Βασίλισσα Βικτωρία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Nataly8 μετακίνησε τη σελίδα Βασίλισσα Βικτωρία στην Βασίλισσα Βικτώρια: Βικτωρία; |
|||
Γραμμή 39:
== Τα πρώτα χρόνια ==
Η Βικτώρια γεννήθηκε στο [[Παλάτι του Κένσιγκτον]] στις [[24 Μαΐου]] [[1819]] και ήταν το μοναδικό παιδί του Πρίγκιπα [[Πρίγκιπας Εδουάρδος, Δούκας του Κεντ και του Στράθερν|Εδουάρδου Αυγούστου]], Δούκα του Κεντ και του Στράδερν (''Edward Augustus, Duke of Kent and Strathearn''), τέταρτου γιου του Βασιλιά [[Γεώργιος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου|Γεωργίου Γ΄]], και της [[Βικτώρια, Δούκισσα του Κεντ|Βικτώριας Μαρίας Λουΐζας]], Πριγκίπισσας του Σάξεν-Κόμπουργκ-Σάαλφελντ και Δούκισσας της Σαξονίας (''Victoria von Sachsen-Coburg-Saalfeld''). Ο μεγαλύτερος αδερφός του Εδουάρδου, Πρίγκιπας – Διάδοχος [[Γεώργιος Δ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου|Γεώργιος]] είχε και αυτός μόνο μία κόρη, την πριγκίπισσα Καρλότα, η οποία, όμως, είχε πεθάνει δύο χρόνια πριν, δημιουργώντας ιδιαίτερη ανησυχία στη βασιλική οικογένεια λόγω της έλλειψης απογόνων μεταξύ των δώδεκα παιδιών του Γεωργίου Γ΄.
Η βάπτισή της τελέσθηκε από τον [[Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι|Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι]] στην Αίθουσα του Θόλου στο Κένσιγκτον και, παρά την αρχική επιθυμία των γονιών της να ονομαστεί Γεωργιάνα Καρλότα Αυγούστα Αλεξανδρίνα Βικτώρια, μετά από την παρέμβαση του Διαδόχου Γεωργίου, ο οποίος δεν επιθυμούσε να λάβει το δικό του όνομα ή αυτό της νεκρής κόρης του, κατέληξαν στα ονόματα Αλεξανδρίνα Βικτώρια, προκειμένου να τιμήσουν, με το πρώτο, τον Αυτοκράτορα πασών των Ρωσιών [[Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας|Αλέξανδρο Α΄]], ο οποίος ήταν ένας από τους αναδόχους. <gallery style="text-align:center" widths="250" heights="150" styles="text-align:center">
Αρχείο:Princess Victoria aged Four.jpeg|Πορτραίτο της Πριγκίπισσας Βικτώριας σε ηλικία τεσσάρων ετών
Αρχείο:Princess Victoria of Saxe-Coburg-Saalfeld.jpg|Η μητέρα της Βικτώριας, Μαρία Λουίζα, Δούκισσα της Σαξωνίας
</gallery>
Ο πατέρας της πέθανε από [[πνευμονία]] οκτώ μήνες μετά τη γέννησή της και έξι μέρες αργότερα κατέληξε και ο παππούς της Βασιλιάς Γεώργιος, τον οποίο διαδέχθηκε ο Πρίγκιπας της Ουαλίας ως Βασιλιάς Γεώργιος Δ΄. Ύστερα από αυτούς τους δύο θανάτους η Βικτώρια βρέθηκε δεύτερη στη σειρά διαδοχής του Θρόνου έπειτα από το θείο της [[Γουλιέλμος Δ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου|Γουλιέλμο]].
Μετά το θάνατο του συζύγου της η μητέρα της Βικτώριας, Μαρία Λουΐζα, ανέπτυξε σχέσεις με τον Ιρλανδό αξιωματικό Σερ [[Τζον Κονρόι]] (''Sir John Conroy''). Η συμπεριφορά του Κονρόι προς τη νεαρή πριγκίπισσα ήταν ιδιαίτερη τρυφερή αναπληρώνοντας έτσι την πατρική απουσία.
