Caretta caretta: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| image_alt = Χελώνα καρέτα καρέταΚαρέτα σε ενυδρείο

| binomial = ''Caretta caretta''Καρέτα

| range_map_caption = Κατανομή της καρέτα καρέτακαρέτας

Η θαλάσσια χελώνα '''καρέτα καρέτα''' (''Caretta caretta'') ή '''χελώνα καρέτα''' () είναι είδος [[θαλάσσια χελώνα|θαλάσσιας χελώνας]] με παγκόσμια κατανομή. Ανήκει στην οικογένεια των χελωνοειδώνχελωνιειίδων. Οι χελώνες κατά μέσο όρο έχουν μήκος 90 cm όταν αναπτυχθούν πλήρως, αν και έχουν ανακαλυφθείβρεθεί και μεγαλύτερα δείγματαάτομα μήκους έως 280 cm. Η ενήλικη χελώνα ζυγίζει περίπου 135 kg, με τα μεγαλύτερατις δείγματαμεγαλύτερες να ζυγίζουν περισσότερο από 450 kg. Το χρώμα του δέρματος κυμαίνεται από κίτρινο έως καστανό και το κέλυφος είναι συνήθως κοκκινωπό-καφέ. Δεν είναι ορατές [[σεξουαλικός διμορφισμός|εξωτερικές διαφορές]] ως προς το φύλο μέχρις ότου η χελώνα ενηλικιωθεί. Η πιο προφανής διαφορά είναι ότι τα ενήλικα αρσενικά έχουν πιο χοντρές ουρές και μικρότερο [[πλάστρο]] από τα θηλυκά.

Η ''Carettaθαλάσσια carettaχελώνα'' απαντά στον [[Ατλαντικός|Ατλαντικό]], τον [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικό]] και τον [[Ινδικός Ωκεανός|Ινδικό Ωκεανό]], καθώς επίσης και τη [[Μεσόγειος|Μεσόγειο Θάλασσα]]. Περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της σε θαλασσινό νερό και εκβολές, με τα θηλυκά να βγαίνουν για λίγο στην ξηρά για να γεννήσουν τα αυγά. Η ''Caretta caretta'' έχειΈχει χαμηλό ρυθμό αναπαραγωγής τους: τα θηλυκά γεννούν κατά μέσο όρο τέσσερις ομάδες αυγών και στη συνέχεια να γίνονταιμένουν ανενεργές και δεν μπορούν να ξανά ωοτοκήσουνξανάωοτοκούν για τα δύο έως τρία έτη. Η ''Caretta caretta'' φθάνειΦθάνει στη σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία 17-33 ετών και έχει διάρκεια ζωής 47-67 χρόνια.<ref name=History>{{cite web|last=History|first=Life|title=Loggerhead Sea Turtles, Caretta caretta|url=http://marinebio.org/species.asp?id=163|publisher=MarineBio}}</ref>

Η ''Caretta caretta''καρέτα είναι παμφάγο ζώο και τρέφεται κυρίως με [[ασπόνδυλα]] του βυθού. Τα μεγάλα και ισχυρά σαγόνια της χρησιμεύουν ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο για να κομματιάσει το θήραμά του. Τα μικρά έχουν πολυάριθμους εχθρούς: τα αυγά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε χερσαίους θηρευτές. Μόλις οι χελώνες ενηλικιωθούν, το μεγάλο μέγεθός τους έχει ως αποτέλεσμα μόνο μεγάλα θαλάσσια ζώα, όπως οι [[καρχαρίας|καρχαρίες]], να τις κυνηγούν.

