Χολαργός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Diu (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 40:
Ενδείξεις ζωής υπάρχουν και από τα ρωμαϊκά, τα βυζαντινά και τα υστεροβυζαντινά χρόνια, ενώ κατά την [[Τουρκοκρατία]] η γη του Χολαργού παραμένει έρημη.
Την 1 Μαρτίου του 1926 ιδρύεται ο συνεταιρισμός "εταιρεία Αγροπόλεων" με σκοπό την αναζήτηση έκτασης προς δόμηση. Ιδρυτής αυτής ήταν ο Παναγιώτης Βουτσινάς και μέλη της οι Γεώργιος Βεντούρης, Ιωάννης Κατσιμπίρης, Νικόλαος Σαλίγκαρος, Πασιθέα Ζουρούδη-Σαλιγκάρου (σύζυγος του προηγούμενου), Ιωάννης Καρύδης και Γεώργιος Μάνσολας. Το πρώτο σπίτι που κατασκευάστηκε από αυτή την Εταιρεία, ήταν η διώροφη έπαυλη του ιδρυτή της, Παναγιώτη Βουτσινά, στη συμβολή της Λεωφόρου Περικλέους με την οδό Ευριπίδου. Στις 10 Αυγούστου του 1937, το Κοινοτικό Συμβούλιο Χολαργού αποφάσισε η οδός Ευριπίδου να μετονομαστεί τιμητικά σε οδός Παναγιώτου Βουτσινά και ο τότε Πρόεδρος της Κοινότητας Χολαργού Νικόλαος Βιτάλης τοποθέτησε δίπλα στην είσοδο της επαύλεώς του μια μαρμάρινη πλάκα η οποία έγραφε: Στον Παναγιώτην Βουτσινάν, ιδρυτήν του Χολαργού, τιμής ένεκεν. Τον Ιούλιο του 1962 ξεκίνησε να χτίζεται ο Ιερός Ναός της Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού στην ομώνυμη πλατεία στη θέση ενός μικρού Ναού με το ίδιο όνομα που κατεδαφίστηκε. Ανάμεσα σε αυτούς που έκαναν δωρεές για να χτιστεί ο Ναός αυτός, ήταν και ο Βουτσινάς, αλλά εμπνευστής του σχεδίου ήταν ο ιερέας Ιωάννης Βεντούρης.
[[File:Dimos-xolargoy.jpg|thumb|280px|left|Δημαρχείο]]
Κατά την περίοδο της κατοχής, μονάδα του [[Ιταλία|ιταλικού]] στρατού καταλαμβάνει τον Χολαργό και εγκαθιστά το αρχηγείο της. Με την επέλαση των [[Γερμανία|Γερμανών]], δε, σταματά η οικοδομική δραστηριότητα, ενώ η απελευθέρωση του ελληνικού έθνους βρίσκει την περιοχή σε πολύ άσχημη κατάσταση.
| |||