Ραμίρο Β΄ της Αραγωνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η βασιλεία του Ραμίρο του Μοναχού, όπως έμεινε γνωστός, ήταν πολυτάραχη. Στην αρχή της βασιλείας του είχε προβλήματα με τους ευγενείς του, που νόμιζαν ότι θα ήταν υπάκουος και εύκολα καθοδηγούμενος σύμφωνα με τις επιθυμίες τους, αλλά γρήγορα ανακάλυψαν ότι ήταν αδιάλλακτος. Προκειμένου να αποκτήσει διάδοχο, παντρεύτηκε την [[Αγνή της Ακουιτανίας|Αγνή]], κόρη του Δούκα [[Γουλιέλμος Θ΄ της Ακουιτανίας|Γουλιέλμου Θ΄της Ακουιτανίας]]. Μετά τον γάμο, η γυναίκα του γέννησε μια κόρη, την [[Πετρονίλα της Αραγωνίας|Πετρονίλα]], η οποία αρραβωνιάστηκε με [[Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Δ΄ της Βαρκελώνης|τον Ραϋμόνδο Βερεγγάριο Δ΄, Κόμη της Βαρκελώνης,]] μόλις στην ηλικία του ενός. Το συμβόλαιο του γάμου, που υπογράφηκε στο [[Μπαρμπάστρο]], στις 11 αυγούστου 1137, έκανε την Πετρονίλα κληρονόμο του [[Στέμμα της Αραγωνίας|στέμματος της Αραγωνίας]], το οποίο στην περίπτωση που αυτή πέθαινε άτεκνη θα περνούσε στον Ραϋμόνδο Βερεγγάριο και στα παιδιά του θα μπορούσε να έχει με άλλες γυναίκες. Ο Ραϋμόνδος αποδέχθηκε τον Ραμίρο ως "Βασιλιά, Άρχοντα και Πατέρα", "παραιτήθηκε του οικογενειακού του ονόματος," υπέρ του Οίκου της Αραγωνίας και ένωσε την Κομητεία της Βαρκελώνης με το Βασίλειο της Αραγωνίας. Με την ένωση αυτή δημιουργήθηκε το [[Στέμμα της Αραγωνίας]],<ref>Lapeña Paúl (2008), σ. 193-194; "''La Corona de Aragón comienza a existir el 1137, con los esponsales de la infantil infanta doña Petronilla, hija y heredera del rey Ramiro II de Aragon, con el conde de Barcelona, Ramón Berenguer IV [...]''</ref> επιστρέφοντας έτσι στο απομονωμένο έως τότε από θάλασσα βασίλειο της Αραγωνίας, τη θέση ισχύος λόγω της χερσονήσου που κατείχε πριν από την απώλεια της Ναβάρρας, καθώς και δίνοντάς του παράλληλα μέτωπο προς στην Δυτική [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσόγειο]] θα το έκανε στην πορεία να κυριαρχήσει.

 

 

== Αναφορές και σημειώσεις ==