Οι θαλάσσιες χελώνες ''Caretta caretta'' θεωρούνται είδος υπό εξαφάνιση και προστατεύονται από τη [[IUCN|Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης]]. Ο παρατημένος και εν χρήση αλιευτικός εξοπλισμός είναι υπεύθυνος για πολλούς θανάτους χελωνών. Οι χελώνες μπορούν επίσης να πάθουν [[ασφυξία]] εάν είναι παγιδευμένες σε αλιευτικές τράτες. Οι ειδικέςΕιδικές συσκευές έχουν τοποθετηθεί στα δίκτυαδίχτυα στο πλαίσιο των προσπαθειών για τη μείωση της θνησιμότητας, παρέχοντας μια οδό διαφυγής για τις χελώνες. Η απώλεια των κατάλληλων παραλιών ωοτοκίας και η εισαγωγή νέων αρπακτικών έχουν επίσης επηρεάσει τον πληθυσμό των χελωνών. Οι προσπάθειες για την αποκατάσταση του αριθμού τους απαιτούν διεθνή συνεργασία, δεδομένου ότι οι χελώνες περιφέρονται σε τεράστιες εκτάσεις του ωκεανού και οι παραλίες ωοτοκίας είναι διασκορπισμένες σε διάφορες χώρες.

Η ''CarettaC. caretta'' είναι η 2η μεγαλύτερη χελώνα με σκληρό κέλυφος στον κόσμο. Οι ενήλικες έχουν μέσο βάρος από 80 έως 200 kg και μήκος 70 έως 95 cm. Το μέγιστο βάρος που έχει καταμετρηθεί είναι 545 kg και το μέγιστο μήκος κελύφους είναι 213 εκατοστά. Το κεφάλι και το καβούκι (άνω κέλυφος) κυμαίνονται από κίτρινο-πορτοκαλί προς κοκκινωπό-καφέ, ενώ το πλάστρο (κάτω) είναι συνήθως ωχρό κίτρινο. Ο λαιμός και οι πλευρές της χελώνας είναι καφέ πάνω και κίτρινες στο πλάι και στο κάτω μέρος.

Το κέλυφος της χελώνας χωρίζεται σε δύο τμήματα: το καβούκι και το πλάστρο. Το καβούκι διαιρείται περαιτέρω σε μεγάλες πλάκες ή φολίδες. Συνήθως 11 ή 12 ζεύγη πλακών βρίσκονται στο χείλος του κελύφους. Πέντε σπονδυλικές φολίδες βρίσκονται κατά μήκος μέσης γραμμής του κελύφους, ενώ πέντε ζεύγη πλακών βρίσκονται πλάγια από αυτές. Η αυχενική φολίδα βρίσκεται στη βάση του κεφαλιού. Το καβούκι συνδέεται με το πλάστρο με τρία ζεύγη φολίδων που αποτελούν τη γέφυρα του κελύφους. Το κέλυφος χρησιμεύει ως εξωτερική θωράκιση, αν και οι θαλάσσιες χελώνες ''Caretta caretta'' δεν μπορούν να κρύψουν το κεφάλι και τα πτερύγια τους μέσα στα κελύφη τους.

Οι [[δακρυϊκοί αδένες]] που βρίσκονται πίσω από κάθε μάτι επιτρέπει στη ''Caretta caretta''καρέτα να διατηρεί την ωσμωτική ισορροπία με την αποβολή της περίσσειας αλατιού που προέρχεται από την κατάποση θαλασσινού νερού. Στην ξηρά, η απέκκριση του άλατος δίνει την εσφαλμένη εντύπωση ότι η χελώνα κλαίει.

Οι θαλάσσιες χελώνες ''Caretta caretta'' περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στον ανοιχτό ωκεανό και σε ρηχά παράκτια ύδατα. Σπάνια βγαίνουν στην ξηρά, εκτός από τις σύντομες επισκέψεις των θηλυκών για την κατασκευή φωλιών και την απόθεση των αυγών. Οι μικρές χελώνες ''Caretta caretta'' ζουν σε επιπλέοντα στρώματα από φύκιαχιζίκια (''Sargassum''). Τα ενήλικα και νεαρά άτομα ζουν κατά μήκος της [[υφαλοκρηπίδα]]ς, καθώς και σε ρηχά παράκτια εκβολές. Στο βορειοδυτικό Ατλαντικό Ωκεανό, η ηλικία αποτελεί παράγοντα στην προτίμηση των οικοτόπων. Οι νεαρές βρίσκονται πιο συχνά σε ρηχές [[Εκβολή|εκβολές]] ποταμών, και πηγαίνουν λιγότερο στον ωκεανό σε σύγκριση με τουςτις ενήλικες που δεν ωοτοκούν. ΟιΖουν χελώνες ''Caretta caretta'' ζουνσε νερά με θερμοκρασίες επιφάνειας που κυμαίνεταικυμαίνονται από 13,3 έως 28,0°C κατά τη διάρκεια της περιόδου μη ωοτοκίας. Οι θερμοκρασίες 27-28 ° C είναι οι πλέον κατάλληλες για τις ενήλικες θηλυκές.

