Μανόλης Χατζηδάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες επιστήμονα}}Ο '''Μανόλης Χατζηδάκης''' ([[Ηράκλειο Κρήτης]], [[1909]] - [[Αθήνα]], [[1 Μαρτίου]] [[1998]]) ήταν Έλληνας βυζαντινολόγος με σημαντική συνεισφορά<ref name="tovima.gr"/> στην μελέτη της Βυζαντινής και της Μεταβυζαντινής ζωγραφικής, ιδιαίτερα της Κρητικής Σχολής, που διετέλεσε διευθυντής του [[Μουσείο Μπενάκη|Μουσείου Μπενάκη]]<ref name="Μανούσος">[[Μανούσος Μανούσακας|Μανούσακας Μανούσος]], ''«Η παρουσία του Μανόλη Χατζηδάκη στο Ελληνικό Ινστιτούτο της Βενετίας''», ''Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας'' , τόμος ΚΒ΄ (στο εξής: ''Δελτίον ΧΑΕ'' ΚΒ΄), Αθήνα 2001.</ref> ([[1941]] - [[1973]]) και του [[Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο|Βυζαντινού & Χριστιανικού Μουσείου]] ([[1960]] - [[1967]], [[1974]] - [[1975]]).<ref name="byzantinemuseum">[http://www.byzantinemuseum.gr/el/museum/history/ Ιστορικό του Μουσείου], από την επίσημη ιστοσελίδα του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου</ref> ([[1960]] - [[1967]], [[1974]] - [[1975]]).

Γεννήθηκε στο [[Ηράκλειο Κρήτης]]<ref name="Γαλαβάρης">Γαλαβάρης Γιώργος, ''«Μανόλης Χατζηδάκης, ο «''αιώνια νέος»''», ''Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τόμοςΧΑΕ'' ΚΒ΄, Αθήνα 2001.</ref> και ήταν γιος του Γεράσιμου Χατζηδάκη. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]], του οποίου έγινε και διδάκτωρ το [[1942]],<ref name="ekebi">[http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=462&t=1928 Βιογραφικό Μανόλη Χατζηδάκη], από την ιστοσελίδα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.</ref> στηκαι Φιλοσοφικήσυμπλήρωσε Σχολήτις σπουδές του με υποτροφία του [[ΠανεπιστήμιοΑντώνης ΑθηνώνΜπενάκης|ΠανεπιστημίουΑντώνη ΑθηνώνΜπενάκη]], του οποίου έγινε και διδάκτωρ<ref name="ekebiΣακελλάριου"/> το [[1942]],Μιχαήλ και συμπλήρωσε<ref name="Γαλαβάρης"/> τις σπουδές του με υποτροφία<ref name="Σακελλάριου">Σακελλαρίου|Σακελλάριου Μιχαήλ]], ''«Η προσωπικότητα του Μανόλη Χατζηδάκη», '', Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τόμοςΧΑΕ'' ΚΒ΄, Αθήνα 2001.</ref><ref name="Ποταμιάνου"/> του [[Αντώνης Μπενάκης|Αντώνη Μπενάκη]] στο [[Παρίσι]] και το [[Βερολίνο]] λαμβάνοντας<ref name="ekebi"/> δίπλωμα Μουσουλμανικής Τέχνης στη Σχολή του Λούβρου|[[Λούβρο|Λούβρου]] και κλασικής αραβικής γλώσσας στη Σχολή Ζωσών Ανατολικών Γλωσσών.<ref name="Γαλαβάρης"/><ref name="ekebi"/> Την περίοδο [[1934]] - [[1940]] εργάστηκε ως επιμελητής<ref name="ekebi"/> στο [[Μουσείο Μπενάκη]]<ref name="ekebi"/> και το [[1941]] έγινε διευθυντής αυτού, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το [[1973]]. Παράλληλα από το [[1943]] εργαζόταν στην Αρχαιολογική Υπηρεσία του Κράτους υπηρετώντας στην 1η εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων ως προϊστάμενός της. Το [[1961]] ανέλαβε επιθεωρητής Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και το [[1967]] Γενικός Έφορος Αρχαιοτήτων. Το [[1960]] ανέλαβε την διεύθυνση<ref name="byzantinemuseum"/> του [[Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο|Βυζαντινού & Χριστιανικού Μουσείου Αθηνών]], απολύθηκε<ref name="Ποταμιάνουbyzantinemuseum"/> απολύθηκε όμως από την θέση του το [[1967]] με τον ερχομό της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας των Συνταγματαρχών]],<ref name="Ποταμιάνου"/> η οποία του αφαίρεσε και το διαβατήριο. Παράλληλα τέθηκε<ref name="Ποταμιάνου"/> σε εξάμηνη διαθεσιμότητα και από την Αρχαιολογική Υπηρεσία παραμένοντας,<ref name="ΒοκοτόπουλοςΠοταμιάνου"/> παραμένοντας εκτός υπηρεσίας μέχρι το [[1970]],<ref name="Βοκοτόπουλος"/> οπότε και του ανατέθηκε η διενέργεια ειδικών μελετών. Το [[1973]] ανέλαβε<ref name="Βοκοτόπουλος"/> την διεύθυνση της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Αθηνών.<ref name="Βοκοτόπουλος"/> Με την αποκατάσταση της δημοκρατίας επανήλθε στην διεύθυνση του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθηνών για να αποχωρήσει έναν χρόνο αργότερα, το [[1975]], οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.<ref name="Ποταμιάνου">Αχειμάστου - Ποταμιάνου Μυρτάλη, ''«Η συμβολή του Μανόλη Χατζηδάκη στο Βυζαντινό Μουσείο και στο Μουσείο Μπενάκη», '', Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τόμοςΧΑΕ'' ΚΒ΄, Αθήνα 2001.</ref>.

