Μενέλαος Λουντέμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|τόπος γέννησης = <small>Αγία Κυριακή [[ΚωνσταντινούποληΓιάλοβα|Αιγιαλού]] [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]]</small> [[Αρχείο:Flag of Turkey.svg|15px|Country flag]]

Ο '''Μενέλαος Λουντέμης''' ([[1912]] {{ref|1}} - [[22 Ιανουαρίου]] [[1977]]), ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[Λογοτεχνία|λογοτέχνης]] που γεννήθηκε στηνστο Κωνσταντινούποληχωριό Αγία Κυριακή του [[Γιάλοβα|Αιγιαλού]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] το έτος [[1912]]<ref>[http://lyk-exapl.pel.sch.gr/lountemis/lountemis.html Ο Μενέλαος Λουντέμης - Λύκειο Εξαπλατάνου Πέλλας]</ref>. Το πραγματικό του όνομα ήταν '''Τάκης Βαλασιάδης''', ενώ το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο το εμπνεύστηκε από τον ποταμό [[Λουδίας|Λουδία]] της μετέπειτα πατρίδας του.{{ref|2}}

Ήταν το μοναδικό αγόρι από τα πέντε παιδιά του Γρηγόρη Μπαλάσογλου (που με την εγκατάσταση του στην [[Ελλάδα]] έγινε Βαλασιάδης) και της Δόμνας Τσουφλίδη. Πρωτοεμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα σε πολύ νεαρή ηλικία, δημοσιεύοντας ποιητικές συλλογές στην «''Αγροτική Ιδέα''» της [[Έδεσσα]]ς το [[1927]] και το [[1928]], τις οποίες υπέγραφε με το πραγματικό του όνομα (Τάκης Βαλασιάδης). Γύρω στο [[1930]] δημοσιεύει [[ποίημα|ποιήματα]] και διηγήματα του στο περιοδικό «''Νέα Εστία''». Η πρώτη φορά που χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο του ήταν το [[1934]] στο διήγημα «''Μια νύχτα με πολλά φώτα κάτω από μια πόλη με πολλά αστέρια''». Τιμήθηκε με το [[Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία (προπολεμικά)|Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας]] το 1938 για τη συλλογή διηγημάτων του.''Τα πλοία δεν άραξαν'' και με τη ''Χρυσή Δάφνη Πανευρώπης'' στο [[Παρίσι]] το [[1951]]. Επίσης τιμήθηκε και με το βραβείο <<Μενέλαου Λουντέμη>> που το καθιέρωσε πρός τιμήν του ή Ελληνική Εταιρία Λογοτεχνών καί απονέμεται κάθε χρόνο στο καλύτερο πεζογράφημα του προηγούμενου έτους. Προς τιμήν του, στο [[Βουκουρέστι]] δόθηκε το όνομα του σε δημόσιο κτίριο (''Λουντέμειο Μέγαρο''). Σύμφωνα με το [[Βασίλης Βασιλικός|Βασίλη Βασιλικό]], «''θεωρείται ο πιο πολυδιαβασμένος Έλληνας έπειτα από τον [[Νίκος Καζαντζάκης|Νίκο Καζαντζάκη]]''».{{ref|3}}

Πρόσφυγας από την Αγία Κυριακή της [[Γιάλοβα]]ς στον(Αιγιαλού) της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] μετά ''Μεγάλο Ξεριζωμό'' της [[Μικρασιατική Καταστροφή|Μικρασιατικής Καταστροφής]],{{ref|4}} εγκαθίσταται με την οικογένεια του πρώτα στην [[Αίγινα]], μετά στην [[Έδεσσα]] και τελικά στο χωριό [[Εξαπλάτανος Πέλλας|Εξαπλάτανος]] της [[Διοικητική διαίρεση νομού Πέλλας|Πέλλας]], στο οποίο έζησε από το 1923 μέχρι το 1932 που έφυγε για την [[Κοζάνη]]. Έζησε για λίγο στο κρατικό οικοτροφείο της [[Έδεσσα|Έδεσσας]]. Η οικογένεια του ήταν εύπορη, αλλά χρεοκόπησε κατά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]] και ο Λουντέμης αναγκάστηκε να εργαστεί σκληρά στην εφηβεία του ως λαντζιέρης, λούστρος, ψάλτης, δάσκαλος σε χωριά της [[Αλμωπία]]ς, ακόμη και ως επιστάτης στα υπό κατασκευή την εποχή εκείνη, έργα του [[Γαλλικός|Γαλλικού]] ποταμού. Στην Δ΄ τάξη του - εξατάξιου τότε - Γυμνασίου ''«αποσύρθηκε»'' για πολιτικούς λόγους και απεβλήθη απ' όλα τα Γυμνάσια της χώρας. (Η στράτευσή του στην Αριστερά και η πολιτική δράση μέσα από τις γραμμές του [[ΚΚΕ]] του στοίχισε την αποβολή του απ' όλα τα γυμνάσια της χώρας.)

#{{note|4}}«Μεγάλος Ξεριζωμός»: ο βίαιος επαναπατρισμόςξεριζωμός των προσφύγωνΕλλήνων τουτης [[ΕύξεινοςΑνατολική ΠόντοςΘράκη|ΠόντουΑνατολικής Θράκης]] και της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] και η εγκατάστασή τους ως πρόσφυγες στην [[Ελλάδα]], κατάμετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]] και την [[ανταλλαγή πληθυσμών]].