Τετραγράμματο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Η παραπομπή 16 λεει "Το Τετραγράμματο είναι το κατ' εξοχήν όνομα του Θεού" και οχι "Το όνομα Ιεχωβά είναι το κατ' εξοχήν όνομα του Θεού"
Γραμμή 60:
* «Το άρρητο τετραγράμματο όνομα του Θεού» αναφέρεται ότι είναι «Ιεχωβάς σύμφωνα με την ελισαβετιανή εκδοχή». (''Το Ευαγγέλιο του Ιούδα'', Ρ. Κασέρ/Μ. Μάιερ/Γκ. Βουρστ, 2006, National Geographic Society, σελ. 173)
* «Ενώ το ''Ελοχίμ'', [δηλ.] Θεός, τον παρουσιάζει όπως εμφανίζεται με τη δύναμή του ως Δημιουργός και Κυβερνήτης του υλικού σύμπαντος, το όνομα ''Ιεχωβά'' προσδιορίζει τη φύση του καθώς διατηρεί τη σχέση του με τον άνθρωπο, ως ο μόνος παντοδύναμος, αληθινός, προσωπικός, ένα άγιο Ον, Πνεύμα και "ο Πατέρας των πνευμάτων" (Αριθ. 16:22· παράβαλε Ιωάν. 4:24), ο οποίος αποκάλυψε τον εαυτό του στον λαό του, σύναψε διαθήκη μαζί τους, και έγινε ο νομοθέτης τους, και στον οποίο ανήκει όλη η τιμή και η λατρεία». (''An Illustrated History of the Holy Bible'', John Kitto, 1873, σελ. 41)
</ref>. ΕίναιΤο Τετραγράμματο είναι το κατ' εξοχήν ''όνομα'' του Θεού, σε αντιδιαστολή με άλλους περιγραφικούς τίτλους ή επιθετικούς προσδιορισμούς που Του αποδίδονται, όπως «Θεός», «Κύριος», «Παντοδύναμος», κ.α.<ref>
* Το «ιερόν τετραγράμματον» «θεωρείται η κατ' εξοχήν ονομασία του Θεού, των άλλων γνωστών ονομασιών αυτού, Ελωΐμ [«Θεός»], Ελ Σιανταΐ [«Παντοδύναμος Θεός»], Σιέμ Αμεγιωχάδ [το «Μοναδικό Όνομα»], κατατασσομένων απλώς εις τας επιθετικάς προσφωνήσεις αυτού». (''Νεώτερο Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ήλιος'', Τόμ. 9ος, σελ. 745, λήμμα «Ιαβέ»)
* «Θα πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός ώστε να μην ερμηνεύσει τα δεδομένα της Παλαιάς Διαθήκης σχετικά με το ζήτημα του «ονόματος του Θεού» απλά στο φως της σύγχρονης κατανόησης που έχουμε για το πρόσωπο, την προσωπικότητα, την ύπαρξη, ή την ταυτότητα. [...] Για τον Ισραήλ της Βιβλικής παράδοσης μόνο με ένα όνομα του Θεού μπορούσε κανείς να Τον επικαλεστεί λατρευτικά: Γιαχβέ. [...] Στην πραγματικότητα, «Ελ» [δηλ. «Θεός»] δεν είναι θεϊκό όνομα αλλά μια κοινότυπη σημιτική προσηγορία για την «θεότητα». [...] Για πολλές λατρευτικές κοινότητες με πολυθεϊστική θρησκευτική δομή, «Ελ» [δηλ. «Θεός»] ήταν επίσης και προσωπική θεϊκή μορφή. [...] Ο τίτλος «Ελ-Σανταΐ» [δηλ. «Παντοδύναμος»] [...] προσδιορίζει τον Γιαχβέ. [...] Ο Γιαχβέ, ο Θεός του Ισραήλ, ''είναι'' «Ελοχίμ» [δηλ. «Θεός»]. [...] Ο Γιαχβέ ''είναι'' ο μόνος αληθινός ''Ελοχίμ''. Με αυτό τον τρόπο το (συγκεκριμένο) όνομα Γιαχβέ μπορεί να σταθεί πίσω από τη (γενικότερη) Γιαχβική λειτουργία (=''Ελοχίμ''). [...] Ο τιμητικός τίτλος ''Αδωνάι'' (Κύριος)». (''The Anchor Bible Dictionary'', D. N. Freedman, Doubleday, 1992, Λήμμα «Names of God in the OT»)