[[Αρχείο:The Young Queen Victoria.jpg|thumb
Ο συγγραφέας Α.Ν. Ουίλσον, μάλιστα, υποστηρίζει στο βιβλίο του ''"The Victorians"'' ότι η σχέση του Κονρόι με τη Μαρία Λουΐζα ήταν πολύ προγενέστερη και πως αυτός ήταν ο πραγματικός πατέρας της Βικτωρίας. Η άποψη αυτή στηρίχθηκε στην εξέταση των οικογενειακών ιατρικών αρχείων και τη διαπίστωση πως η ασθένεια [[πορφυρία]] (μια κληρονομική δυσλειτουργία στην ικανότητα [[μεταβολισμός|μεταβολισμού]] του οργανισμού) απασχολούσε παλαιότερα τη βασιλική οικογένεια αλλά σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία η Βασίλισσα Βικτώρια δεν έπασχε από κάτι παρόμοιο και η δυσλειτουργία αυτή δεν πέρασε στους απογόνους της.
Ο Ουίλσον γράφει ακόμα στο βιβλίο του ότι η Βασίλισσα Βικτωρία ήταν φορέας της νόσου της [[αιμοφιλία|αιμοφιλίας]], ασθένεια η οποία δεν καταγράφεται στα ιατρικά αρχεία της μητέρας της ούτε στα ιατρικά στοιχεία δεκαεπτά προγενεστέρων γενεών. Το γεγονός αυτό οδηγεί τον συγγραφέα στο συμπέρασμα ότι κληρονόμησε την αιμοφιλία από τον Κονρόι.
Τα πρώτα της χρόνια η Βικτώρια μιλούσε μόνο [[γερμανική γλώσσα|γερμανικά]] εξ αιτίας της καταγωγής της μητέρας της. Στην ηλικία των τριών άρχισε να διδάσκεται [[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]] και εν συνεχεία έμαθε [[ιταλική γλώσσα|ιταλικά]], [[ελληνική γλώσσα|αρχαία ελληνικά]], [[λατινική γλώσσα|λατινικά]] και [[γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]. Επίσημος δάσκαλός της ήταν ο Αιδεσιμότατος Τζορτζ Ντέιβυς (''George Davys''). Ο φόβος της μητέρας της για πιθανή δολοφονία της Βικτώριας από τους αδελφούς του πατέρα της, με σκοπό να ανέβουν στη σειρά διαδοχής, οδήγησε σε αυξημένα μέτρα προστασίας της. Ακόμη και στην αίθουσα διδασκαλίας συνοδευόταν πάντα από φρουρό.
Στις [[26 Ιουνίου]] [[1830]] πέθανε ο Γεώργιος Δ΄ και τον διαδέχτηκε ο αδελφός του Γουλιέλμος ενώ η Βικτώρια ονομάστηκε Πριγκίπισσα – Διάδοχος. Η εύθραυστη υγεία του νέου μονάρχη τον έκανε να ανησυχεί για την περίπτωση που η ανιψιά του ανελάμβανε βασιλικά καθήκοντα πριν την ενηλικίωσή της, φοβούμενος την επιρροή του Κονρόι επάνω της. Ο ίδιος, μετά το θάνατο των δύο παιδιών του, δεν είχε νόμιμους διαδόχους, αν και απέκτησε άλλα δέκα νόθα παιδιά με την ερωμένη του [[Ντόροθυ Τζόρνταν]] (''Dorothy Jordan''). Για την αποφυγή του φαινομένου της ακυβερνησίας, το Κοινοβούλιο ψήφισε την ''"Πράξη περί Αντιβασιλείας του 1831"'', διά της οποίας θα οριζόταν [[Αντιβασιλιάς|Αντιβασίλισσα]] η μητέρα της Βικτωρίας, εάν κατά την ανάληψη των καθηκόντων της η δεύτερη δεν είχε συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος.