Οι μικρές χελώνες μοιράζονται τον οικότοπο τωντου ''Sargassum''χιζικιού με μια ποικιλία από άλλους οργανισμούς. Τα επιπλέοντα στρώματα του Sargassumχιζικιού φιλοξενούν μέχρι και 100 διαφορετικά είδη ζώων με τα οποία τρέφονται τα νεαρά. Μερικά από τα θηράματα, όπως τα [[μυρμήγκι]]α, οι μύγες, οι [[αφίδα|αφίδες]], τα [[τζιτζίκι]]α και τα [[σκαθάρι]]α, μεταφέρονται από τον άνεμο σε αυτές τις περιοχές. Ενδημικά θηράματα αποτελούν οι [[πεταλίδα|πεταλίδες]], οι μικρές προνύμφες [[καβούρι|καβουριών]], τα αυγά ψαριών και οι αποικίες [[υδρόζωα|υδροζώων]]. Τα θαλάσσια θηλαστικά και εμπορικά ψάρια, όπως ο [[τόνος (ψάρι)|τόνος]], o [[κυνηγός (ψάρι)|κυνηγός]] και το [[μαγιάτικο]], κατοικούν επίσης σε αυτά τα στρώματα φυκιών.

[[Αρχείο:Loggerhead Sea Turtle (Caretta caretta) 2.jpg|thumb|250px|left|Μια ''Carettaθαλάσσια caretta''χελώνα που αναπαύεται]]

Οι ''Caretta caretta'' που έχουν παρατηρηθεί σε αιχμαλωσία και στην άγρια ​​φύση ήταν πιο δραστήριες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Σε αιχμαλωσία, οιη καθημερινέςημέρα των χελωνών χωρίζονταιμοιράζεται ανάμεσα σε κολύμβηση και ξεκούραση στο πυθμένα. Όσο αναπαύονται, απλώνουν τα πρόσθια πτερύγιά τους περίπου στο μέσο της απόστασης από τη θέση κολύμβησης. Παραμένουν ακίνητες με τα μάτια ανοιχτά ή ημι-κλειστάμισάνοιχτα και κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης μπορούν εύκολα να βρεθούν σε κατάσταση εγρήγορσης. Τη νύχτα, οι χελώνες σε αιχμαλωσία κοιμούνται στην ίδια θέση με τα μάτια τους ερμητικά κλειστά και αργούν να αντιδράσουν. Οι χελώνες ''Caretta caretta'' περνούνΠερνούν μέχρι και το 85 % της ημέρας τους κάτω από το νερό, με τα αρσενικά να είναι πιο δραστήριοι δύτες από τα θηλυκά. Η μέση διάρκεια των καταδύσεων είναι 15-30 λεπτά, αλλά μπορούν να παραμείνουν κάτω από το νερό για έως και τέσσερις ώρες. Οι νεαρές χελώνες διαφέρουν από τις ενήλικες στο τρόπο κολύμβησης. Ένα μικρό κρατά τα πρόσθια πτερύγια στο πλάι του κελύφουκελύφους του, και ωθείται με το λάκτισμα με οπίσθιων πτερυγίων του. Καθώς ωριμάζειωριμάζουν, ο τρόπος κολύμβησης αντικαθίσταταιπροσαρμόζεται προοδευτικά με τηστη μέθοδο εναλλασσόμενου σκέλοςσκέλους τουτων ενήλικαενηλίκων. Αυτό το τρόπο θα τον υιοθετήσει πλήρως μία καρέτα όταν γίνει ενός έτους.

