Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 43:
Ο Ιωάννης δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται για τη διοργάνωση νέας [[Σταυροφορίες|Σταυροφορίας]], ενώ συνέχισε και τη σταθερή Παλαιολόγεια πολιτική ενίσχυσης του [[Μυστράς|Μυστρά]]. Ο Ιωάννης κατάφερε να πείσει τη Ρωμαϊκή Εκκλησία για τη σύγκληση ενός συμβουλίου για την ένωση των Εκκλησιών. Το Συμβούλιο πράγματι ξεκίνησε το [[1438]] στη [[Φερράρα]], για να συνεχίσει από το [[1439]] τις [[Σύνοδος Φλωρεντίας|εργασίες του στη Φλωρεντία]], στην [[Ιταλία]]. Πλήθος απεσταλμένων έφτασαν από την Ανατολική Εκκλησία με επικεφαλής τον [[Οικουμενικός Πατριάρχης|Οικουμενικό Πατριάρχη]] [[Πατριάρχης Ιωσήφ Β΄|Ιωσήφ Β΄]]. Ανάμεσά τους ο επίσκοπος Εφέσου [[Μάρκος Ευγενικός]], ο [[Γεώργιος Γεμιστός ή Πλήθων|Πλήθων (Γεώργιος Γεμιστός)]], ο Γεώργιος (αργότερα Γεννάδιος) [[Γεννάδιος Σχολάριος|Σχολάριος]], ο επίσκοπος Νικαίας [[Βησσαρίων]] και ο επίσκοπος Κιέβου [[Πατριάρχης Ισίδωρος του Κιέβου|Ισίδωρος]], καθώς και οι πατριάρχες Αντιοχείας, Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων.
Μετά από μακρές και βασανιστικές διαβουλεύσεις, επιδημίες αλλά και διαμαρτυρίες των Ορθοδόξων για περιφρόνηση και κάκιστες συνθήκες σίτισης και διαβίωσης, το συμβούλιο έληξε με τη διακήρυξη του ''
Παράλληλα, οι σταυροφορικές εκστρατείες που οργανώθηκαν από τον πάπα με επικεφαλής τους Ούγγρους Λαδισλάο και Ουνιάδη, καθώς και το Σέρβο Μπράνκοβιτς, μετά από κάποιες αρχικές επιτυχίες κατά των Τούρκων, κατέληξαν σε διαδοχικές τραγικές ήττες στη [[Μάχη της Βάρνας|Βάρνα]] ([[1444]]) και στο [[Κόσοβο]] ([[1448]]). Ο Ιωάννης βαθιά απογοητευμένος από την ύστατη ελπίδα του, πέθανε το [[1448]].
| |||