Ιωάννης Γ΄ Κρίσπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Τζιοβάνι Γ' Κρίσπο''', εξελληνισμένα Ιωάννης Γ' Κρίσπος (; - 1494), ήταν Δουκάτο της Νάξου|δούκας... |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Τζιοβάνι Γ' Κρίσπο''', εξελληνισμένα Ιωάννης Γ' Κρίσπος (; - 1494), ήταν [[Δουκάτο της Νάξου|δούκας της Νάξου]] από το 1480 ως το 1494. Στην άμεση κυριότητά του ήταν η Μήλος, η Σύρος, η Σαντορίνη
==Η Σαντορίνη στην άμεση κυριότητά του==
==Προβλήματα με τους Τούρκους==
Όταν ο [[Μωάμεθ Β']] έγινε για 2η φορά σουλτάνος (1451-81) επιτέθηκε στη Ρόδο και το Αιγαίο πλημμύρισε Τούρκους, που γέμιζαν τα πλοία τους με αιχμαλώτους, Κυκλαδίτες ή προσκυνητές των Αγίων Τόπων. Ο σουλτάνος διαμαρτυρήθηκε στη Βενετία πως πειρατές εφιλοξενούντο σε λιμάνια της
==Υπαγωγή στη Βενετία==
Ο Τζιοβάνι Γ' ήταν τόσο πιεστικός προς τους υπηκόους του, που εξεγέρθηκαν και τον πολιόρκησαν στο κάστρο του· σώθηκε με την επέμβαση των [[Ιωαννίτες ιππότες|Ιωαννιτών ιπποτών]]. Η εκτέλεση του αρχηγού τους τον έκανε μισητό στους κατοίκους του δουκάτου. Απεβίωσε το 1494 έχοντας ένα νόθο γιο. Τότε ο Τζιάκομο<ref>ήταν εξάδελφος του πατέρα του, Φραντζέσκο Β'</ref>, νόθος γιος του [[Γουλιέλμος Β΄ Κρίσπο|Γουλιέλμου Β']] ανέλαβε από μόνος του τη διακυβέρνηση της Νάξου· όμως οι κάτοικοι ζήτησαν να τεθούν υπό τη διοίκηση των Βενετών.<ref>Η Βενετία είδε κατάλληλη τη στιγμή να επέμβει για να προσαρτήσει το δουκάτο: ο ναύαρχός της ήταν με έξι πλοία στο λιμάνι όταν απεβίωσε ο δούκας και μάλλον παρακίνησε τους κατοίκους να ζητήσουν τη Βενετική προστασία</ref> Στάλθηκαν αντιπρόσωποι στη Γαληνότατη και συμφωνήθηκε μέρος των εσόδων να πηγαίνουν στη σύζυγο και το γιο του δούκα<ref>οι πρόσοδοι της Νάξου</ref> και μέρος στον Βενετό διοικητή<ref>500 δουκάτα</ref>. Τέτοιος ορίστηκε ο το 1494 ο Πιέτρο Κονταρίνι, που καθάρισε -αν και προσωρινά- τις Κυκλάδες από τους πειρατές. Το 1500 ενηλικιώθηκε ο γιος του θανόντος δούκα, ο [[Φραντζέσκο Γ΄ Κρίσπο|Φραντζέσκο Γ']] και η Βενετία του απέδωσε το δουκάτο.
|