Ταοϊσμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 116:
 
== Κείμενα ==
[[Αρχείο:DaoDeJingWangBi.jpg|μικρογραφία|Αντίτυπο του Τάο Τε Τσινγκ, Ιαπωνία, 1770]]
Το Ντάο ζανγκ (道藏, Θησαυροφυλάκιο του Tάo) αναφέρεται μερικές φορές ως «ταοϊστικός κανόνας». Συντέθηκε κατά τη διάρκεια των δυναστειών Τζιν, Τανγκ, Σονγκ και Μινγκ και περιλαμβάνει σχεδόν 1500 κείμενα. Ακολουθώντας το παράδειγμα της βουδιστικής Τριπιτάκα, διαιρείται σε τρία ντονγκ 洞 («σπήλαια»):
 
Γραμμή 130 ⟶ 131 :
 
== Θεότητες ==
{{multiple image
|footer=Οι ''τρεις αγνοί''.
|align=right
 
|image1=YuanshiTianzun.jpg
Η παραδοσιακή κινεζική θρησκεία είναι πολυθεϊστική. Οι θεότητές της διευθετούνται σε μια θεϊκή δημόσια υπηρεσία που αντανακλά τη γραφειοκρατία της αυτοκρατορικής Κίνας. Οι θεότητες προάγονται ή υποβιβάζονται και πολλές θεωρούνται θεοποιήσεις άλλοτε ενάρετων άνθρωπων. Οι ιδιαίτερες θεότητες που λατρεύονται ποικίλλουν σύμφωνα με γεωγραφικά και χρονολογικά κριτήρια. Παρατηρείται εδώ ένα χάσμα ανάμεσα στο σύνολο των θεοτήτων που εκπροσωπούνται στη λαϊκή λατρεία, και εκείνες στις οποίες εστιάζονται τα τελετουργικά της ελίτ του Ταοϊσμού. τελετουργικών ελίτ των ταοϊστικών. Για παράδειγμα ο αυτοκράτορας Τζαντέ είναι επικεφαλής του λαϊκού πάνθεου, ενώ ο βωμός των Ουράνιων Διδασκάλων αναγνωρίζει σε αυτήυ τη θέση τον θεοποιημένο [[Λάο Τσε]] (Λαοτζούν, "Κύριος Λάο") και τους Τρεις Αγνούς.
|width1=100
|caption1=[[Γουανσί Τιανζούν]]
 
|image2=LingbaoTianzun.jpg
|width2=100
|caption2=[[Λίνγκμπαο Τιανζούν]]
 
|image3=DaodeTianzun.jpg
|width3=100
|caption3=[[Ντάοντε Τιανζούν]]
}}
Η παραδοσιακή κινεζική θρησκεία είναι πολυθεϊστική. Οι θεότητές της διευθετούνται σε μια θεϊκή δημόσια υπηρεσία που αντανακλά τη γραφειοκρατία της αυτοκρατορικής Κίνας. Οι θεότητες προάγονται ή υποβιβάζονται και πολλές θεωρούνται θεοποιήσεις άλλοτε ενάρετων άνθρωπων. Οι ιδιαίτερες θεότητες που λατρεύονται ποικίλλουν σύμφωνα με γεωγραφικά και χρονολογικά κριτήρια. Παρατηρείται εδώ ένα χάσμα ανάμεσα στο σύνολο των θεοτήτων που εκπροσωπούνται στη λαϊκή λατρεία, και εκείνες στις οποίες εστιάζονται τα τελετουργικά της ελίτ του Ταοϊσμού. τελετουργικών ελίτ των ταοϊστικών. Για παράδειγμα ο αυτοκράτορας Τζαντέ είναι επικεφαλής του λαϊκού πάνθεου, ενώ ο βωμός των Ουράνιων Διδασκάλων αναγνωρίζει σε αυτήυ τη θέση τον θεοποιημένο [[Λάο Τσε]] (Λαοτζούν, "Κύριος Λάο") και τους Τρεις Αγνούς.
Παρόλο που διάφοροι αθάνατοι ή άλλες μυστηριώδεις μορφές εμφανίζονται στο Ζουανγκτζί και σε μικρότερη έκταση στο Ντάο Ντε Τζινγκ (π.χ. το «μυστηριώδες θηλυκό» στο κεφάλαιο 6), γενικώς δεν έγιναν αντικείμενα λατρείας. Οι λόγιοι σχολιαστές του Ταοϊσμού εστιάζονται περισσότεροι στη θεότητα του ίδιο του Ντάο, που μπορεί να συγκριθεί με τις δυτικές συλλήψεις του Θεού. Τα πρώιμα κείμενα περιγράφουν το Τάο όχι ως ίσο, αλλά ως αρχή που υποκρύπτεται κάτω από το Ένα και τα Πολλά. Μια φράση που χρησιμοποιείται για να το περιγράψει είναι το χουντούν (κατά προσέγγιση, «χαοτικό μείγμα»). Αρκετοί από τους εκπροσώπους του φιλοσοφικού Ταοϊσμού τείνουν να το περιγράφουν ως το «τίποτα» ή «μη-ύπαρξη», που είναι η πηγή της «ύπαρξης».