Η θερμοκρασία του νερού επηρεάζει το μεταβολικό ρυθμό της θαλάσσιας χελώνας. O [[λήθαργος]] επάγεται σε θερμοκρασίες μεταξύ 13 και 15° C. Η ''Caretta caretta''καρέτα παίρνει μια ακίνητη επιπλέουσα στάση όταν η θερμοκρασία πέσει περίπου στους 10° C. Ωστόσο, οι νεότερεςνεώτερες χελώνες είναι πιο ανθεκτικές στο κρύο και δεν ακινητοποιούνται μέχρι η θερμοκρασία να πέσει κάτω από το 9° C. Η [[Μετανάστευση (ζωολογία)|μετανάστευση]] των ''Caretta caretta''χελωνών βοηθά να αποφεύγουν το έντονο κρύο. Οι υψηλότερες θερμοκρασίες του νερού προκαλούν αύξηση του μεταβολισμού και του καρδιακού ρυθμού. Η θερμοκρασία του σώματος μιας ''Caretta caretta''χελώνας αυξάνεται ταχύτερα στα θερμότερα νερά απόαπ' ό, τι μειώνεται σε πιο κρύο νερό.

Η επιθετικότητα ανάμεσα σε θηλυκά, η οποία είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστη σε θαλάσσια σπονδυλωτά, είναι κοινή στις ''Carettaθαλάσσιες caretta''χελώνες. Η τελετουργική επιθετικότητα κλιμακώνεται από παθητικές απειλές στην διαμάχη. Η διαμάχη αυτή εμφανίζεται κυρίως για την πρόσβαση σε βοσκοτόπια. Κλιμάκωση ακολουθεί συνήθως τέσσερα στάδια. Κατ 'αρχάς, η πρώτη επαφή παρακινείται από οπτικές ή απτικές ενδείξεις. Δεύτερον, η αντιπαράθεση λαμβάνει χώρα αρχίζοντας με παθητική αντιπαράθεση που χαρακτηρίζεται από μεγάλες κυκλικές κινήσεις κεφαλιού - ουράς. Αρχίζουν την επιθετική αντιπαράθεση όταν η μία χελώνα παύει να κινείται κυκλικά και αντιμετωπίζει άμεσα την άλλη. Τρίτον, η φιλονικία συμβαίνει με τις χελώνες να αρπάζουν τα σαγόνια της άλλης. Στο τελικό στάδιο, την απεμπλοκή, είτε είναι αμοιβαία, με τις δύο χελώνες να κολυμπούν μακριά σε αντίθετες κατευθύνσεις, ή μια κυνηγάει την άλλη έξω από την πέριξ περιοχή. Η κλιμάκωση καθορίζεται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων των [[ορμόνη|ορμονών]], την κατανάλωση ενέργειας, το αναμενόμενο αποτέλεσμα και τη σημασία της τοποθεσίας. Σε όλα τα στάδια, μια όρθια ουρά δείχνει την προθυμία για κλιμάκωση, ενώ μια κουλουριασμένη ουρά δείχνει προθυμία υποταγής. Επειδή υψηλότερη επιθετικότητα είναι μεταβολικά δαπανηρή και δυνητικά εξουθενωτική, η επαφή είναι πολύ πιο πιθανό να κλιμακωθεί όταν η σύγκρουση είναι πάνω από την πρόσβαση σε καλές περιοχές αναζήτησης τροφής. Περαιτέρω επιθετικότητα έχει επίσης αναφερθεί διαμάχες σε συνθήκες αιχμαλωσίας. Οι χελώνες είναι φαινομενικά εδαφικές, και θα παλέψουν με άλλες θαλάσσιες χελώνες διαφόρων ειδών.

