Κορράδος Γ΄ της Γερμανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τελικά ο τελευταίος ηττήθηκε εξαναγκαζόμενος τον Μάιο του [[1142]] να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με τον ΚονράδοΚορράδο στη [[Φραγκφούρτη]]. Την ίδια χρονιά ο Κορράδος εισήλθε στη [[Βοημία]] τοποθετώντας πρίγκηπα τον γαμπρό του [[Λαδίσλαος Β΄ της Βοημίας|Βλαδισλάβ Γ΄]]. Το [[1146]], ενώθηκε με τον βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Ζ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο Ζ΄]] και τον [[Τιερί της Αλσατίας]], κόμη της Φλάνδρας προκειμένου να συμμετέχει στη [[Β΄ Σταυροφορία]], αφήνοντας βασιλιά τον γιο του, Ερρίκο Βερεγκάριο. Με 20.000 στρατό πέρασαν από την [[Ουγγαρία]] και έφτασαν στην [[Κωνσταντινούπολη]] τον Δεκέμβριο του [[1146]].

Αντί να ακολουθήσει στη συνέχεια τα χριστιανοκρατούμενα παράλια της [[Ανατολία]]ς, επέλεξε να περάσει από την ενδοχώρα της [[Ανατολία]]ς. Ως αποτέλεσμα, στις [[25 Οκτωβρίου]] [[1147]] συνετρίβη από τους [[Σελτζούκοι Τούρκοι|Σελτζούκους Τούρκους]] στη [[μάχη του Δορυλαίου]], όπου οι περισσότεροι στρατιώτες του σκοτώθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ δραπέτευσε μονάχα αυτός και οι ευγενείς του. Οι 2.000 Γερμανοί που σώθηκαν κατέφυγαν στη [[Νίκαια Βιθυνίας|Νίκαια]], όπου πολλοί από αυτούς αποστάτησαν και προσπάθησαν να επιστρέψουν στη [[Γερμανία]]. Ο ΚονράδοςΚορράδος, συνοδεία Γάλλων, ενώθηκε με τον κύριο στρατό του Λουδοβίκου στο [[Λοπάδιο]]. Λίγο αργότερα αρρώστησε στην [[Έφεσος|Έφεσο]] και κατέφυγε στην [[Κωνσταντινούπολη]] στην αυλή του αυτοκράτορα [[Μανουήλ Α΄]] για να αναρρώσει, με τον αυτοκράτορα να του παρέχει ιατρική φροντίδα αυτοπροσώπως. Μετά την ανάρρωσή του, μέσω της [[Άκρα]]ς έφτασε στα [[Ιεροσόλυμα]].