Υπήρξε μέλος του Αρχαιολογικού Συμβουλίου, από το οποίο παραιτήθηκε το [[1977]]<ref name="Βοκοτόπουλος"/> το [[1977]] σε ένδειξη διαμαρτυρίας μετά την ψήφιση νομοθετημάτων με τα οποία αλλοιωνόταν η σύνθεση του συμβουλίου και μεταβιβάζονταν οι αρμοδιότητες αυτού στα υπουργεία Οικονομικών και Συντονισμού, γενικός γραμματέας<ref name="ekebi"/> της Διεθνούς Εταιρείας Βυζαντινών Μελετών, γενικός γραμματέας<ref name="Μπούρας"/> ([[1960]] - [[1979]]) & πρόεδρος της [[Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία|Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας]],<ref name="Μπούρας">[[Χαράλαμπος Μπούρας|Μπούρας Χαράλαμπος]], ''«Η προσφορά του Μανόλη Χατζηδάκη στην Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία», '', Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τόμοςΧΑΕ'' ΚΒ΄, Αθήνα 2001.</ref> της [[Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας]], αντιπρόεδρος<ref name="kathimerini.gr"/>του δΔ.σΣ. του Μορφωτικού Ιδρύματος της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τράπεζας]], μέλος(ΜΙΕΤ),<ref name="ekebikathimerini.gr"/> μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου,<ref name="ekebi"/> επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίων των Βρυξελλών και της [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Αθήνας]],<ref name="kathimerini.gr2">[http://wwk.kathimerini.gr/kath/edition/1998/08-03-1998.pdf φύλλο 8ης Μαρτίου 1998, σελ.40], από την εφημερίδα "''[[Η Καθημερινή"]]''</ref><ref name="ekebi"/> των Πανεπιστημίων των Βρυξελλών και της [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Αθήνας]], αντεπιστέλλον μέλος των Ακαδημιών Επιστημών Βιέννης και Βελιγραδίου καθώς και τακτικό μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] από το [[1980]],<ref name="academyofathens2">[http://www.academyofathens.gr/ecPage.asp?id=436&nt=18&lang=1 Τακτικά μέλη], από την ιστοσελίδα της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]</ref> της [[Ακαδημίαοποίας Αθηνών|Ακαδημίαςχρημάτισε Αθηνών]]γενικός απόγραμματέας τοεπί των πρακτικών ([[19801981]], της- οποίας χρημάτισε[[1990]]).<ref name="academyofathens3">[http://www.academyofathens.gr/ecportal.asp?id=434&nt=18 Λίστα γενικών γραμματέων επί των πρακτικών], από την ιστοσελίδα της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]</ref> γενικός γραμματέας επί των πρακτικών ([[1981]] - [[1990]]). Το [[1962]] ορίστηκε<ref name="Βοκοτόπουλος"/> γενικός γραμματέας της εκτελεστικής επιτροπής της μεγάλης έκθεσης που διοργανώθηκε τον Σεπτέμβριο του [[1964]] στο Ζάππειο υπο την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης με τίτλο '' «Η Βυζαντινή Τέχνη, Τέχνη Ευρωπαϊκή»''. Παράλληλα πραγματοποίησε<ref name="Βοκοτόπουλος"/> Παράλληλα πραγματοποίησε έρευνες στο [[Άγιο Όρος]], στον Πανάγιο Τάφο, στην [[Ιερά Μονή Όρους Σινά|Ιερά Μονή Σινά]], την Ζάκυνθο κ.ααλ. Διετέλεσε εκπρόσωπος<ref name="Βοκοτόπουλος"/> Διετέλεσε εκπρόσωπος ([[1962]] - [[1967]], [[1974]] - [[1977]]) του [[Πατριαρχείο Ιεροσολύμων|Πατριαρχείου Ιεροσολύμων]] στην τριμελή επιτροπή αναστήλωσης του [[Πανάγιος Τάφος|Παναγίου Τάφου]].<ref name="Βοκοτόπουλος"/> Το [[1953]] εστάλη<ref name="Βοκοτόπουλος"/> στη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] αμέσως μετά τον σεισμό, για να περισώσει τα έργα τέχνης που δεν είχαν καταστραφεί καταφέροντας<ref name="Βοκοτόπουλος"/> να διασώσει πάνω από 900.