Ρογήρος Β΄ της Σικελίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 32:
==Πριν τη βασιλεία του==
Από το έτος 999 Νορμανδοί τυχοδιώκτες είχαν φθάσει στη Ν. Ιταλία. Οι [[Λομβαρδοί]], που προσπαθούσαν να αναλάβουν την εξουσία των πόλεων από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, τους πήραν ως μισθοφόρους, αλλά έπειτα από έναν αιώνα οι Νορμανδοί μισθοφόροι κατείχαν την εξουσία των πόλεων. Το 1095 που ο Ρογήρος Α' γίνεται κόμης της Σικελίας, ο εξάδελφός του Ρογήρος Μπόρσα είναι δούκας της Απουλίας και Καλαβρίας και ο άλλος εξάδελφός του Ριχάρδος Β' είναι πρίγκιπας της Κάπουας. Εκτός αυτών στη Ν. Ιταλία υπήρχαν κόμητες, που όφειλαν τυπικά υποταγή σε έναν από τους τρεις αυτούς ηγεμόνες. Το 1101 ο Ρογήρος Α' απεβίωσε και άφησε τον πρωτότοκο, 8ετή υιό του Σίμωνα υπό την αντιβασιλεία της μητέραςτου Αδελαΐδας ντελ Βάστο. Αυτός όμως απεβίωσε 4 έτη μετά, οπότε έγινε κόμης Σικελίας ο 9ετής αδελφός του Ρογήρος Β' με τη μητερα του αντιβασίλισσα.
==Κόμης της Σικελίας==
Η Αδελαΐδα επικουρείτο από τον άρχοντα Χριστόδουλο, διοικητή του Παλέρμο. Ο [[Αλέξιος Α΄ Κομνηνός]] Αυτοκράτορας των Ρωμαίων του είχε απονείμει τον τίτλο του πρωτονωβελίσσιμου, ως μέλους της Αυλής της Κωνσταντινούπολης. Το 1110 επισκέφθηκε το Παλέρμο ο Ζίγκουρντ βασιλιάς της Νορβηγίας, πηγαίνοντας για τους Αγίους Τόπους. Σε ηλικία 16 ετών ο Ρογήρος Β' ανέλαβε επίσημα εξουσία γενόμενος "ιππότης και κόμης της Σικελίας" (από έγγραφο του 1112). Το 1117 η μητέρα του, που εν τω μεταξύ είχε παντρευθεί τον [[Βαλδουίνος Α΄ της Ιερουσαλήμ|Βολδουίνο Α' Φλάνδρας]] βασιλιά της Ιερουσαλήμ, επέστρεψε στη Σικελία, μια και ο πατριάρχης της Ιερουσαλήμ είχε κηρύξει άκυρο το γάμο αυτό. Φαίνεται πως ο Ρογήρος Β' επηρεάσθηκε από αυτό, διότι ήταν πάντα απρόθυμος να συμμετάσχει σε Σταυροφορία.
| |||