[[Αρχείο:Moon jelly - adult (rev2).jpg|thumb|250px|left|Μια ενήλικηΗ μέδουσα [[Αουρέλια]], τηναποτελεί οποίατροφή ητης ''Caretta caretta'' τρώει όταν βρίσκεταικαρέτας στον ωκεανό. ]]

Η ''Carettaθαλάσσια caretta''χελώνα είναι παμφάγα. Τρέφονται κυρίως με [[ασπόνδυλα]] του πυθμένα, όπως [[γαστερόποδα]], [[δίθυρα]] [[μαλάκια]] και [[δεκάποδα]]. Έχει μεγαλύτερο εύρος θηραμάτων από οποιαδήποτε άλλη θαλάσσια χελώνα. Άλλα είδη θηραμάτων περιλαμβάνουν τα [[σφουγγάρι]]α, [[κοράλλι]]α, οι [[πολύχαιτοι]], [[θαλάσσιες ανεμώνες]], [[κεφαλόποδα]], [[καρκινοειδή]], [[βραχιόποδα]], [[ισόποδα]], [[έντομα]], [[βρυόζωα]], [[αχινός|αχινοί]], αμμοδόλαρα, τα [[Ολοθουροειδή|θάλασσια αγγούρια]], [[αστερίας|αστερίες]], [[ψάρι]]α (αυγά, νεαρά και ενήλικα), χελωνάκια (συμπεριλαμβανομένων και μελών του είδους τους), φύκια και [[αγγειόφυτα]]. Κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης στην ανοιχτή θάλασσα, οι ''Caretta caretta'' τρώνε [[μέδουσα|μέδουσες]], επιπλέοντα μαλάκια, πλωτά συμπλέγματα αυγών, [[καλαμάρι]]α και [[Χελιδονόψαρο|χελιδονόψαρα]].

Οι ''Caretta caretta''χελώνες συντρίβουν τα θηράματά τους με τα μεγάλα και ισχυρά σαγόνια τους. Φολίδες που προβάλλουν προς τα εμπρός στο πρόσθιο όριο των πρόσθιων πτερυγίων επιτρέπουν τον χειρισμό της τροφής. Τα σημεία αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως «ψευδονύχια» για να σχίσουν μεγάλα κομμάτια τροφής στο στόμα της χελώνας. Η χελώνα θα στρέψει το λαιμό της προς τα πλάγια για να καταναλώσει το σχισμένο τρόφιμο στις φολίδες. Θηλές καλυμμένες με [[βλέννα]] με την άκρη προς τα μέσα βρίσκονται στην αρχή του [[οισοφάγος|οισοφάγου]] ώστε να φιλτράρουν προς τα έξω ξένα σώματα, όπως αγκίστρια. Η επόμενη περιοχή του οισοφάγου δεν έχει θηλές, αλλά βλεννογόνο με πολλές πτυχώσεις. Ο ρυθμός της [[πέψη]]ς εξαρτάται από τη θερμοκρασία· αυξάνει καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία.

[[Αρχείο:110127 Running ghost crab O ceratophtalma prey Loggerhead hatchling Gnaraloo Bay Rookery.JPG|thumb|250px|Ένα καβούρι φάντασμα τρέφεται με ένα χελωνάκι στη [[Δυτική Αυστραλία]]. Τα καβούρια φαντάσματα είναι ένας από τους κύριους λόγοςμεγαλύτερους θανάτωνεχθρούς των αυγών και των νεοσσών.<ref>{{Cite web |title= Health assessment and hatching success of two Western Australian loggerhead turtle (''Caretta caretta'') populations|type=Ph.D. |url=http://researchrepository.murdoch.edu.au/18114/2/02_Whole.pdf |author=Sabrina Trocini |year= 2013|publisher=Murdoch University }}</ref><ref>{{Cite web |title=Cascading effects of predator removal on the ecology of sea turtle nesting beaches |url= http://etd.fcla.edu/CF/CFE0002667/Brown_Justin_R_200905_MS.pdf|author= Brandon T. Barton|year=2009|publisher=University of Idaho }}</ref><ref name="W1">{{cite web|url=http://conservationmagazine.org/2008/09/dont-tread-on-me/|title=Don't Tread On Me|author=Nick Atkinson|date=September 27, 2008|publisher=Conservation, University of Washington|accessdate=November 14, 2013}}</ref>]]

