ για καλύτερο έλεγχο των οικονομικών θεμάτων και ήταν ο πρώτοπρώτος που εξέδωσε νόμους για όλη τη Σαβοΐα.