Δημήτριος Καντεμίρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αποσαφήνιση από Νικόλαος Μαυροκορδάτος σε Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1670-1730) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
Διέμεινε εκεί από το 1688, σπούδασε στην [[Ελληνική Ακαδημία του Ορθόδοξου Πατριαρχείου]], έμαθε τουρκικά, ελληνικά, γαλλικά, ρωσικά, αραβικά και περσικά, και σπούδασε φιλολογία, μαθηματικά, φιλολογία, ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μουσική. Το 1691 επέστρεψε στο Ιάσιο, ενώ ο αδερφός του Αντίοχος ήρθε στην Κωνσταντινούπολη για να τον απαλλάξει από τον ρόλο του ομήρου. Το 1693, όταν ο πατέρας του πέθανε, ο Δημήτριος εκλέχτηκε βοεβόδας της Μολδαβίας, αλλά ο Σουλτάνος [[Αχμέτ Β΄]] αρνήθηκε να τον αναγνωρίσει, διορίζοντας τον [[Κωνσταντίνος Δούκας|Κωνσταντίνο Δούκα]]. Ο Δημήτριος επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και συνέχισε τις σπουδές, και έγινε προσωπικός φίλος του μεγάλου βεζίρη Ραμί Μεχμέτ Πασά. Το 1697 πολέμησε με το μέρος των Οθωμανών στη [[μάχη της Ζέντας]], στην οποία οι Τούρκοι ηττήθηκαν από τους Αυστριακούς. Το 1698 ηγεμόνας της Μολδαβίας έγινε ο αδερφός του Αντίοχος. Ο Δημήτριος τον βοηθούσε από την Κωνσταντινούπολη ως απεσταλμένος και σύμβουλός του. Την εποχή αυτή γνωρίστηκε με τους πρέσβεις της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Ολλανδίας.
Στις 14 Νοεμβρίου 1710 ανέλαβε ο ίδιος το αξίωμα του βοεβόδα και επέστρεψε στην Μολδαβία. Ηγεμόνευσε για ένα έτος, μέχρι το 1711. Προτίμησε να συμμαχήσει με τον [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Μεγάλο Πέτρο]] της Ρωσίας, υπογράφοντας το σύμφωνο του Λουτσκ τον Απρίλιο του 1711, το οποίο εξασφάλιζε την κληρονομική ηγεμονία για την οικογένειά του. Στο μικρό χρονικό διάστημα της βασιλείας του ο Καντιμίρης ξεκίνησε μεταρρυθμιστικό έργο, ιδιαίτερα στον τομέα της αριστοκρατίας και της εκπαίδευσης. Έθεσε τη Μολδαβία υπό την εξουσία της Ρωσίας, και πήρε μέρος στον πόλεμο εναντίον των Τούρκων. Όμως, μετά από μια χαμένη μάχη των ρωσικών δυνάμεων στο [[εκστρατεία του Προύθου | Στανιλέστι]], στον ποταμό Προύθο, τον Ιούλιο του 1711, αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ρωσία και να εγκατασταθεί εκεί. Τιμήθηκε με τον τίτλο του πρίγκιπα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, ενώ ο αυτοκράτορας της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] [[Κάρολος ΣΤ']] τον τίμησε με το αξίωμα του δούκα. Εγκαταστάθηκε στο Χάρκοβο, αλλά συχνά βρίσκονταν στην Αγία Πετρούπολη, ως κύριος σύμβουλος του Πέτρου.
Παντρεύτηκε στο [[Ιάσιο]] στις 9 Μαΐου 1699 την [[Κασσάνδρα Καντακουζηνή]] (1682-1713), και στις 14 Ιανουαρίου 1717 ξαναπαντρεύτηκε στην Αγία Πετρούπολη την [[Αναστασία Τρουμπέσκαγια]] (1700-1755). Απεβίωσε στις 21 Αυγούστου 1723 στην Δημητρόφκα, κοντά στο [[Χάρκοβο]] της [[Ουκρανία]]ς.
| |||