Οι ''CarettaΗ caretta''καρέτα έχουνέχει πολλούς θηρευτέςεχθρούς, κυρίως νωρίς στη ζωή τουςτης. Θηρευτές των αυγών και των νεοσσών περιλαμβάνουν τα καβούρια φάντασμα, τα [[ολιγόχαιτοι|ολιχόχαιταολιχόχαιτους σκουλήκιασκ]]<nowiki/>ώληκες, σκαθάρια, προνύμφες μύγαςμυγών και σφηκών, μυρμήγκια, προνύμφες παρασιτικής σφήκας, φίδια, γλάρους, κορακοειδή, [[οπόσουμ]], αρκούδες, αρουραίους, [[αρμαντίλο|αρμαδίλους]], [[μουστελίδεςΝυφίτσα|νυφίτσες]], [[μεφίτης|μεφίτες]], κυνίδες, [[προκυνίδες]]σκύλους, γάτες, γουρούνια και ανθρώπους. Κατά τη διάρκεια της μετανάστευσής τους από τις φωλιές τους προς τη θάλασσα, οι νεοσσοί γίνονται θηράματα προνύμφεςπρονυμφών [[δίπτερα|διπτέρωνδίπτερων]], [[καβούρι|καβουριών]]α, βατράχιαβατραχιών, σαύρεςσαυρών, φίδιαφιδιών, θαλασσοπούλιαθαλασσοπουλιών και άλλα διάφοραάλλων πτηνάπτηνών και θηλαστικάθηλαστικών. Στον ωκεανό, θηρευτές των μικρών περιλαμβάνουν ψάρια, όπως το [[παπαγαλόψαρο]] και η [[σμέρνα]], και καβούρια. Οι επίθεσειςεπιθέσεις σε ενήλικες είναι πιο σπάνιες λόγω του μεγάλου μεγέθους τους, αλλά μπορεί να κυνηγηθούν από μεγάλους [[καρχαρίας|καρχαρίες]], [[φώκια|φώκιες]] και [[όρκα|όρκες]]. Οι θηλυκές που φωλιάζουν μπορεί να δεχθούν επίθεση από μύγες, άγριους σκύλους και ανθρώπους. Τα κουνούπια και οι μύγες μπορούν επίσης να ταλαιπωρήσουν τις θηλυκές χελώνες.

Στην Αυστραλία, η εισαγωγή της [[κόκκινη αλεπού|κόκκινης αλεπούς]] από τους Βρετανούς αποίκους τον 19ο αιώνα οδήγησε σε σημαντικές μειώσεις των πληθυσμών της ''Carettaθαλάσσιας caretta''χελώνας. Σε ένα τμήμα της παραλίας στην ανατολική Αυστραλία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 η θήρευση των αυγών χελώναςαπό τις αλεπούδες κατέστρεψε περίπου το 95 % του συνόλου των φωλιών. Η επιθετική προσπάθεια να καταστραφούνεξοντωθούν οι αλεπούδες στη δεκαετία του 1980 και του 1990 μείωσε τον αντίκτυπο αυτότους. Ωστόσο, εκτιμάταιΕκτιμάται ότι θα οι πληθυσμοί θα βιώσουν την πλήρη αποκατάσταση από τέτοιες δραματικές απώλειες το 2020.

Κατά μήκος της νοτιοανατολικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών, το [[ρακούν]] είναι το πιο καταστροφικό αρπακτικό των τόπων ωοτοκίας. Ποσοστά θνησιμότητας έφτασε σχεδόν το 100% των φωλιών σε μια σεζόν σε κάποιες παραλίες της [[Φλόριντα|Φλώριδας]]. Αυτό οφείλεται στην αύξηση του πληθυσμού των ρακούν, τα οποία ανθούνπληθαίνουν σε αστικάπεριαστικά περιβάλλοντα. Επιθετικές προσπάθειες για την προστασία των τόπων ωοτοκίας με την κάλυψη τους με συρματόπλεγμα έχει μειώσει σημαντικά τις επιπτώσεις των επιθέσεων από ρακούν.

