Σιγκαπούρη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
σύνδεσμοι |
|||
Γραμμή 64:
Η Σιγκαπούρη βρίσκεται στο νότιο άκρο της [[Μαλαισιανή χερσόνησος|χερσονήσου της Μαλαισίας]], με την οποία συνδέεται με δύο γέφυρες. Εκτός του κεντρικού νησιού, του Πουλάου Ουτζόνγκ (Pulau Ujong), περιλαμβάνει άλλα 62 μικρότερα νησιά, από τα οποία τα μεγαλύτερα είναι τα ''Jurong Island'', ''Pulau Tekong'', ''Pulau Ubin'' και ''Sentosa''.<ref>{{cite book |first1=Victor R. |last1=Savage |first2=Brenda S.A. |last2=Yeoh |title=Toponymics: A Study of Singapore's Street Names |year=2004 |publisher=Eastern Universities Press |location =Singapore |isbn=978-981-210-364-2}}</ref> Νότια της Σιγκαπούρης βρίσκονται τα [[νησιά Ριάου]], τα οποία ανήκουν στην [[Ινδονησία]].
Το κέντρο της πόλης βρίσκεται στο νότο και συγκεκριμένα γύρω από τις εκβολές του ποταμού της Σιγκαπούρης. Παλιότερα αυτή ήταν η μοναδική αστική περιοχή του νησιού, ενώ στο υπόλοιπο υπήρχαν είτε τροπικά δάση είτε γεωργικές εκτάσεις. Τη δεκαετία του 1960 η κυβέρνηση ξεκίνησε ένα στεγαστικό πρόγραμμα κατασκευάζοντας οικισμούς σε διάφορες περιοχές και σήμερα σχεδόν το σύνολο του νησιού είναι αστικοποιημένο. Έτσι σήμερα παραμένει μόνο ένα πολύ μικρό τμήμα τροπικού δάσους, το προστατευόμενο ''Bukit Timah Nature Reserve''. Υπάρχουν επίσης και κάποια πάρκα που διατηρούνται με ανθρώπινη παρέμβαση, όπως οι [[Βοτανικοί Κήποι της Σιγκαπούρης]], οι οποίοι ανακηρύχθηκαν το 2015 [[μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς]] από την [[UNESCO]]. Σχεδόν το 10% της έκτασης της Σιγκαπούρης καλύπτεται από πάρκα ή καταφύγια φύσης. Το ψηλότερο σημείο είναι ο λόφος ''Μπούκιτ Τίμαχ'' στα 163,6 μέτρα.<ref>{{cite web |url=http://www.nhb.gov.sg/NHBPortal/faces/oracle/webcenter/portalapp/pagehierarchy/Page856.jspx?detContId=NHBSVRAPP61620001517 |publisher=National Heritage Board |accessdate=11 January 2015 |title=Bukit Timah Hill}}</ref>
Για να αντιμετωπίσει την έλλειψη γης η Σιγκαπούρη εκτελεί έργα επέκτασης στη θάλασσα, με χώμα που προέρχεται από τους λόφους της, το βυθό της θάλασσας και γειτονικές χώρες. Ως αποτέλεσμα η έκτασή της αυξήθηκε από 581,5 τ.χλμ. το 1960 σε 719,1 τ.χλμ. σήμερα και μπορεί να αυξηθεί κατά άλλα 100 μέχρι το 2030.<ref>http://www.nea.gov.sg/cms/ccird/soe/soe_cover.pdf</ref>
| |||