Ιάκωβος Β΄ της Μαγιόρκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
}}
 
Ο '''Ιάκωβος Β' '''' (31 Μαΐου 1243 - 29 Μαΐου 1311) ήταν βασιλιάς της [[Μαγιόρκα|Μαγιόρκας]] (1276-1311)<ref>Οι Βαλεαρίδες απωλέσθησαν το διάστημα (1286-1295), όπου κατεχόταν από τα ανίψια του Αλφόνσο Γ' και μετά Ιάκωβο Β' της ΑραγονίαςΑραγωνίας. Ο Ιάκωβος Β' παρέμενε στις υπόλοιπες κτήσεις του</ref>. Ήταν υιός του [[Ιάκωβος Α΄ της ΑραγονίαςΑραγωνίας|Ιακώβου Α']] βασιλιά της Αραγονίας[[Βασίλειο της Αραγωνίας|Αραγωνίας]] και της Μαγιόρκας και της δεύτερης συζύγου του Βιολάντης Αρπάντ, κόρης του [[Ανδρέας Β΄ της Ουγγαρίας|Ανδρέα Β']] βασιλιά της Ουγγαρίας.
 
==Βιογραφία==
Ο πατέρας του δημιούργησε για αυτόν, ως δεύτερο επιζώντα υιό του, το ''βασίλειο της Μαγιόρκας'', που περιελάμβανε: τις νήσους Μαγιόρκα, Ίμπιζα και Φορμεντέρα των Βαλεαρίδων, τις κομητείες ΡουσιγιόνΡοσελιό και Σερδάνυα[[Κομητεία της Σερδάνια|Σερδάνια]], την κυριότητα του Μονπελιέ, τη βαρωνία του Ωμελά και την υποκομητεία του Καρλαντέ. Είχε την ψιλή επικυριαρχία της Μινόρκας των Βαλεαρίδων, που ανήκε ακόμη στους Μουσουλμάνους. Ήταν υποτελής του μεγαλύτερου αδελφού του [[Πέτρος Γ΄ της ΑραγονίαςΑραγωνίας|Πέτρου Γ']] βασιλιά της ΑραγονίαςΑραγωνίας, από την επικυριαρχία του οποίου προσπαθούσε να αποδεσμευθείαποδεσμευτεί. Έτσι στη Σταυροφορία της ΑραγονίαςΑραγωνίας συμμάχησε με τον πάπα [[Πάπας Μαρτίνος Δ΄|Μαρτίνο Δ']] και τον [[Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας|Φίλιππο Γ' Καπέτων]] εναντίον του αδελφού του, αλλά νικήθηκε στη μάχη του Λες Φορμίγκουες το 1285. Το επόμενο έτος οι Βαλεαρίδες προσαρτήθηκαν στην ΑραγονίαΑραγωνία από τον υιό του Πέτρου Γ', τον [[Αλφόνσος Γ΄ της ΑραγονίαςΑραγωνίας|Αλφόνσο Γ']], επιστράφηκαν όμως από τον αδελφό του τελευταίου, τον [[Ιάκωβος Β΄ της ΑραγονίαςΑραγωνίας|Ιάκωβος Β']] το 1295 με τη συνθήκη του Ανάγκνι.
 
Μετά από αυτό ο Ιάκωβος Β' αφοσιώθηκε στην ανάπτυξη του βασιλείου του εσωτερικά: έκανε πολεοδομική αναμόρφωση, δημιούργησε γεωργική πολιτική, έδωσε έμφαση στην άμυνα και αναθεώρησε την οικονομία. Υλοποίησε ένα μεγάλο σχέδιο αγροτικού εποικισμού με την δημιουργία γεωργικών κέντρων. Αύξησε τα βασιλικά ενοίκια, ευνόησε τη δημιουργία προξενείων στη Γρανάδα και στη Β. Αφρική, δημιούργησε νέο νομισματικό σύστημα για το βασίλειο, προστάτευσε τη δημιουργία εργοστασίων κλωστοϋφαντουργίας και προώθησε την αύξηση της βασιλικής ισχύος έναντι των ευγενών και της Εκκλησίας. Διέταξε την κατασκευή ανακτόρων και κάστρων, όπως του ανακτόρου στο Περπινιάν, του ανακτόρου της Αλμουδαίνα, του Καθεδρικού ναού της Σάντα Μαρία στην Πάλμα της Μαγιόρκας -που τώρα είναι γνωστός ως Λα Σέου- και του κάστρου Μπελβέρ. Κινήθηκε νομικά εναντίον των Ναϊτών Ιπποτών και η αργότερα καταστολή τους του επέτρεψε να κατάσχει το φόρο της δεκάτης που εισέπρατταν οι Ναΐτες ιππότες από τα νησιά.
Γραμμή 41:
* Φίλιππος 1288 - 1343, αντιβασιλιάς κατά την ανηλικότητα του ανιψιού του Ιακώβου Γ', Φραγκισκανός μοναχός
* Ελισάβετ, παντρεύθηκε τον Χουάν Μανουέλ, πρίγκιπα της Βιλλένα
* [[Φερδινάνδος της Μαγιόρκας|Φερδινάνδος]] 1278 - 1316, πρίγκιπας της Αχαΐας και υποκόμης του Ωμελά. Είναι ο πατέρας του [[Ιάκωβος Γ΄ της ΜΑγιόρκαςΜαγιόρκας|Ιακώβου Γ']] βασιλιά της Μαγιόρκας.
[[File:Royal Coat and Shield of Majorca c.1276-14th Century.svg|100px|right|thumb|Ο θυρεός του βασιλείου της Μαγιόρκας]]