Τα χελωνάκια όταν εκκολάπτονται έχουν χρώμα που ποικίλει από ανοικτό καφέ μέχρι τελείως μάυρομαύρο, χωρίς το χαρακτηριστικό κίτρινο και κόκκινο των ενηλίκων. Κατά την εκκόλαψη έχουν μήκος 4,6 εκατοστά και 20 γραμμάρια βάρος. Τα αυγά συνήθως θάβονται στην παραλία, σε περιοχή ψηλότερα από την υψηλή [[παλίρροια]], αλλά κοντά στο νερό, ώστε τα χελωνάκια να μπορούν να επιστρέψουν στη θάλασσα. Το φύλο της χελώνας καθορίζεται από τη θερμοκρασία της υπόγειας φωλιάς. Οι θερμοκρασίες επώασης ποικίλουν από τους 26 μέχρι τους 32°C. Τα αυγά που διατηρούνται σε σταθερή θερμοκρασία 32°C γίνονται θηλυκά, ενώ αυτά που επωάζονται σε θερμοκρασία 28°C γίνονται αρσενικά. Σε θερμοκρασία 30°C ο αριθμός θηλυκών και αρσενικών είναι ίσος. Τα χελωνάκια από τα αυγά που βρίσκονταν στο κέντρο τείνουν να είναι μεγαλύτερα, να αναπτύσσονται ταχύτερα και να είναι πιο ενεργά τις πρώτες μέρες της ζωής τους.

Όταν η θερμοκρασία του νερού πέφτει, οι ''carettaθαλάσσιες caretta''χελώνες μεταναστεύουν σε θερμότερα νερά ή πέφτουν σε μία μορφή χειμερίας νάρκης έως έναν βαθμό. Κατά τους ψυχρότερους μήνες καταδύονται για μέχρι και εφτά ώρες τη φορά και αναδύονται μόνο για εφτά λεπτά για να αναπνεύσουν. Αν και οι υδρόβιες χελώνες τις ξεπερνούν, αυτές είναι οι μεγαλύτερες καταγεγραμμένες καταδύσεις για οποιοδήποτε θαλάσσιο σπονδυλωτό που αναπνέει αέρα. Κατά τη διάρκεια των εποχιακών μεταναστεύσεων, οι νεαρές χελώνες έχουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν τόσο μαγνητικά όσο και οπτικά σημεία οδήγησης, αν και το κάθε ένα από μόνο του αρκεί. Οι χελώνες κολυμπούν με ταχύτητα περίπου 1,6 χιλιομέτρων την ώρα όταν μεταναστεύουν.

Όπως και όλες οι θαλάσσιες χελώνες, οι χελώνες καρέτακαρέτες προετοιμάζεται για την αναπαραγωγή στην περιοχή όπου ζει. Αυτή η διαδικασία αρχίζει αρκετά χρόνια πριν οι χελώνες μεταναστεύσουν στις περιοχές αναπαραγωγής. Τα θηλυκά φτάνουν σε ηλικία αναπαραγωγής σε 28 με 33 χρόνια στις νοτιοανατολικές ΗΠΑ και στην Αυστραλία και σε ηλικία 17-30 ετών στη Νότια Αφρική, ενώ η ηλικία αναπαραγωγής είναι άγνωστη στις άλλες περιοχές. Οι χελώνες σε αναπαραγωγική ηλικία έχουν μήκος καυκάλουκαύκαλου 70 με 110 εκατοστά. Εξαιτίας της ευρείας κατανομής, το μήκος του καυκάλουκαύκαλου δεν είναι αξιόπιστος δείκτης σεξουαλικής ωριμότητας. Το προσδόκιμο ζωής των χελωνών στη φύση είναι 46 με 67 χρόνια.