Αλληγορικός μύθος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Ένας μύθος διαφέρει από μια [[Παραβολή (λογοτεχνία)|παραβολή]] στο ότι η τελευταία ''αποκλείει'' τα ζώα, τα φυτά, τα άψυχα αντικείμενα, και τις δυνάμεις της φύσης, ως υποκείμενα που αναλαμβάνουν την ομιλία ή άλλες δυνάμεις της ανθρωπότητας.

Ο μύθος είναι μία από τις πιο ισχυρές μορφές της λαϊκής λογοτεχνίας, με παγκόσμια εξάπλωση, όπως συμφωνούν σύγχρονοι ερευνητές,<ref>''Enzyklopädie des Märchens'' (1977), see "Fabel", "Äsopica" etc.</ref> λιγότερο μέσα από λογοτεχνικές ανθολογίες όσο μέσω της προφορικής μετάδοσης. Μύθοι μπορούν να βρεθούν στη λογοτεχνία σχεδόν σε κάθε χώρας.

 

Το πολύπλευρο σώμα που ονομάζεται ''Αισωπικά ''ή ''Μύθοι του Αισώπου'' περιλαμβάνει τους περισσότερο γνωστού δυτικού μύθους, που αποδίδονται στο [[Θρύλος|θρυλικό]] [[Αίσωπος|Αίσωπο]], που υποτίθεται ότι πρέπει να ήταν σκλάβος στην [[αρχαία Ελλάδα]] γύρω στο 550 π.Χ. Πολλοί γνωστοί μύθοι του Αισώπου περιλαμβάνουν "Το Κοράκι και η Στάμνα", "Η Χελώνα και ο Λαγός" και "Το Λιοντάρι και Το Ποντίκι". Στην αρχαία Ελληνική και Ρωμαϊκή παιδεία, ο μύθος ήταν το πρώτο από τα ''προγυμνάσματα''—ασκήσεις στην πεζογραφική σύνθεση και τη δημόσια ομιλία—όπου οι μαθητές καλούνταν να μάθουν μύθους, να τους αναπτύξουν, να εφεύρουν δικούς τους, και, τέλος, να τους χρησιμοποιήσουν ως πειστικά παραδείγματα σε ομιλίες. Η ανάγκη των εκπαιδευτικών να διδάσκουν και των μαθητών να μαθαίνουν μέσα από ένα ευρύ φάσμα μύθων ως υλικό για τις απαγγελίες τους είχε ως αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν σε συλλογές, όπως αυτές του Αισώπου.

 

== Αξιοσημείωτες συλλογές μύθων ==

* ''Παραμύθια'' (1837) του [[Χανς Κρίστιαν Άντερσεν]]

 

== Δείτε επίσης ==

 

== Σημειώσεις ==