<ref name="Βοκοτόπουλος"/> Σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και στην οργάνωση του Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της [[Βενετία|Βενετίας]], έργο που του ανατέθηκε<ref name="Μανούσος"/> από τα υπουργεία Παιδείας και Εξωτερικών το [[1957]].<ref name="Μανούσος"/> Το [[1985]] διορίστηκε πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής της Εκθέσεως Βυζαντινής Τέχνης<ref name="Βοκοτόπουλος"/><ref name="Μπούρας"/> πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής της Εκθέσεως Βυζαντινής Τέχνης που έλαβε χώρα στο [[Οικία Κλεάνθη - Σάουμπερτ|Παλιό Πανεπιστήμιο]] στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την Αθήνα που ήταν τότε πολιτιστική πρωτεύουσα. ΚαταΚατά καιρούς δίδαξε στην Σχολή Ξεναγών και στον Μορφωτικό Σύλλογο Αθηναίων.<ref name="Γαλαβάρης"/> Επίσης, ίδρυσε το Κεντρικο Εργαστήριο Συντηρήσεως συμβάλοντας στην Σχολήδιάσωση Ξεναγώνεκατοντάδων έργων τέχνης καθώς και στοντο Μορφωτικό''Κέντρο ΣύλλογοΈρευνας Αθηναίων.της ΕπίσηςΒυζαντινής ίδρυσεκαι Μεταβυζαντινής Τέχνης'' της Ακαδημίας Αθηνών.<ref name="Σακελλάριου"/><ref name="academyofathens">[http://www.academyofathens.gr/ecportal.asp?id=1463&nt=105&lang=1 Εκδήλωση στην μνήμη του Χατζηδάκη], από την ιστοσελίδα της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]</ref> τοΕίχε Κεντρικοτιμηθείμε Εργαστήριοτο Συντηρήσεωςβραβείο συμβάλονταςGottfried στηνvon διάσωσηHerder, εκατοντάδωνμε έργωντον τέχνηςΧρυσό καθώςΣταυρό καιτου τοΤάγματος ''Κέντροτου ΈρευναςΓεωργίου τηςΑ΄ Βυζαντινήςκαθώς και Μεταβυζαντινήςμε Τέχνης''τον τηςΤαξιάρχη Ακαδημίαςτου ΑθηνώνΦοίνικος. Είχε τιμηθεί<ref name="Βοκοτόπουλος">Βοκοτόπουλος Παναγιώτης, ''«Το έργο του Μανόλη Χατζηδάκη στην Αρχαιολογική Υπηρεσία», ''ΔΧΑΕ'', Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τόμος ΚΒ΄, Αθήνα 2001.</ref> με το βραβείο Gottfried von Herder, με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Γεωργίου Α΄ καθώς και με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος.

Η συνεισφορά του στην μελέτη της Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής ζωγραφικής κρίνεται καθοριστική, ενώ θεωρείται ως ένας από τους αυθεντικότερους μελετητές της Κρητικής Σχολής.<ref name="tovima.gr">[http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=96892 άρθροΆρθρο του βυζαντινολόγου Νίκου Ζία], από την εφημερίδα "''Το Βήμα"''.</ref> καθοριστική ενώ θεωρείται<ref name="tovima.gr"/> ως ένας από τους αυθεντικότερους μελετητές της Κρητικής Σχολής.

Απεβίωσε στην [[Αθήνα]] την [[1 Μαρτίου|1η Μαρτίου]] [[1998]] και ενταφιάστηκε στο [[Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών|Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών]].<ref name="kathimerini.gr">[http://wwk.kathimerini.gr/kath/edition/1998/04-03-1998.pdf φύλλο 4ης Μαρτίου 1998], από την εφημερίδα "''Η Καθημερινή"''.</ref> στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Ήταν παντρεμένος με την [[Ευγενία Βέη - Χατζηδάκη|Ευγενία Βέη]] ([[1920]] - [[1979]]), ανιψιά του βυζαντινολόγου [[Νικόλαος Βέης|Νικολάου Βέη]], και είχαν αποκτήσει δύο παιδιά: τον Αλέξη Χατζηδάκη και την Νανώ Χατζηδάκη, καθηγήτρια Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο (βιβλία και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά)και αρθρογραφούσε<ref name="Αναγνωστοπούλου">Αναγνωστοπούλου Μαρία, ''«Ο Μανόλης Χατζηδάκης και η τεχνοκριτική''», ''Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τόμοςΧΑΕ'' ΚΒ΄, Αθήνα 2001.</ref> τακτικά σε εφημερίδες (''[[Το Βήμα]]'', ''Ελευθερία''), κυρίως τεχνοκριτικά άρθρα.