Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|επίγονοι = ΕλεονόραΠέτρος<br>[[ΑλφόνσοςΕρρίκος ΙΑ΄Β΄ της Καστίλης|ΑλφόνσοςΕρρίκος ΙΑΒ']]<br>Φαδρίκο<br>Οθέλλο<br>Σάντσο

Ο '''Αλφόνσος ΙΑ' ''' ο ''αμείλικτοςΑμείλικτος'' (13 Αυγούστου 1311 - 26 Μαρτίου 1350) ήταν βασιλιάς της Καστίλης, Λεόν, Γαλικίας από τον [[Οίκος της Ιβρέας|Οίκο της Ιβρέας]]. Ήταν υιός του [[Φερδινάνδος Δ΄ της Καστίλης|Φερδινάνδου Δ']] και της Κωνσταντίας Πορτογαλίας, κόρης του [[Διονύσιος της Πορτογαλίας|Διονυσίου]] βασιλιά της Πορτογαλίας.

Το 1312 απεβίωσε ο πατέρας του. Επειδή ο Αλφόνσος ΙΑ' ήταν ενός έτους, ορίσθηκε αντιβασιλεία μεαποτελούμενη από τη μάμμημητέρα του Μαρία Ιβρέας ντε ΜολίναΚωνσταντία, τοντο μεγάλο θείο του Ιωάννη, τητο μητέραθείο του ΚωνσταντίαΠέτρο και τοτη θείομάμμη του ΠέτροΜαρία Ιβρέας ντε Μολίνα. Αλλά το επόμενο έτος απεβίωσε η ΚωνσταντάΚωνσταντία και το 1319, κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας εναντίνοεναντίον της Γρανάδας, απεβίωσε ο Ιωάννης και ο Πέτρος. Τότε ανέλαβε αντιβασιλιάς ο νεότερος θείος του Φίλιππος, ο εξάδελφος του πατέρα του Ιωάννης-Εμμανουήλ και ο εξάδελφός του Ιωάννης ντε Χάρο, οι οποίοι μοίρασαν τη χώρα κατά τις επιθυμίες τους.

Από τότε που ανέλαβε τη βασιλεία μόνος του, άρχισε να εργάζεται σκληρά για την ενίσχυση της βασιλικής εξουσίας, διαιρώντας τους εχθρούς του. Πρώτη πράξη του ήταν η ανενδοίαστη εκτέλεση του πιθανού αντιπάλου του Ιωάννη ντε Χάρο. Κατάφερε να επεκτείνει τα όρια του βασιλείου του ως το Γιβραλτάρ, μετά τη σημαντική νίκη του στη μάχη του Ρίο Σάλαδο κατά των Μαρινιδών το 1340 και την κατάκτηση του βασιλέιουβασιλείου της Αλζέρικας. Έπειτα από αυτό επικέντρωσε τις προσπάθειές του για την ανάκτηση της Γρανάδας από τους Μαυριτανούς.

Από τον άγριο τρόπο που κατέστειλε τις διαταραχές που προκλήθηκαν κατά την ανηλικιότητάανηλικότητά του, ονομάστηκε ο ''Εκδικητής'' και ο ''Αμείλικτος'', ενώ μετά τη νίκη του κατά των Μαρινιδών, ονομάστηκε ο νικητής ''του Ρίο Σάλαδο''. Μπορούσε να χρησιμοποιήσει αιματηρές μεθόδους, πάντως δεν έφθανε σε παράφρονες τιμωρίες, όπως ο υιός του Πέτρος. Μπορεί να σκότωνε για λόγους του κράτους, χωρίς δίκη. Παραμελούσε τη σύζυγό του φανερά και επιδόθηκε σε μια σκανδαλώδη ζωή με τη σχέση του με την Ελεονόρα ντε Γκουσμάν, που του έκανε 10 παιδιά.

Το 1325 νυμφεύτηκε την Κωνσταντία-Εμμανουέλα ΙΒρέας, κόρη τού Ιωάννη-Εμμανουήλ πρίγκιπα της Βιγιένα, ενός από τους αντιβασιλείς, αλλά ακύρωσε το γάμο δύο έτη μετά.

Το 1328 νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, τη Μαρία Πορτογαλίας, κόρη του [[ΑλφόνσουΑλφόνσος Δ΄ της Πορτογαλίας|Αλφόνσου Δ']] βασιλιά της Πορτογαλίας. Είχαν παιδιά:

* [[Ερρίκος Β΄ της ΚαστίλληςΚαστίλης|Ερρίκος Β']] 1333 - 1379, εκτόπισε τον αδελφό του Πέτρο