|
|χάρτης =
|}}
Η '''αρμένικηαρμενική γλώσσα''' (αρμένικα: հայերեն լեզու — ''hayeren lezu'' IPA: [hajɛɹɛn lɛzu]) είναι μια[[ινδοευρωπαϊκές γλώσσες| γλώσσα]] η οποία μιλιέται από τους Αρμένιους στη [[Αρμενία|Δημοκρατία της Αρμενίας]], στη [[Γεωργία]], στο [[Αζερμπαϊτζάν]] ([[Ναγκόρνο-Καραμπάχ]]).Οι γλωσσολόγοι θεωρούν τα αρμένικα ως ανεξάρτητο κλάδο της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένειας. Αλλά, ορισμένοι γλωσσολόγοι όπως ο Clackson (1994), έχουν προτείνει ότι τα αρμένικα μπορεί να συγγενεύουν ιδιαίτερα με τα ελληνικά σε έναν αρμενοελληνικό κλάδο. Άλλοι έχουν προτείνει ότι μπορεί να υπάρξει ένας πιο πρόσφατος ινδοευρωπαϊκός κλάδος ο οποίος εξελίχτηκε στον αρμένικο κλάδο, στον ελληνικό κλάδο και στον ινδοϊρανικό κλάδο (Fortson 1994). Η μελέτη της ιστορικής εξέλιξης της αρμενικής γλώσσας είναι ιδιαίτερα δύσκολη λόγω των πολλών δανεισμένων λέξεων από τα περσικά και τα ελληνικά.
== Η αρμένικηαρμενική γλώσσα στην Ελλάδα ==
Η αρμένικηαρμενική γλώσσα μιλιόταν στη Ελλάδα από 30.000 ομιλητές το 1928 και από περίπου 9.000 ομιλητές το 1951, σύμφωνα με τις επίσημες ελληνικές απογραφές. Πολλοί ομιλητές έχουν από τότε μεταναστεύσει στην Αρμενία. Η σημερινή κατάσταση της γλώσσας στην Ελλάδα είναι άγνωστη, καθώς η απογραφή του 1951 είναι η τελευταία που κατέγραφε τη γλώσσα του απογραφόμενου πληθυσμού. Μια κοινότητα ομιλητών της αρμενικής επιβιώνει στη Θεσσαλονίκη και παράγει ένα μικρό αριθμό εντύπων και εκδόσεων στη γλώσσα της.<ref>Trudgill P., 2000, "Greece and European Turkey: From Religious to Linguistic Identity". Στο: Stephen Barbour and Cathie Carmichael (eds.), ''Language and Nationalism in Europe'', Oxford : Oxford University Press, σελ. 252.</ref> Λειτουργούν, επίσης, στην Αθήνα τρία αρμενικά ιδιωτικά δημοτικά σχολεία και ένα αρμενικό ιδιωτικό γυμνάσιο, όπου φοιτούν περίπου 250 μαθητές, διδάσκεται η αρμενική γλώσσα, η ιστορία και τα θρησκευτικά. Ωστόσο, η παλαιότερα μεγαλύτερη αρμενική κοινότητα της Θεσσαλονίκης δεν διαθέτει από το 1947 δικό της εκπαιδευτικό ίδρυμα. Το ίδιο συμβαίνει και με τις αρμενικές κοινότητες της Μακεδονίας, της Θράκης και της Κρήτης.<ref>Κωνσταντίνος Τσιτελίκης, 2001, "[http://www.komvos.edu.gr/glwssa/odigos/thema_c6/main.htm Μειονοτικές γλώσσες στην Ελλάδα]", Στο: [[Α.-Φ. Χριστίδης]], ''Εγκυκλοπαιδικός οδηγός για τη γλώσσα. Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.</ref>
== Tο αρμένικοαρμενικό αλφάβητο ==
[[Αρχείο:Manrankar.jpg|thumb|left|Αρμενικό Χειρόγραφο από την πρώιμη Μεσαιωνική Περίοδο]]
Η δημιουργία ενός αρμενικού αλφάβητου, από τον Αρμένιο [[Άγιος Μεσρώπ Μαστότς|Άγιο Μεσρώπ]], σηματοδότησε και την έναρξη της αρμενικής λογοτεχνίας και σφυρηλάτησε την εθνική ενότητα των Αρμενίων. Λέγεται ότι ο Άγιος Μεσρώπ Μαστότς ανακάλυψε το αρμενικό αλφάβητο μετά από θεϊκό όραμα. Το αλφάβητο διέθετε αρχικά 36 γράμματα και η σειρά τους καθώς και η αντιστοιχία φωνήματος και γραμμάτων δείχνει ελληνική επιρροή, ωστόσο κάποια γράμματα έχουν σχηματιστεί με βάση τη συριακή γραφή. Αυτή η πρώτη γραφή είχε μόνο κεφαλαίους χαρακτήρες και ονομαζόταν ''γεργκατακίρ''(αρμ. երկաթագիր) δηλ. σιδηρά γραφή. Εν συνεχεία ο αριθμός των γραμμάτων ανήλθε στα 38. Η γραφή αυτή χρησιμοποιείται βασικά μέχρι σήμερα, αν και υπάρχουν διαφορές στην προφορά μεταξύ στην Δυτική Αρμενική (τη γλώσσα της Διασποράς) και την Ανατολική Αρμενική (την επίσημη γλώσσα της δημοκρατίας της Αρμενίας). Κατά την περίοδο που η Αρμενία ήταν Σοβιέτ, πραγματοποιήθηκε μια ορθογραφική μεταρρύθμιση, την οποία όμως δεν ακολούθησε η [[αρμενική διασπορά]], με αποτέλεσμα οι δύο διάλεκτοι να διακρίνονται και με βάση το σύστημα γραφής.
== Σημειώσεις ==
{{παραπομπές|2}}
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{commonscat}}
{{InterWiki|code=hy}}
▲{{ authorityAuthority control}}
[[Κατηγορία:Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες]]
[[Κατηγορία:Γλώσσες της Αρμενίας]]
|
