Ιάκωβος Γ΄ Κρίσπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Τζιάκομο Γ' Κρίσπο''', εξελληνισμένα Ιάκωβος Γ' Κρίσπος (; - 1480) ήταν Δουκάτο της Νάξου|δούκας...
 
Γραμμή 1:
Ο '''Τζιάκομο Γ' Κρίσπο''', εξελληνισμένα Ιάκωβος Γ' Κρίσπος (; - 1480) ήταν [[Δουκάτο της Νάξου|δούκας της Νάξου]] από το 1463 ως το 1480. Είχε την άμεση κυριότητα της Μήλου, της Σύρου και της Σαντορίνης. Κατά την περίοδο της εξουσίας του οι Κυκλάδες δεινοπάθησαν από τις τουρκικές επιδρομές. Έδωσε προίκα στην κόρη του τη Σαντορίνη.
==Ο Α' Βενετο-τουρκικός πόλεμος==
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του [[Φραντζέσκο ô´ Κρίσπο|Φραντζέσκο ΓΒ']] και της 2ης συζύγου του Πετρονίλας Μπέμπο. Όταν οΟ πατέρας του ασθένησε βαριά, πήγε σε γιατρό στην Κορώνη όπου και εκεί απεβίωσε. ΤονΟ δαδέχθηκεΤζιάκομο Β' τον διαδέχθηκε το 1463 με επίτροπο στην αρχή τη μητέρα του. Η εξουσία του συνέπεσε με τον [[Πρώτος Βενετοτουρκικός πόλεμος|Α' Βενετο-τουρκικό πόλεμο]] των ετών 1463-79: το 1468 τέσσερα τουρικά πλοία επιτέθηκαν στην Άνδρο, που την υπερασπίστηκε ο αυθέντης της Τζιοβάνι Σομμαρίπα, ώσπου έχασε τη ζωή του. Οι Τούρκοι αποχώρησαν με πολυάριθμους αιχμαλώτους και λάφυρα αξίας 15.000 δουκάτων. Το 1470 ο τουρκικός στόλος, καθώς επέστρεφε από την άλωση της Χαλκίδας, άρπαξε πάλι από την Άνδρο τόσο πλήθος ώστε απέμειναν 2.000 άνθρωποι στο νησί. Αυτή την τρομερή περίοδο, όλα σχεδόν τα νησιά δοκιμαζόταν από τέτοιες επιθέσεις. Το 1477 ο τουρκικός στόλος πήγε στη Νάξο. Στην ειρήνη του 1479 της Βενετίας με τον [[Μωάμεθ Β']] ο δούκας της Νάξου και οι υπήκοοί του θεωρήθηκαν Βενετοί. Τρία έτη μετά ο γιος του σουλτάνου, ο [[Βαγιαζίτ Β']] ανανέωσε τη συνθήκη.
 
==Ο γάμος της κόρης του Φιορέντζας==
Το 1480 πάντρεψε την κόρη του Φιορέντζα με τον Ντομένικο Πιζάνι, γιο του δούκα της Κρήτης και την προίκισε με τη Σαντρορίνη, με τον όρο πως αν ο Τζιάκομο Γ' αποκτούσε γιο, το νησί θα επιστρεφόταν. Οι λαμπροί γάμοι έγιναν στο κάστρο της Μήλου· το νέο ζεύγος οδηγήθηκε στη Σαντορίνι, στο πρώην κάστρο των Βαρότζι στο Σκαρό (Ημεροβίγλι). Η Φιορέντζα και ο σύζυγός της γονάτισαν μπροστά στον δούκα και παρέλαβαν τα κλειδιά του κάστρου, τη ράβδο που επιβεβαίωνε τα φεουδαλικά τους δικαιώματα και το έγγραφο με τους όρους της παραχώρησης. Έπειτα προσήλθαν οι υποτελείς να δηλώσουν πίστη στο νέο αυθέντη τους: οι Γκοζαντίνι και οι Αργυροί, που είχαν εκλατινιστεί με το όνομα ντ' Αρτζέντα (Δαρζέντα), κύριοι του κάστρου του Αγ. Νικολάου. Η σημαία των Πιζάνι υψώθηκε στο άνω κάστρο και ο Τζιάκομο Γ' επέστρεψε στη Μήλο. Ο Ντομένικο φρόντισε να φυτευθούν κλήματα και βαμβάκι και διευκόλυνε τους εμπόρους. Όπου πήγαινε οι καμπάνες χτυπούσαν και οι φρούραρχοι άφηναν τα κλειδιά των κάστρων στο δωμάτιό του. Τοποθέτησε επίσκοπο και για να προφυλάξει τη Σαντορίνη από επιθέσεις, την έθεσε υπό Βενετική προστασία. Το ζεύγος ταξίδεψε ως τη Βενετία, η οποία δέχθηκε το αίτημα. Η σημαία της Δημοκρατίας υψώθηκε δίπλα στη δική του στο νησί.