Γραμμή 57 ⟶ 60 :
Στις [[20 Ιουνίου]] [[1837]], είκοσι επτά ημέρες μετά την ενηλικίωση της Βικτωρίας, ο θείος της, Βασιλιάς Γουλιέλμος Δ΄, πέθανε. Το γεγονός της ανήγγειλαν ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι και ο [[Αυλάρχης]] Μαρκήσιος του Κόνινχαμ (Conyngham), καλώντας τη να αναλάβει την ανώτατη αρχή της Αυτοκρατορίας. Η ίδια σημείωνε στο ημερολόγιό της την ημέρα εκείνη: ''"Είμαι πολύ νέα και σε πολλά, αν όχι σε όλα, άπειρη αλλά είμαι σίγουρη πως πολύ λίγοι έχουν πιότερη αληθινή καλή πρόθεση και περισσότερο αληθινό πόθο να πράξουν ό,τι είναι καλό και δίκαιο, απ’ ότι έχω εγώ".''
[[Αρχείο:Coronation of Queen Victoria - John Martin.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Η στέψη της βασίλισσας Βικτώριας / [[Τζον Μάρτιν]], 1839]]
Η απόδοση του βρετανικού στέμματος στη Βικτωρία έσπασε τη μακροχρόνια παράδοση, που ήθελε τον Βρετανό μονάρχη να αναλαμβάνει και τη διακυβέρνηση του [[Αννόβερο|Βασιλείου του Αννοβέρου]]. Αυτή η μικρή μοναρχία κυβερνάτο βάσει του παλαιού φραγκικού [[Σαλικός Νόμος|Σαλικού Νόμου]] (''Lex Salica''), ο οποίος προέβλεπε την ανάδειξη μόνο ανδρών ηγεμόνων. Έτσι, τη διακυβέρνηση ανέλαβε ο θείος της Βικτωρίας, Δούκας του Κάμπερλαντ, ως [[Ερνέστος Αύγουστος Α΄ του Ανοβέρου]] (''Ernst August I., König von Hannover'').
[[Αρχείο:Victoria in her Coronation.jpg|thumb|right|220px|Η Βικτωρία φορώντας τα διάσημα του αξιώματός της]]
Η νεαρή Βασίλισσα με την άνοδό της στο Θρόνο θέλησε να αποκοπεί από την επιρροή της μητέρας της και του Κονρόι. Οι αρχικά τρυφερές της σχέσεις με τον άτυπο πατριό της είχαν ψυχρανθεί, επειδή αντιλήφθηκε την προσπάθειά του να εκμεταλλευτεί τα προνόμια του αξιώματός της. Το μένος της εναντίον του οδήγησε και σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της βασιλείας της, όταν κατηγόρησε κάποια Κυρία επί των τιμών, που παρουσίαζε συμπτώματα εγκυμοσύνης, ότι είναι παλλακίδα του. Εν τέλει αποδείχθηκε πως η νεαρή κοπέλα έπασχε από θανατηφόρο νόσημα και η Βικτωρία μετάνιωσε για την άκριτη επίθεσή της. Έπειτα από αυτό το γεγονός ο Κονρόι διέκοψε το δεσμό του με τη Μαρία Λουΐζα και εγκατέλειψε τη χώρα.
Αποκλεισμένη από το στενό βασιλικό περιβάλλον παρέμεινε και η μητέρα της Βικτωρίας μέχρι και τη γέννηση της πρώτης εγγονής της. Τότε μόνο, με την κατευναστική παρέμβαση του Πρίγκιπα Αλβέρτου, έγινε δυνατό να αποκατασταθούν οι σχέσεις των δύο γυναικών.
| |||