Αντίπατρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αντίπατρος''' ([[397 π.Χ.]] - [[319 π.Χ.]]) ήταν [[Μακεδονικό βασίλειο|Μακεδόνας]] στρατηγός και υποστηρικτής των βασιλέων [[Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας|Φιλίππου Β']] και του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] και τοποτηρητής του τελευταίου κατά την εκστρατεία στην Ασία.

Ηταν γιος του ΙόλλαΙόλα, αριστοκρατικής καταγωγής (από την [[Πέλλα]]) και ένας από τους επιφανέστερους Μακεδόνες πολιτικούς και στρατιωτικούς.

Πολέμησε σχεδόν από την αρχή της βασιλείας του Φιλίππου στο πλευρό του, όπου αναδείχθηκε άριστος διπλωμάτης και έμπιστος φίλος του, όπως καταμαρτυρούνμαρτυρούν τα διασωθέντα αποφθέγματα του [[Πλούταρχος|Πλούταρχου]]<ref>[[Πλούταρχος]]. Αλέξανδρος 77...</ref> και του [[Αθήναιος|Αθήναιου]]. Ο Φίλιππος συνήθιζε να λέει «''Εκοιμήθην ησύχως επειδή Αντίπας<ref>Αντίπας: Μακεδονικός τύπος υποκοριστικού του Αντίπατρος.</ref> ηγρύπνει''», «''Χρη πίνειν''», ενώ σε άλλες στιγμές για τον Αντίπατρο και τους γάμους των θυγατέρων του επαναλάμβανε «''Αντίπατρος γάρ ικανός έστι νυμφεύων''».

* Το [[324 π.Χ.]], ο Αλέξανδρος διέταξε την παλιννόστηση των παλαιμάχων στη Μακεδονία και με την ευκαιρία αυτή έδωσε εντολή στον αρχηγό τους και φίλο του [[Κρατερός (στρατηγός)|Κρατερό]] να αναλάβει εκείνος την πολιτική και στρατιωτική διοίκηση της Μακεδονίας αντί του Αντιπάτρου και να οδηγήσει προς τον Αλέξανδρο τα παιδιά των παλιννοστούντων παλαιμάχων. Η διαταγή όμως αυτή δεν εκτελέστηκε{{cref|}} λόγω θανάτου του Αλεξάνδρου, στον οποίο ο Αντίπατρος είχε στείλει τον γιό του [[Κάσσανδρος|Κάσσανδρο]], αφενός ως ένδειξη πίστεως, αφετέρου για να πετύχει, με τον αδελφό του ΙόλλαΙόλα (οινοχόο του Αλέξανδρου),<ref>[[Αρριανός]] , Αλεξάνδρου Ανάβασις 7,27.12</ref> την αποκατάσταση των καλών σχέσεών του με αυτόν.

* [[323 π.Χ.]]. Αμέσως μετά το θάνατο του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Αλέξανδρου]], στη συνομολογούμενησυνομολογημενη, έστω και κατόπιν συγκρούσεων, απόφαση μεταξύ φάλαγγας και των άλλων στρατηγών για τη διανομή του κράτους, τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ο Αντίπατρος αναγνωρίστηκε ως στρατηγός αυτοκράτωρ Ευρώπης. Έτσι διατήρησε όλες τις εξουσίες που είχε ως επίτροπος (αντιβασιλιάς), παρότι είχε μειωθεί το κύρος του από προηγούμενη απόφαση του Αλέξανδρου, με συμβασιλέα τον Κρατερό ο οποίος έφερε τον τίτλο του στρατηγού προστάτη της Βασιλείας. Κατά την επιστροφή του στη Μακεδονία, βρήκε τους Αθηναίους, [[Αιτωλοί|Αιτωλούς]] και άλλους Έλληνες, εκτός των [[Κοινόν Βοιωτών|Βοιωτών]] και των Σπαρτιατών, να έχουν αποστατήσει. Ακολούθησε ο [[Λαμιακός πόλεμος]], με ήττα των Αθηναίων και των συμμάχων τους.

Από τα δώδεκα παιδιά του, ο [[Κάσσανδρος]] έγινε βασιλιάς της Μακεδονίας, ιδρυτής της δυναστείας των Αντιπατριδών και ίδρυσε την πόλη της [[Θεσσαλονίκη]]ς, ο ΙόλλαςΙόλας έγινε οινοχόος του Μ. Αλεξάνδρου, οι δε τέσσερις κόρες του (Φίλα, Ευρυδίκη, Νίκαια{{cref|β}} και μια ακόμη, άγνωστου ονόματος) νυμφεύθηκαν τους επιφανέστερους και πλέον διάσημους Μακεδόνες της εποχής (Κρατερό και Δημήτριο Πολιορκητή, Πτολεμαίο, Περδίκκα και Αλέξανδρο του ηγεμονικού οίκου των Λυγκηστών). Άλλοι γιοί του ήταν οι Αρχίας, Νικάνωρ, Πλείσταρχος, Περίλαος, Φίλιππος και Αλέξανδρος.

{{cnote|α| Η είδηση του θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρήκε τον ΚαρτερόΚρατερό σε πορεία στην [[Κιλικία]]. Με την άφιξή του στην [[Πέλλα]] ήδη είχε κάνει δεκτή την πρόταση του Αντίπατρου να νυμφευθεί την κόρη του Φίλα και συμμετείχε μαζί του τόσο στο [[Λαμιακός Πόλεμος|Λαμιακό πόλεμο]] όσο και στην εκστρατεία κατά του [[Ευμένης ο Καρδιανός|Ευμένη του Καρδιανού]].}}